Frjáls þjóð - 28.05.1955, Blaðsíða 1

Höfurn vér einir geð til aö
krjúpa á knéðt
og kaupa oss hlé fyrir rétt
þessa lands?,
(Einar Benediktsson),
4. árg.
Laugardaginn 28. maí 1955
20. tbl.
Finun ntilljjtiniv á ári r átta sontlirnii :
Iburður og kostnaður við utan-1 * m < 59%
ríkisþjónustuna siigandi byrði
Tækifæri fyrir Framsóknarflokkinn
að framkvæma gamalt stefnumál sitt
— fækkun sendiherra og sendiráða
Á þessu án er áætlaður kostnaður við átta sendiráS
Islendinga og eina aSalræSismannssknfstofu nær fimm
milljómr króna, og fastlega má búast viS því, ef aS
vanda lætur, aS Kann fari til muna fram úr áætlun. ViS
þetta bætist svo það, að kostnaður við sjálft utanríkis-
ráðuneytið og sífjölgandi deildir þess vex með ári
hverju, og á hverju ári kosta sendiferðir fjölmennra
nefnda á hvers konar þmg og ráðstefnur um allar tnssur
milljónir króna.

A rfV< rn btrtn r n n r hrrríet :
Þetta gerist enda þótt tvær
staðreyndir séu hverjum heil-
skyggnum manni aúgljósar:
í fyrsta lagi er !það svo
fámennu þjóðfélagi alger-
lega um megn að stamhf
undir slíkum kostnaði, er
nemur stórfé á hvern lands-
mann, jafnt barnið í vögg-
unni og gamalmennið í kör-
inni, og í öðru lagi er miklu
af þessu fé fleygt fyrir hé-
góma og tildur, sem ekki er
einasta gagnlaust, heldur er
til tjóns. Sú smáþjóð, sem
fer með betlistaf með
bekkjum á alþjóðavettvangi
og reynir þó að halda til
jafns við stórar þjóðir og
■ ríkar um veizlur, fjölmenni
sendinefnda og íburð allan,
verður til athlægis, en á-
vinnur sér ekki virðingu.
Allir vita, að utanríkisráð-
herra landsins er nú svo til í
hverri viku á ferð og flugi
landa á milli til þátttöku i hvers
konar þingum og ráðstefnum,
án þess að þess hafi nokkru
sinni verið getið, að þessi full-
trúi íslands hafi í nokkru máli
á nokkrum stað haft frum-
kvæði að einu eða neinu eða
gert neitt annað en rétta alltaf
upp höndina að vild þess stór-
veldis, sem hersetur land hans.
Auk þessa er stöðugur
straumur fjölmennra sendi-
nefnda á þing og fundi í
Evrópu og Ameríku, án þess að
nokkuð bóli á því, að þetta
fólk þoki áleiðis málum, sem
íslandi mætti vera stoð að, enda
ekki gerðar miklar kröfur í því
efni, að því er ráða má af því,
hvernig stundum er valið í
þessar sendinefndir.
Það var því maklegt spott
við þau þingsjúku og ráð-
stefnuæru stjórnarvöld, er
málum þjóðarinnar hafa ráðið
nú um nokkuð langa stund,

þegar Jónas Guðmundsson
bauðst til þess að hætta að
gegna skrifstofustjórastörfum í|!
stjórnarráðinu, gegn því að. !
hann héldi fullum launum og j \
fengi ferðakostnað og dagpen- i \
inga fyrir að sækja fundi og \
Fi’h. á 2. síðu. i!
S ViXvðrun til I
|
Nú fyrir skömmu gerðist
það, að Reykvíkingur, sem
á bifreið, kom í skrifstofu Jj
^ fyrirtækis þcss, þar sem
Jj bifreið hans er tryggð. iConi Jj
Jj í Ijós, að tryggingargjaldið, S
Jj sem hann var krafinn um, í
Jv nam 960 krónum. Þar eð í
J« engin óhöpp höfðu hent S
í bifreið hans síðastliðin ár, i
í krafðist hann afsláttar, er rj
s, heitið hafði verið. I fyrstu «J
Ij var þeirri kröfu algerlega Jj
í1 vísað á bug, en maðurinn Jj
stóð fast á sínum rétti, og Jj
kom þar, að afgreiðslumað- Jj
urinn bað hann að bíða Js
stundarkorn, og gekk síðan J>
brott. Er hann kom aftur, "
reyndist tryggingargjaldið
eiga að vera 25% lægra en
bíleigandanum hafði upp-
haflega verið gert að greiða.
Það er ástæða til bess að
vara bifreiðaeigendur við
jj slíkum fjárplógsaðferðum 'J
í sem þeim, er hér átti sýni- %
^ lega að beita. ^
n iwwvwiT.v.wwvAPgv.
rjv.-.WÁWvwii
Með hverjum deginum sem líður kemur betur og betur
í ljós, að affarasælla hefði verið og meira almenningi til
hagsbóta, ef farið hefði verið að ráðum Þjóðvarnarflokksins
í verkfallsdeilunni og meiri þungi lagður á það að knýja
fram verðlækkun. Síðan kjaradeilan leystist, hefur varla
Iiðið svo dagur, að ekki hafi dunið yfir ný verðhækkun,
og bó er það víst, að miklu fleiri eru í vændum.
Til viðbótar öllum þeirn hækkunum, sem FRJÁLS ÞJÓÐ
hefur áður sagt frá, hefur meðal annars verið liækkað verð
á áfengi, mjólk og mjólkurafurðum (bændur hafa bó enga
hækkun fengið enn), skóviðgcrðum, appcisínum og bíó-
miðum. Vei’ð á sumu hefur hækkað langt umfram það, sem
nemur launahækkuninni. Þannig hafa þakgluggar hækkað
úr 350 í 390 krónur og sprautun á bílum úr 2800 krónum í
2200. Við sprautun bíla er efnið þó lielmingur kostnaðar og
tæki þau, sem notuð eru, eru hin sömu og áður. Þetta er
því minnst 50% hækkun, sé miðað við vinnulaunin ein.
Þannig kemur hvarvetna í Ijós, Ityílík óheill stafar af því,
að samtakamætti verkalýðsfélaganna skyidi ekki vera ein-
beitt að því að knýja fram lækkun verðlags, samhliða kaup-
leiðréttingum til handa þeim, er verst voru settir. — Fyrir-
heiti ríkisstjórnarinnar um, að hún myndi sporna við verð-
hækkunum, gat enginn treyst.
Sænskur strangleiki -
íslenzk óhlutvendni
Hvor reglan skyldi vera affarasælii?
Fundur .þjóðvarnarmanna og vinsíri iafnaðarmanna :
Eining lýðræðissinnaðra vinstri
péiitisk naulsyi
Málfundafélag jafnaðarmanna
og þjóðvarnai’félögin í Reykja-
vík efndu til sameiginlegs
fundar í baðstofu iðnaðarmanna
síðastliðið þriðjudagskvöld. —
Vár fundur þessi fjölsóttur.
Alfreð Gíslason læknir, for-
maður Málfundafélags jafnað-
armanna, setti fundinn og til-
nefndi fundarstjóra Ingimar
Jónasson viðskiptafræðing og
fundarritara Sigurjón Þor-
bergsson og Baldur Guðmunds-
son.
Á fundinum var rætt um
vinstri stefnu í íslenzkum
stjórnmálum og hugsanlega
samstöðu þeirra tVeggja aðila,
sem að fundinum stóðu. Frum-
mælendur voru Friðfinnur
Ólafsson forstjóri af hálfu Mál-
fundafélags jafnaðarmanna
og Þórhallur Vilmundarson
kennari af hálfu þjóðvarnarfé-
laganna í Reykjavík. — Auk
þeirra tóku til máls Alfreð
Gíslason, Leifur Haraldsson,
Sigurjón Bjarnason, Gils Guð-
mundsson, Olívert Thorsten-
sen, Bergur Sigurbjörnsson,
Jón Helgason og Arngrímur
Kiistjánsson.
Fundur þessi var framhald
þess, að Málfundafélag jafn-
aðarmanna sendi tvo áheyrnar-
fulltrúa á landsfund Þjóð-
varnarflokks íúands síðastliðið
haust. Þess mun mega vænta,
að þessir aöilai' ræði nánar
saman um það, hvaða leiðir
kunna að vera tiltækar til þess
að ráða bót á þvi, hversu
vinsti’i sinnað fólk í landinu er
nú tvistrað. Kom hjá öllum
ræðumönnum liam mikill á-
hugi á því, að þessi mál yrðu
í-ædd og könnuð sem vendileg-
ast, enda mála sannast, að í
stjórnmálaskoðunum ber þjóð-
varnarmönnum og vinstri sinn-
uðum Alþýðuflokksmönnum
lítið sem ekkerl á milli.
Eitt af dagblöðum ríkis-
stjórnarinnar, Vísir, skýrði frá
því á miðvikudaginn, að starfs-
manni við flugvélaviðgerðastöð
sænska ríkisins hefði verið vik-
ið úr ríkisþjónustu fyrir þær
sakir, að hann notaði ríkisbif-
reið til þess að aka konu sinni
og börnum 700 metra vega-
lengd í búð í Stokkhólmi, er
hann var þar staddur í
embættiserindum.
Þessi litla frétt varpar
ljósi vfir bað, hve stranglega
er staðið á verði um bað í
grannlöndum okkar, að rík-
iseignir séu ekki misnotaðar
í einkaþágu. í Svíbjóð eru
allar bifreiðir, sem eru cign
ríkis, ríkisfyrirtækja eða
sveitarfélaga, rækilega
merktar, svo að almenning-
ur geti fylgzt með því, að
þær séu alls ekki notaðar í
einkabágu.
Hér á landi ganga ráðherr-
arnir á undan um misnotkun
ríkisbifreiða. Ríkislaunaðir bif-
reiðastjórar eru hiklaust sendir
á ríkisbifreiðum með börn ráð-
heri’anna í sumarleyfi lands-
hornanna á milli, með^ konur
þeirra í afmælisveizlur í aðra
landsfjói’ðunga, með ráðherr-
ana sjálfa og flokksbræður
þeii’ra í kosninga- og ái’óðurs-
erindum um allar trissur, með
tertur úr höfuðstaðnum til
bi’agðbætis með miðdegiskaff-
inu í sumarbústöðum þeirra og
hverra þeirra erinda annarra,
er þeim þóknast að láta ríkið
bera kostnað af.
Að fordæmi þeirra fara svo
margir aðrir, sem lxafa ríkis-
reknar bifreiðir undir höndum.
Þeir, sem ættu að vera fyrir-
mynd að samvizkusemi og ráð-
vendni í meðferð ríkisfjár, vísa
þannig þann veginn, er sízt
skyldi, og ganga sjálfir lengst í
misnotkun ríkiseigna í þágu
sjálfra sín, kunningja sinna og
flokka.

Engar kosníngar
í Kópavogi í ár ?
í lögunum um kaupstaðar-
réttindi til handa Kópavogi;
var það óvenjulega ákvæði,
að félagsmálaráðherra var
gert skylt að siá um, að |
kosning bæjarstjórnar færi J
fram begar í stað. Einhverjir J
fleygðu bví, er málið var í J
þinginu, að bað væri ekki J
nema eftir öðru stjórnarfari,;
að kosningunni yrði frestað J
i til hausts eða jafnvel næsta J
! árs, fyrst bað væri ákveðið J
! í lögunum, að hún ætti að J
! fara fram strax. J
! Nú virðist það vera komið j
| á daginn, að 'þcir, sem þessi ;
lög sömdu, séu ekki ginn- 1
keyptir fyrir bví, að kosið j
verði strax. Ekkert hefur
verið tilkynnt um kosningu, i
og liéðan af getur hún ekki
komizt í kring fvrr en eftir i
mitt sumar. Margir, sem
ættu að vita, hvað í bígerð i
er, fullyrða jafnvel, að kosn-
ingunum verði frestað eins 3j
lengi og fært þykir. í
WWWfVWUWuvwuvuww