Tíminn - 16.05.1970, Blaðsíða 9

7
LAUGAKDAGUK 16. maí 1970.
TIMINN
9
ÚtflafsiMtk FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framíkvæmdastjóœl: Krtstján Eenedlktsscm. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andés Kristjánsson, Jón Helgason og Tómas
Karlsson. Auglýslngastj órl: Stetngrímnr Gtslason. Rltatjómar-
akrifsrtofur 1 Edduhúsino, símar 18300—18306. Skrifstofur
BanJkastrætl 7 — Afgreiðslustml: 12323 Auglýsingaslml: 19623.
ASrar sfcrlfstofur simi 18300. Áskrtfargjald kr. 165.00 á mán-
tt8i, iccamlands — í lausasölu kr. 18.00 elnt. Prentsm. Edda hf.
387
Blöð Sjálfstæðisflokksins láta í ljós mikinn fögnuð yfir
því, að andstæðingar hans séu fimmklofnir í borgarstjórn-
arkosningunum í Reykjavík. í skjóli þessa klofnings
kunni Sjálfstæðisflokkurinn að geta haldið meirihlutan-
um í borgarstjóminni, þótt hann hafi minni hluta kjós-
enda að baiki sér.
Því er ekki að neita, að þessi mikli klofningur íhalds-
andstæðinga er vatn á myllu Sjálfstæðisflokksins. Við
honum hafa andstæðingar Sjálfstæðisflokksins þó eitt
sæmilegt svar. Það er að skipa sér í auknum mæli um
þann andstöðuflokk Sjálfstæðisflokksins, sem hefur mest-
ar likur tál að fella áttunda mann á lista hans og svipta
hann þannig meirihlutanum í borgarstjórninni.
Úrslit síðustu borgarstjómarkosninga og alþingiskosn-
inga sýna ótvírætt, að þessi flokkur er Framsóknarflokk-
urinn.
í borgarstjórnarkosningunum 1966 vantaði Fram-
sóknarflokkinn aðeins 387 atkv. til þess aS fella átt-
unda mann íhaldsins. Hinir minnihlutaflokkarnir
voru langt frá þessu marki.
í Alþingiskosningunum 1967 fékk þriðji maður-
inn á lista Framsóknarflokksins fleiri atkvæði en átt-
undi maðurinn á lista Sjálfstæðisflokksins.
Enginn hinna minnihlutaflokkanna hefur möguleika
á að bæta við sig nýjum borgarfulltrúa í kosningunum
í vor. Baráttan í borgarstjómarkosningunum nú stend-
ur raunverulega um þriðja manninn á lista Framsókn-
arflokksins og áttunda manninn á lista Sjálfstæðisflokks-
ins.
Það má ekki gerast í annað sinn, að Sjálfstæðisflokk-
urinn haldi velli vegna þess, að þann minnihlutaflokk-
inn, sem sigurvænlegastur er, vanti tæp 400 atkv. meðan
aðrir minnihlutaflokkar hafa rífleg afgangsatkvæði. Kjós-
endur verða að mæta glundroða íhaldsandstæðinga með
þvi að fylkja sér um sigurvænlegasta flokkinn. Þeir
verða að gera sér vel ljóst hvar atkvæði þeirra kemur
að mestum notum til að hnekkja hálfrar aldar einveldi
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.
Þess vegna verða þeir að kjósa Framsóknarflokkinn.
Þ.Þ.
Heimdellingar
neyddir til kapp-
ræðufundar við FUF
Erfiðlega gengur að fá frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins til málefnalegra kappræðna við unga Fram-
sóknarmenn um málefni borgarinnar.
Formaður Heimdallar lýsti því yfir í Mbl. í fyrradag,
að ungir Sjálfstæðismenn væru reiðubúnir til kappræðu-
fundarins eftir 24. maí. Ungir Framsóknarmenn útveg-
uðu þá strax Sigtún til kappræðufundar daginn eftir, eða
25. maí, og skoruðu á Heimdellinga að mæta þar.
Með þessu tilboði ungra Framsóknarmanna voru
Heimdellingar settir í mikinn vanda. Annað hvort urðu
þeir að taka þessari áskorun FUF, vegna fyrri yfirlýs-
inga sinna, og mæta þeim Guðmundi G. Þórarinssyni og
Alfreð Þorsteinssyni á kappræðufundi FUF og Heim-
dallar, eða verða að enn frekara athlægi meðal borgar-
búa. í gærkvöldi gerðust svo þau gleðilegu tíðindi, að
Heimdellingar völdu fyrri kostinn.
E.J.
GREIN ÚR „TIME":
„Hann gegnir mikilvægu Wut-
verki með því einu að vera til“
Lifnaðarhættir de Gaulle síðan hann lét af stjórnarstörfum.
„HANN gegnir mikilvægu
stjórnmálahlutverki með því
einu að vera til. Hann getur
ekki við því gert. Hann tilheyr-
ir þjóðfélagsbyggingimni í vit-
und allra.“
André Malraux viðhafði þessi
orð í nóvember í haust um fyrr-
verandi húsbónda sinn og lýsti
þannig mjög almennu viðhorfi.
Fjölmargir Frakkar lifcu svo á,
að Charles de Gaulle héldi á-
fram að hafa mjög mikil áhrif
á frönsk stjórnmál, jafnvel eft-
ir að hann léti af störfum sem
forseti fimmta lýðveldisins.
Um daginn var ár liðið frá
því, að de Gaulle sagði allt í
einu af sér sem forseti en heita
mátti, að sá afmælisdagur liði
hjá án þess að því væri veitt
athygli í Frakklandi. Hann sagði
af sér 28. apríl 1969 af því að
hann beið lægri hlut í þjóðar-
atkvæðagreiðslu um breytingar,
sem hann lagði til að gerðar
yrðu á stjórnskipan í Frakk-
landi.
I
SlÐAN þetta gerðist hefir de
Gaulle haldið kyrru fyrir á
afgirtu sveitasetri sínu á hséð
í þorpinu Colombeydes-Dcux-
Egliscs, 120 milur norðaustur
frá París, nema hvað hann
skrapp eitt sinn í snögga ferð
til Irlands. Hann hefir verið
íafnvel enn fáskiptari en nokkru
sinni fyrr, ekki tekið á móti öðr
um en fáeinum tryjgum vinum
og hafnað öllum tilmælum um
einkaviðtöl um stjórnmál og
þátttöku í fjölmennum ‘'indum.
Bréf frá Colombey, skrifuð
með hinni glæsilegu rithönd
de Gaulles, eru álitin allt aS
því eins dýrmæt og bréf Napol-
eons frá eynni Elbu. Hershöfð-
inginn-býður fáum til hádegis-
eða kvöldverðar og eru þau boð
eins fágæt og kærkomin og
„boð til kvöldverðar með þeim
Brezhnev eða Mao“, svo við-
höfð séu orð aldins gaulleista,
sem ekki hefir hlotnazt slíkur
heiður.
EINS og áður er sagt hafnar
de Gaulle öllum viðtölum, en
þrátt fyrir það hefir William
Rademaekers, fréttaritara tíma
ritsins Time, tekizt að viða að
sér upplýsingum um daglegar
athafnir hans. Almannarómi í
Colombey og einlægum stuðn-
ingsmönnum de Gaulles í París
kemur saman um eitt í fari
hans. Hann kvað vera önmim
kafinn við að rita endurminn-
ingar sínar og láta sig lithi
varða dagleg vandamá! Frakk-
lands og þeirra manna, sem
tóku við af honum.
Fyrsti árangurinn af ritstörf-
um hershöfðingjans birtist á
bókamarkaðinum í apríl. Er
það 665 blaðsíðna bók, sem hef-
ir að geyma ræður hans á stríðs-
árunum og heitir „Orðsendingar
og ræður 1940—1946“. Þá hefir
hershöfðinginn einnig lokið við
fyrsta bindi sitt af þref- um
,la France et moi“. og er bar
fjallað um tímabilið fram til
1962. Þetta bindi verður birt I
haust. Næsta bindi, sem fjallar
De Gaulle á gönguferð um afgirta landareign sína
um tímabilið frá 1962—1965, á
að verða tilbúið átján mánuðum
síðar, og þriðja bindið sennilega
að... svipuðum tíma liðnum þar
frá. Einnig er gert ráð fyrir að
gefa út fjögur bindi í viðbót af
ræðusafni hershöfðingjans.
DE GAULLE fer snemma á
fætur og etur staðgóðan morg-
unverð eftir þeim hætti, sem
tíðkast á meginlandinu. Síðan
heldur hann til skrifstofu sinnar
og les ritara sínum fyrir í þrjár
eða fjórar klukkustundir. Klukk
an ellefu fer hann I gönguför
um landareign sína, ef veður
hamlar ekki, og hefir þá stund-
um meðferðis brauðmola til að
gefa kjúklingunum sínum og
öðrum fuglum. Hann lítur yfir
vel hirta grasflötin og garð-
inn, en í einu horni hans getur
að líta þau blóm, sem talin eru
tákn franskrar hátignar.
Að fjörutíu mínútum liðnum
hverfur hershöfðinginn aftur til
skrifborðsins í skrifstofu sinni,
en veggir hennar eru þaktir
bókum. Þar fer hann yfir hand-
rit og lætur vísifingur hægri
handar hvíla á köntuðum sjálf-
blekungnum alveg niðri við
odd. Hæra megin við hann
stendur gamaldags blekbytta,
og úr henni fyllir hann sjálf-
blekunginn, þegar á þarf að
halda, en vinstra megin við
hann standa myndir af barna-
börnum hans. A skrifborðinu
stendur ávallt vasi með lifandi
blómum.
HADEGISVERÐURINN er
merk athöfn. Hershöfðingjanum
hefir ávallt þótt ánægjulegt að
matast, en síðan hanr lét af
störfum, etur hann af hjartans
lyst og vinir h.— hafa af þvi
þungar áhyggjur, hve ört hann
fitear. Maginn skagar út i loftið
eins og stefni ’á cfráttarbát og
tröllvaxið nefið og bústnar
kinnarnar skyggja að mestu á
augun.
í hádegisverð á virkum degi
etur hershöfðinginn gjarna
svínafætur,. eða pot au feu, eða
boeuf Bourguignon, og drekkur
glas aí Burgundy eða Bordeaux.
Svo er og salad, grænmeti og
kartöflur. Undir lokin kemur
að ostinum, en hershöfðinginn
ieyffri ekki að hann væri á borð
uni I Elysée-höll, þar sem „fólk
lætur sér dveljast um of við
hann“. í lok máltíðarinnar neyt
ir de Gaulle eftirlætiseftirmat-
ar síns, en hann er kremfylltar
kökur með súkkulaðihúð.
Að loknum hádegisverði fer
hershöfðinginn aftur í alllanga
gönguför umhverfis landareign
sína „til þess að melta“. Að
henni lokinni hvílir hann sig i
stundarfjórðung eða svo á legu-
bekk, en hverfur síðan til vinnu
sinnar í skrifstofunni. Þegar
degi tekur að halla fer hers-
höfðing'in i g"ngufum skóg-
inn utan við Colombey, og þá
eru í för með honum tylftir lög
regluþjóna, bæði sýnilegir og
ósýnilegir. Hann fær sér aðra
kjarngóða máltíð að gönguför-
inni lokinni, en gengur síðan
oft til skrifstofu sinnar að
nýju og heldur áfram vinnu til
klukkan hálf ellefu eða ellefu.
HVER dagurinn er öðrum
líkur, en við og við verður það
til nýbreytni, að svartur citroen
kemur akandi og i honum sendi-
boði eða einhver gamall vinur,
eins og þeir Malraux, Couve de,
Murville fyrrverandi forsætis-
ráðherra, eða Pierre Messmer
fyrrverandi hermálaráðherra.
Yvonne, kona de Gaulles, lætur
sig þetta litlu varða. Hún er
gráklædd þegar hún gengur
milli verzlananna í þorpinu að
morgninum, kaupir blöðin fyr-
ir bónda sinn, skoðar gaumgæfi
lega kjötið, sem á að matreiða
handa honum, og vandar sig
sérstaklega þegar hún er að
velja eftirmatinn ha..s í brauð-
gerðarhúsinu Au Fidélc Berger.
De Gaulle hefir fullyrt í
einkaviðtölum, að ekki komi til
mála að hann hefji að nýju þátt-
töku í stjórnmálunum. „Sagan
úm St. Helenu ndur kur sig
ekki‘„ segir hann. Vinir hans
segja, að hann sé staðráðinn í
PYamhald á bls. 13.
J