Sunnudagsblaðið - 05.07.1964, Blaðsíða 17
írvaðalþáttuin, sem sc: ní5 koma
, r-Vl')f brot á almennum regl-
Qcr u •
Um nins veSar að ljóstra upp
koi SCm krotleSir verða svo
llr Verði fram ábyrgð á liend-
ske- ^er srcar L'rírii reynt að
bátt9 ^ ^V1 hv0L' Þessara aðal-
b'eirj gircrarL eLra þýðingar-
j 0 flestir munu líta svo
án^°.^a® se Þó að minnsta kosti
]0;.jgJuleEra og skynsamlegra um
'°ka kafa reynt eftir mœtti að
félb , runninum. áður en barnið
itio * .*1ann- Möguleikar almenn-
sam- Þess far<a i'nn<ium
ganan við lögregluna í þoim til-
ferlj' 30 koma í veg fyrir mis-
Uiikií *'• d' Þíófnað, eru mjög
Þatid'1 íyrir Þendi. í því sam-
Þlutir S'íai a Þa® bent, að fáir
arj „ Þór f bæ munu vanhirt-
leitt ^ rei®Þjólin og þar af hefur
mnní, ðS íair eða engir hlutir
ar ]le 'afn oft hafa fallið í rang-
að ) 0 Ur- Hvernig halda menn
ta?];ju tnyndi fara, ef margir
yfirhgj^pÞ Þá háttsemi, að geyina
að llta n‘r sínar og annan klæðn-
Eg voggja nætur sem daga?
stag i," Uð áÞekkt á sér reyndar
Ur j j>ai sern fatnaður er geymd-
dj’ra °lst°fum innan ólæstra úti
tíðgjj, °.ncia Þafa afleiðingarnar
bianna ari,ð eftir Því. Vanhirða
faekglg ^ ^tnsum lilutum og van-
llirzluni ^ ^Vl" ad iæsa ilnsum og
'igði eru alltof algeng fyrir-
i R ; * -*<»■
v‘ðar. Ucyk]avík og sjálfsagt
stof,iað 'eð sllku Þáttalagi er
ru>ða. 111 margs konar vand-
lr Þön/1 ðmæti sett í liættu fyr-
löSð f U.m ófrómra og freisting
sterkir )-Ir aðra, sem ekki eru
01-01 að ^ SVeiiinu- Hus ættu al-
0f? hvern- 0ra oiæst að þarflausu
03 ligg1 1 ættu verðmætir lilutir
augum f Varnarlausir fyrir allra
asta nai,ðam yfir Það, sem ýtr-
>f*r3,Syn krefur- ES °r alveg
^‘fuaðuj.'1 Um Það, a® sllkur
íyrirby,,„. og hirðusemi myndi
gípfjj ■la mikið af tjóni og ó-
TJrn
ill’!;Urr1 aglTI,n"inað á mannlausum
U Ve)'ðtn. n.ætui'lagi er mjög mik-
0iíki r £ 1 Þafa að geyma,
nvi- að þ.,. r að oðru leyti
ara þjgg! mætti ýmislegt betu
S-ta®ar. g1.1 Þeykjavík og annar
Var®g£62ia<iUUS °g’ dyggilega ræk
er að sjálfsögðu ör
uggasta í'áðið, cn bcnda mætti á
aðrar varúðarráðstafanir, sem
koma mundu að einhverju gagni.
En af augljósum ástæðum verður
ekki rætt nánar um það hér.
í sambandi við þetta rifjast
upp fyrir mér nú, að á öðru ári
mínu sem næturvörður í Reykja-
vík fyrir 43 árum, var það kvöld
eitt nálægt jólum, að kaupmaður
nokkur kom til mín og bað mig
nð gefa gætur að búðarglugga
sínum um nóttina, þar sem var
til sýnis mikið af dýrmætum
hlutum. Hann nefndi verðmæli
þcss, sem var í glugganum og
upphæðin var svo há, að jafnvcl
nú á tímum hinnar miklu verð-
bóigu hlyti hún að teljast mikil.
Það leyndi sér ekki, að kaupmað-
urinn var uggandi um gluggarúð-
una sína til verndar þessu mikla
verðmæti næturlangt og fannst
mér honum það sízt láandi.
Þá var götulýsing hæjarins ým-
ist ófullkomin eða engin og gáf-
ust því hentugleikar miklir fyrir
þann eða þá, er kusu að fara ferða
sinna óséðir af öðrum. Og það
kom í ljós öðru hvoru, að ein-
hverjir slíkra manna höfðu verið
á ferli.
Að lokum skal á þetta bent til
þess að sýna, hvað vandaður um-
búnaður og hirðing á hlutum get-
ur haft mikla þýðingu.
Hefði bakdyrum framan-
greindrar sölubúðar vérið IsBst
með þeirri skrá, sem eintingia
varð opnuð með viðeigandi lykli,
þá hefði þessi skaðlegi atburður
aldrei átt sér stað. Og þar með
hefði verið komið í veg fyrir
nokkurt eignatjón, mikla fyrir-
höfn, ógæfu mannsins, sem féll
fyrir freistingunni og sálarstríði
vandamanna haps út af því. Mér
Vrb - hfs 5‘>o ;
— Ég er nýorð-
inn benzínlaus, en
gæfan hefur líka
snúið við mér bak
inu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - SUNNUDAGSBLAÐ 521