Tíminn - 13.07.1971, Blaðsíða 3

>J?/bíUDAGUR 13. júlí 1971
TIMINN
3
FRÍMERK! — MYN1
Kaup — Sala
Skrifið efhr ókeypis
vörulista.
FrímerkjamiSstöðin,
Skólavörðustíg 21 A
Reykjavík.
Níu íslenzkir bátar seldu
afía sinn íDanmörku ígær
íslenzku síldveiðiskipin halda sig mest vestur af Hjaltlandi.
EÓ-Skagen, mánudag.
Níu íslenzkir bátar seldu afla
sinn hér í Skagen í morgun, og
fengu þeir allir sæmilegt verð
fyrir sfldina. Enda er síldin með
fallegra móti, bæði stór og feit,
þó er það dálítið misjafnt og fer
það eftir því hvar hún veiðist.
Alls var afli þeirra níu báta sem
lönduðu hér í morgun 13190 kass-
ar, en í hverjum kasia eru þettaj
39 til 45 kíló, og er þessi afli þá
rúm 500 tonn. Heildarverðmætið
á aflanuni í morgun er í kringum
600 þús. danskar kr., eða rúmar
7 miUj. ísl. Þessir bátar seldu
hér í morgun: Heimir SU 1769
kassa fyrir 86 þús. d.kr., Bjartur
NK 1416 kassa fyrir 73 þús.
d.kr., Ólafur Sigurðson AK 1320
kassa fyrir 62 þús. d.kr., Eldey KE
2276 kassa fyrir 113 þús. d.kr.,
Náttfari ÞIl 1052 kassa fyrir 61
þús., Þorsteinn RE 1501 kassa fyr-
Nýtt skip smíðað á Akranesi
Laugardaginn 3. júlí 1971 var
sjósett hjá Þorgeir & EUert h.f.,
Akranesi, nýtt 105 rúmlesta fiski
skip úr stáU, sem byggt er fyrir
Einar Guðmundsson h. f. í Vest
mannaeyjum, en framkvæmda-
stjóri félagsins er Björn Guð-
mundsson. Skipið er teiknað af
Benedikt Erlingi Guðmundssyni,
skipaverkfræðingi hjá Þorgeir &
EUert h.f. og byggt undir eftirliti
Siglingamálastofnunar ríkisins í
samræmi við reglur Det Norske
Veritas, en sérstaklega styrkt fyr-
ir siglingar í ís. Mesta lengd skips
ins er 27,60 m, breidd þess er
6,60 m og dýpt 3,30.
Skipið er útbúið til veiða með
línu, netum og botnvörpu og búið
eftirfarandi vélum og tækjum:
Aðalvél er Alpha-Diesel 405-
26VO, 500 hestafla við 400 sn/
mín. ásamt tilheyrandi skipti-
skrúfu.
Hjálparvélar eru tvær Bukh 4k
Happdrætti Hl
Mánudagurinn 12. júli var dreg
ið í 7. flokki Happdrættis Háskóla
íslands. Dregnir voru 4,400 vinn
ingar að fjárhæð 15,200,00.
Hæsti vinningurinn, fjórir 500,
000 króna vinningar, komu á núm-
er 6728. Allir þessir f jórir miðar
voru seldir í umboði Fríknanns
Frímannssonar í Hafnarhúsinu í
Reykjavík.
100.000 krónur komu á númer
19095. Voru einnig allir fjórir
miðarnir af þessu lukkunúmeri
seldir hjá Frímanni Frímannssyni
í Hafnarhúsinu.
10.000 krónur:
193, 1960, 3146, 3202, 3578, 5149
5361, 6411, 6525, 6727, 6729, 7167
7769, 8798, 10176, 10381, 10768,
11629, 12258, 12586, 12993, 13222
13879, 16062, 17022, 17294, 17916
20254, 20407, 24260, 24916, 25145,
25767, 26216, 28589, 30396, 31454,
33215, 33246, 34579, 35022, 35435
38144, 38272, 38634, 38728, 39834,
40089, 40293, 41955, 42308, 42444,
42758, 47192, 48022, 48343, 48534,
50302, 51317, 51535, 52019, 52103,
55306, 55366, 56245, 56405, 57276.
(Birt á ábyrðar).
-105 54 hesthfla við 1500 sm/mín.
Samanlögð raforkuframleiðsla í
skipinu er 60 kw.
Stýrisvél er Frydenbö HS 9, þil
farsvinda er frá Vélaverkstæði Sig
urðar Sveinbjömssonar 11 tonn.
Línuvinda og bómuvinda eru af
Norwinch gerð.
f skipinu er ný og mjög full
komin fisksjá af Atlas-gerð teg
und 740, Simrad astic SK 3, Decca
ratsjá 64 mílna, Decca-Arkas sjálf
stýring, Sailor talstöð 100 watta,
sjálfvirk miðunarstöð, lorantæki,
kallkerfi, fjölbylgjutæki frá
Baldri Bjarnasyni, sjónvarp og út-
varp auk allra venjulegra siglinga
tækja.
Fiskilest skipsins er einangruð
o.ct búin tækjum til kælingar og
einnig bjóðageymslá, sem stað-
sett er aftast á þilfarshúsi.
Skipstjóri verður Guðfinnur Þor
geirsson, Vestmannaeyjum.
Frú Sigurjóna Ólafsdóttir gaf
skipinu nafnið Ámi í Görðum VE-
73 og heitir það eftir fósturföður
hennar.
Skipið fer á togveiðar á næst-
unni.
ir 75 þús. d.kr., Helga n RE 1539
kassa fyrir 85 þús. d.kr., Gísli Árni
RE 1539 kassa fyrir 77 d.kr. og
Skinney SF 778 kassa fyrir 50 þús.
d.kr.
Um þessar mundir em um það
bil 55 íslenzkir bátar á síldveiðum
í Norðursjó og veiða þeir allir
síld til manneldis, einnig voru
5—7 færeyskir bátar og sami
fjöldi danskra og sænskra, sem
veiða síld til manneldis. Mestur
fjöldi færeysku bátanna veiðir
síld til bræðslu og óhætt er að
segja, að allur norski flotinn veiði
fyrir síldarbræðslurnar. Síldveiði-
flotinn heldur sig mest vestur og
suð-vestur af Hjaltlandi, nánar til
tekið vestur af Foula og vestur
af Nort Ronne, en mun lengra er
á miðin út af North Ronna, en
síldin þar er öllu betri, bæði
stærri og feitari. Síðustu 2 dag-
ana hefur verið bræla á miðunum,
en lítið er um það að bátarnir
fari í höfn í brælum, þar sem
langt er til hafnar. Stytzt er til
hafnar á Hjaltlandseyjum, en til
Danmerkur em 1% til 2 sólar-
hringa stfm.
Eins og flestir vita þá hafa söl-
ur bátana verið sæmilegar fram
að þessu, en framboðið má ekki
aukast mikið til að síldin falli
í verði.
Aflahæsti síldveiðibáturinn í
Norðursjó mun vera Súlan frá
Akureyri, en vel hefur gengið hjá
flestum, þó era til bátar sem lent
hafa utan við velgengnina, eins og
alltaf er.
Frjáls ábyrgðartrygging er nauð-
synleg hverjum atvinnurekanda.
Hún bætir það tjón, sem hann verð-
ur fyrir, þegar bótakrafa er gerð á
hendur honum vegna athafna hans
sjálfs eða starfsmanna hans. Hér
er bæði um að ræða ábyrgð vegna
siyss á fólki og tjón á munum.
Samvinnutryggingar taka að sér
ÁBYRGÐARTRYGGINGU fyrir
hvers konar fyrirtæki með hag-
kvæmustu kjörum.
ÁRMÚLA 3, SÍMI 38500
SAMVIIVNUTRYGGINGAR

m
,/Þjóðin er samstillt
í þessu máli/#
Einar „ríki“ Sigurðsson, út-
gerðarmaður, skrifar grein í
Mbl. á sunnudag og fjallar þar
m.a. um landhelgismálið. Þar
segir hann um „stærsta málið“:
„Engum blandast bagur um,
að landhelgismáliS m eitt
stærsta mál fslendinga í dag.
Þeir era að undirbúa sig undir
átök við margar voldugustu
þjóðir heims. En þjóðin er sam
stillt í þessu máli og sannfærð
um, að hún sé að berjast fyrir
tilveru sinni, stjórnarfars- og
efnahagslcga.
Allir þekkja hvernig fór með
fiskimiðin norður af Noregi.
Þau voru svo þurrausin að
grípa varð til friðunar. Allir
vita, hvernig friðun var eina
úrræðið, bæði f Norðursjónum
og við ísland, ef bjarga átti
sfldarstofninum, og samt er
hann í Iágmarki í ár. Og allir
sjá, hvernig gengur á físk af
þorskstofninum við ísland. Það
er sama ,hv^ða fisktegund er
nefnd, alls staðar er sama sag-
an, þorskur, ýsa, karfí, stein-
bítur, meira að segja ufsinn,
allt gengur óðfluga tfl þurrð-
ar. Aflinn minnkar og fiskur-
hni smækkar. Brezkir togarar
eru nú að fá á fslandsmiðum
100 lesta af fiski eftir 20 daga
veiðiferð. Það eru rúmar fimm
lesfír að meðaltali á sólar-
hring. Og Bretar viðurkcnna,
að aflamagnið fari árlega
minnkandi. Og það er sjónar-
nranur frá ári til árs á afla
fslcnzkn togaranna."
Hvað má aflinn
verða lítill?
Ennfermur segir Einar Sig-
urðsson:
„Hvað má afli-in verða Iítill
og fískurinn smár, til þess að
mælirinn sé fullur? Myndu út-
lendingar hætta að sækja hing
að, ef þeir fengju ekki nema
sem svarar 2% lest á sólar-
hring að meðaltali? Og hver
væri þá lífsafkoma íslendinga,
Þegar svo væri komið? En auð-
vitað trúir enginn, að þetta
geti gerzt, þó að ekkert sé að-
gert. Allir trúa á stóra vinn-
inginn: Gott klakár. Og við
skulum heldur ekki fortaka, að
stóri vinningurinn geti fallið
okkur í skaut. En Iíkurnar eru
jafn litlar og í happdrættinu.
Bretar halda því fram (Fish
Trades Gazette), að fyrirhuguð
útfærsla íslendinga á landhelg-
inni skaði fiskveiðar þeirra og
fiskiðnað um sem svarar 2500
milljónum króna árlega. En
hverju eru Englendingar bætt-
ari, ef fiskimiðin við fsland
verða gjöreydd á fáum árum.
Ekki er hægt að ætlast til þess,
að þeir bæti fslendingum skað-
ann.
íslendingar eiga öðrum frem
ur fiskimiðin umhverfis landið
sitt, og þcir verða að reyna að
vernda þau fyrir erlendri rán-
yrkju og hagnýta þau skynsam
lega fyrir sig sjálfa. Það er
þeirra lifibrauð og þeir hafa
lítið annað til að byggja á.
Ekki hafa þeir afkastamikil
verksmiðjuskip til þess að
Fran.hald á jls. 14