Vikublaðið - 30.09.1994, Blaðsíða 10

10
VIKUBLAÐIÐ 30. SEPTEMBER 1994
Guðmundur Arni hefur verið
skotmark fólks að undanfömu.
Eðlilega hafa raddir um afsögn hans
verið háværar. Einhvem veginn er
það svo að kratór hafa fengið á sig
áberandi spillingarstímpil á meðan
íhaldið ber sér á brjóst og þykist
syndlaust vera. Það er hins vegar spá
Vikublaðsins að á næstu vikum muni
berast hver fréttin af annarri um
spillingarmál íhaldsins, þ.e. ef fjöl-
miðlar ætla að standa sig í stykkinu.
Ef t.d. Agnes Braga horfír betur í
kringum sig. Og nýi Morgunpóstur-
inn fær víðsýni.
Er spilling hjá krötum en ekki hjá
íhaldinu? Qeta menn bara bent á
Hrafn og RÚV? Út af fyrir sig ætti
að vera nóg að benda á Hrafn og
bæta við Hannesi Hólmstein, Guð-
mundi Magnússyni og kannski
Heimi Steinssyni.
Svo mætti rifja upp spillingu borg-
aríhaldsins. Man fólk eftír „skýrslu“
Ingu Jónu Þórðardóttur sem kostaði
2,8 milljónir? Ihaldið hefúr ekki vilj-
að birta skýrslu Ingu Jónu vegna þess
hversu róttæk hún er í einkavæð-
ingu. Man fólk efrir „skýrslugerð“
dóttur Þómnnar Gestsdóttur á veg-
um ferðamálanefndar borgarinnar?
Dóttirin skilaði litlu meir en sjö og
hálfs blaðsíðna upptalningu úr síma-
skrá og fékk 400 þúsund kall fyrir.
Man fólk eftir bókakaupunum af
Hannesi Hólmsteini í blóra við
framboð og efrirspum? Hannes var á
2,5 milljón króna launum hjá Hita-
veitunni við að skrifa ævisögu. Borg-
arsjóður var síðan látinn kaupa 368
eintök af bókinni fyrir 1,1 milljón og
Landsvirkjun 50 eintök. Man fólk
efrir kaupum íhaldsins á kofaræflum
og lóðum við Lindargötu sem Hrafn
Gunnlaugsson átti? Borgarsjóður
var látinn punga út 14 milljónum til
Hrafns og 11 milljónum tíl viðbótar
vegna kaupa á gamalli vélsmiðju.
Greiðasemi við vini og vandamenn í
húsnæðismálum? Munið þið þegar
„láglaunakonan“ Súsanna Svavars-
dóttír á Morgunblaðinu fékk leigða
íbúð beint af Markúsi Emi, sem nú
ætlar á þing? Á sama tíma og borgar-
fulltrúar fá straum erinda frá illa
stæðu fólki um íbúðir á leigu í gegn-
um félagsmálaráð og Félagsmála-
stofnun þá var borgarstjórinn prívat
með íbúðir sem hann leigði eftir
hentugleika. Súsanna var einstæð en
með um 300 þúsund króna mánað-
arlaun og fluttí ekki úr lúxus „félags-
málaíbúðinni" þótt hún síðar gifrist.
Ef íbúðin væri á almenna leigumark-
aðinum væri leigan minnst tvöfalt
hærri. Munið þið hvemig sami
Marlcús Om, sem ætlar á þing, fór út
fyrir mörk sín þegar hann ritaði 46
forstöðumönnum stofnana og deilda
borgarinnar og bað þá um að beina
viðskiptum sínum til Hótel Borgar?
Og sólundun á almannafé? Ráð-
húsið átti að kosta 1.460 milljónir
króna, en endaði í 3.310 milljónum.
Mismunurinn er 1.850 milljónir.
Perlan átti að kosta 730 milljónir, en
endaði í 1.680 milljónum. Og það
rétt tókst að forða stórfelldu fram-
kvæmdaslysi vegna Korpúlfsstaða.
Man fólk síðan efidr „biðlaunum"
Davíðs? Davíð ráðherra hélt í þrjú ár
stöðu sinni og launum sem borgar-
fulltrúi þótt mætíngin hafi aðeins
verið 25%. Takmörkuð mætíng
Davíðs þýddi að borgarbúar greiddu
honum 24.608 krónur á tímann.
Er víðar spilling en hjá krötum?
Rithöndin
Gerir skýja-
borgirnar
trúverðugar
Skriftín þín gæti sem best verið rithönd predikara
eða stjórnmálamanns - einhvers sem er vakinn og
sofinn við að útbreiða fagnaðarerindi sitt. Skapið er
mikið og vakandi og mælska ágæt. Vilji og þrek virð-
ist í góðu lagi og námsgáfur góðar. Uthald tíl að fylgja
málum eftir er líka mikið. Hugsjónir þínar vilja að
vísu stundum bera keim af skýjaborgum en þú hefur
lag á að gera þær trúlegar.
Þú vilt engan særa og umgengst alla á sama hátt. Þú
virðist að sumu leyti svolítið gamaldags, tilhneiging virðist
til e.k. hetjudýrkunar. Þú virðist stundum dulur en stund-
um opinskár. Ef þú gefúr eitthvað er það rausnarlegt og þú
sérð aldrei eftir að eyða eða gefa. Ef til vill lifir þú og vinn-
ur of hratt, sennilega ættir þú stundum að vinna hægar. Þér
er gefin lagni en þú notar hana lítið. Athugaðu að hún er
góður hæfileiki og notadrjúgur.
Þú munt vera góður vinur og faðir ef þú átt börn, en
sennilega inundi konu þinni eða kærustu finnast þú alltaf
Leynimelur 13 á fjölum Borgarleikhussins
Leikfélag Reykjavíkur
frumsýndi um síðast-
liðna helgi hinn sprellfjöruga
gamanleik Leynimel 13.
Höfundarnir eru þrír og
kölluðu sig gjarnan Þrídrang,
en það voru þeir Indriði
Waage, Haraldur Á. Sigurðs-
son og Emil Thoroddsen.
Þeir stóðu um árabil fyrir
sýninguni á försum og gam-
anleikjum í Iðnó sem þýð-
endur, höfundar, leikarar og
leikstjórar.
Leynimelur 13 er einn
snjallastí gamanleikur okkar á þessari Hugmyndin að verkinu er sótt í þá
öld, og gerist í Reykjavík árið 1943. staðreynd að á þessum árum var gífur-
BARPAR aftur á sviðið
Jakob Þór Einarsson og Þröstur Leó Gunnarsson
í Leynimel 13
hræðilega upptekinn, nema þið hafið sömu eða svipuð á-
hugamál. Þú átt'góða möguleika á að lifa gefandi lífi, eink-
um ef þú hægir aðeins á.
Gangi þér vel.
R.S.E.
Jón Ársæll Þórðarson, fréttamaður á Stöð 2.
Sýningar Leifélags Akureyrar á
leikritínu BarPar er Jim Cart-
wright undir leikstjórn Hávars Sigur-
jónssonar hcfjast að nýju í kvöld
(föstudaginn 30. september) í Þorp-
inu, Höfðahlíð 1 og verður það 53.
sýning þessa vinsæla verks. Takmark-
aður sýningafjöldi verður á leikritinu
að þessu sinni.
Sunna Borg og Þráinn Karlsson
fara með öll hlutverk leiksins, 14 að
tölu. Þau hafa bæði hlotið mikið lof
fyrir túlkun sína á Barparinu og gest-
um þeirra. Guðrún J. Bachmann
þýddi leikritið. Ingvar Björnsson
hannaði lýsingu og leikmynd og bún-
ingar eru eftir Helgu I. Stefánsdóttur.
legur húsnæðisskortur í Reykjavík og
Alþingi setti lög þar sem m.a. var
bannað að taka íbúðarherbergi til
annarra nota en íbúðar. Sú saga komst
á kreik að húsaleigunefndir myndu fá
heimild til að leigja ónotuð herbergi í
íbúðum fólks.
K.K. Madsen klæðskerameistari er
nýfluttur í villu sína að Leynimcl 13
þegar Alþingi setur þessi neyðarlög,
húsið hans er tekið eignarnámi og af-
hent skríl af götunni. Áður en varir er
húsið fullt af vægast sagt skrautlegum
persónum.
Leikarar eru: Guðlaug E. Olafs-
dóttir, Guðmundur Ólafsson, Guð-
rún Asmundsdóttir, Hanna María
Karlsdóttír, Jakob Þór Einarsson, Jón
Hjartarson, Karl Guðmundsson,
Kartín Þorkelsdóttir, Magnús Jóns-
son, Margrét Helga Jóhannsdóttir,
Sigurður Karlsson, Þórey Sigurþórs-
dóttir og Þröstur Leó Gunnarsson.
Einnig koma finun börn fram í leikn-
um.
Leikmynd er effir Jón Þórisson,
búninga hannaði Þórunn Elísabet
Sveinsdóttir, lýsingu ánnast Ög-
mundur Þór Jóhannesson og leikstjóri
er Ásdís Skúladóttír.
að er fátt sem veitir mér meiri
skemmtun en þegar hinir geist-
legu deila. Því miður er það alltof
sjaldan. Þjóðkirkjan er geld stofn-
un hvað þetta varðar. Þess vegna
eiga sértrúarsöfnuðir sér dyggan
stuðningsmann í mér. Þeir eru lík-
legastir til að halda einhverju því
ffam sem getur fengið makráðuga
kirkjuhöfðingjana til að taka af-
stöðu í einhverju máli. Og um leið
og einhver þeirra hefur glæpst til
að taka afstöðu þá er fjandinn laus
og það í bókstaflegri merkingu.
Þegar ég bjó erlendis var iniklu
meira fjör í þessu. Þar deildu prest-
ar og guðfræðingar svo harkalega
að deilur villta vinstrisins á sínum
tíma voru eins og ástarljóð í sam-
anburði. Og allt var undir. Kven-
prestar, klám, fóstureyðingar, eðli
guðs og sniðið á hempunum. Allt
varð að yndislegum blaðadeilum
og tílvimanirnar í guð runnu af
færibandi. Alér fannst fyrst í stað
merkilegt hvað þetta varð heiftúð-
ugt. Átm menn ekki að elska ná-
ungann? Síðar varð mér þó ljóst að
hér var náttúrlega ekki um nein
gamanmál að ræða. Oðru nær.
Andleg og veraldleg velferð sænsku
þjóðarinnar hvíldi á því að kjólar
prestanna væru ekki of aðsniðnir,
hvað þá heldur að hætta megi vera
á að þeir bungi einhvers staðar.
En því er nú ver og miður að
hérlendis er ekki oft sem svona
skemmtanir rekur á fjörur manns.
Þá sjaldan eitthvað verður sem lík-
ist þessu er þegar verið er að á-
kveða hver eigi að fá eitthvert emb-
ættið. Þó er ekkert varið í þetta eft-
ir að kosningarnar voru afnumdar.
Nú er það bara sóknarnefndin sem
fær að vita hvers konar samsafh
dóna, alka og perra það er sern sæk-
ist eftir að fá að vera andlegt ljós
viðkomandi safnaðar. Áður var
þetta út um allt og ég man efdr því
að einu kosningarnar sem ég upp-
lifði voru hátíð. Maður mætti í
predikanir hjá öllurn umsækjend-
um og naut þess að rifja upp undir
messugjörðinni hvað sagt var að
viðkomandi sæktíst eftir þegar
kæmi að næturleikfiminni.
En þessi skemmtun var af okkur
tekin og enginn virðist hafa mann-
dóm í sér til að rísa gegn siðspill-
ingunni nema þá villimaðurinn í
Vestmannaeyjum sem ég heyrði
hér um daginn stæra sig af því að
særingar hans hefðu sett SAM-út-
gáfuna á hausinn. Og hér eru menn
eitthvað að þrugla um áhrif virðis-
aukans! Tóm tjara. Allt var þetta
refsing guðs. Og þeir eru fleiri sem
vilja komast að á þeirri bylgju.
„Guði sé lof,“ er haft eftir biskupn-
um yfir íslandi þegar honurn voru
sagðar þær fréttir að Pressan kærni
eklá oftar út. Þá veit maður hvað
hefur verið í hans kvöldbænum!
Raunar hefði ég alveg verið til í að
hafa eitthvað svipað í mínum bæn-
um. Hreinasta landhreinsun að
þessum dauða. Verst að trúlega
verður ekkert skárra sem við tekur.
En ég býð þó enn eftir að einhver
taki sig til, líkt og einn ágætur
prestur danskur, og leggi til að
kirkjuagi verði endurvakinn. Þá fer
nú heldur að færast fjör í steypu-
bákn kirkjunnar þegar hinir
kjólklæddu taka móti sóknarbörn-
uin sínum með krossinn í annarri
hendi og vöndinn í hinni. Það er í
blöðum að aðsókn hafi mjög aukist
að kirkju hins danska!
Kaffileikhús Hlaðvarpans í burðarliðnum
Kvennakómedía eftir Auði Haralds
fyrsta verkið
S
IHlaðvarpanum er verið að leggja síðustu hönd á
endurskipulagningu starfseminnar og meðal nýmæla
í starfinu verður kaffileikhús, sem hefur göngu sína þar
á næstu dögum. Um helgar gefst gestum kostur á að
njóta góðrar máltíðar með kaffi eða víni á eftír og horfa
síðari á leikrit, en nú þegar hefur verið gengið frá sýn-
ingum á sex verkum.
Fyrsta leikritíð sem sýnt verður er kvennakómedía
sem Auður Haraldsdóttir hefur samið sérstaklega fyrir
Hlaðvarpann af þessu tilefhi. Verkið hefur hlotið nafn-
ið Sápa, og leikendur eru Ólafía Hrönn Jónsdóttir,
GuðlaugMaría Bjarnadóttír, Margrét Guðmundsdótt-
ir, Margrét Ákadóttir, Guðbjörg Thoroddsen, Erla
Rut Harðardóttir og Elfa Ósk Olafsdóttir. Leikstjóri
er Sigríður Margrét Guðmundsdóttír.
I kjölfarið kemur leikritið Eitthvað ósagt eftír Tenn-
essee Williams, þá Boðið í leikhús með Brynju og Er-
lingi, en það eru þættir úr leikritunum Dags hríðar
spor eftír Valgarð Egilsson og Hvar er hamarinn? eftír
Njörð P. Njarðvík. Næst er Hafnsögubrot í flutningi
Hugleiks. Fimmta sýningin ber nafnið Hókus pókus
og fíll í fókus í flutningi leikhópsins Augnabliks og síð-
' asta sýningin sem þegar er komin á dgskrá er Dimma
eftír Elísabetu Jökulsdóttur.
Þessa dagana er verið að innrétta Hlaðvarpann upp á
nýtt. „Við höfum verið að gramsa uppi á háalofti og
Ása Richardsdóttir framkvæmdastjóri Hlaðvarpans í stuttu
hléi frá önnum dagsins við að innrétta Hlaðvarpann.
fundið ólíklegasta dót sem komið er vel til ára sinna. Með því skreytum við salinn," segir Ása Richardsdóttir, fram-
kvæmdastjóri Illaðvarpans og Kaffileikhússins.