Fréttablaðið - 31.12.2003, Blaðsíða 32

32 31. desember 2003 MIÐVIKUDAGUR
Stefni á verðlaun á
Ólympíuleikunum
Handknattleiksmaðurinn Ólafur Stefánsson, sem spilar með spænska félaginu Ciudad Real,
var í gær útnefndur íþróttamaður ársins af samtökum íþróttafréttamanna annað árið í röð.
ÍÞRÓTTIR Handknattleikskappinn
Ólafur Stefánsson, sem leikur
með spænska félaginu Ciudad
Real, var í gær útnefndur íþrótta-
maður ársins af samtökum
íþróttafréttamanna. Þetta er í
annað sinn sem Ólafur hlýtur
nafnbótina eftirsóttu en hann
vann einnig í fyrra. Ólafur fór
sem fyrr mikinn á handknatt-
leiksvellinum enda talinn einn
besti, ef ekki besti, handbolta-
maður heims. Hann var lykilmað-
ur í íslenska landsliðinu sem náði
frábærum árangri á HM í Portú-
gal en frammistaða landsliðsins
þar tryggði þátttökuseðil á
Ólympíuleikunum í Aþenu næsta
sumar. Þar spilaði landsliðið síð-
ast 1992. Ólafur var markahæstur
hjá einu besta félagsliði heims,
Magdeburg, og hann söðlaði síðan
um í sumar og gekk til liðs við
annað stórveldi í handboltaheim-
inum, Ciudad Real á Spáni.
„Ég get alveg játað það að ég
átti alls ekki von á þessu,“ sagði
Ólafur af sinni alkunnu hógværð
aðspurður hinnar klassísku
spurningar hvort hann hafi átt
von á þessu. „Ég hélt að Eiður
Smári eða einhverjir fótbolta-
strákar myndu vinna að þessu
sinni. Mér fannst þeir mjög flottir
á árinu. Þetta er mikill heiður fyr-
ir mig að vinna tvö ár í röð og ein-
nig fyrir handboltann. Ég lít á
þetta líka sem viðurkenningu til
landsliðsins en ekki bara fyrir
mig.“
HM stóð upp úr
Ólafur er ekki í vafa um að
heimsmeistarakeppnin í Portúgal
hafi staðið upp úr hjá sér á árinu
sem er að líða.
„Við vorum flottir á HM og
stóðum okkur gríðarlega vel. Við
vorum óheppnir að komast ekki í
undanúrslit. Mér fannst við halda
ágætum dampi á mótinu miðað
við að hafa átt mjög gott mót á
undan. Lið detta oft niður eftir að
hafa átt góða keppni og það bjugg-
ust margir við því að það myndi
gerast. Sjöunda sætið er virkilega
góður árangur og það var ánægju-
legt að komast loks á Ólympíu-
leikana. Ég var mjög ánægður
með árið hjá mér enda fannst mér
ég halda fínum dampi. Við gerð-
um ágæta hluti hjá Magdeburg
þótt við hefðum ekki unnið neinn
titil að þessu sinni og svo hefur
gengið vel hjá mér á Spáni.“
Vildi prófa nýja hluti
Ólafur hefur átt mörg farsæl
ár með Alfreð Gíslasyni hjá Mag-
deburg þar sem hann vann nánast
allt sem hægt er að vinna með fé-
lagsliði. Því vakti það óneitanlega
athygli þegar Ólafur tilkynnti að
hann hyggðist söðla um og flytja
til Spánar. Úr varð að hann gerði
samning við Ciudad Real og flutti
hann búferlum í sumar.
„Það var erfitt að yfirgefa
Magdeburg, ég neita því ekki. Ég
vildi breyta til og prófa nýja hluti.
Ég vissi að ég myndi sjá eftir því
síðar ef ég hefði haldið áfram að
spila í Þýskalandi og aldrei prófað
neitt nýtt. Mér langaði að kynnast
annarri menningu og öðru lífi. Að-
lögunin hefur gengið mjög vel. Ég
bjóst við því versta og þá getur
maður alltaf verið frekar jákvæð-
ur. Það hefur verið fínn tröppu-
gangur á liðinu og við bötnum eig-
inlega með hverri viku. Þetta er
hörkulið og við eigum góða mögu-
leika að fara alla leið í öllum
keppnum.“
Lærir heimspeki
Það verður seint sagt að Ólafur
sé eins og flestir aðrir íþrótta-
menn. Hann leggur mikið upp úr
andlega þættinum fyrir leiki og
einnig hefur hann verið að menn-
ta sig síðustu sex ár í húmanísk-
um fræðum, heimspeki og spæn-
sku, og lýkur hann því námi á
næsta ári.
„Lykillinn að minni velgengni
er að fara milliveginn í því að ef-
ast um sjálfan sig og vera sann-
færður um sjálfan sig. Það þarf að
finna milliveginn í því og mér hef-
ur tekist það ágætlega. Ég reyni
að tæma hugann fyrir leiki og hef
tamið mér jákvætt hugarfar í leik.
Ég reyni að brosa og hafa gaman
af hlutunum. Ég hef alltaf lagt
ríka áherslu á andlega þáttinn
enda skiptir hann mun meira máli
en margir halda.“
Dreymir um verðlaun á
Ólympíuleikunum
Það er stórt ár framundan hjá
Ólafi og íslenska handboltalands-
liðinu. Þeir taka þátt í EM í Slóven-
íu í lok janúarmánaðar og svo eru
Ólympíuleikarnir næsta sumar.
Árið 2004 leggst mjög vel í Ólaf og
hann hefur sett sér skýr markmið
með landsliðinu.
„Ég er vel stemmdur og bjart-
sýnn. Það eru margir sem tala um
að það sé allt í lagi þó við stöndum
okkur ekki vel á EM því við getum
tekið þetta á Ólympíuleikunum.
Mín skoðun, sem og strákanna í
landsliðinu, er aftur á móti sú að
það sé betra að lenda í góðu sæti á
EM. Það sýnir ákveðinn styrk og þá
mæta menn til leiks með enn meira
sjálfstraust á Ólympíuleikana. Ef
við spilum illa á EM þá er alveg
eins líklegt að við gerum það líka á
Ólympíuleikunum. Draumurinn er
verðlaun á Ólympíuleikunum og ég
stefni á það og ég held allt liðið
líka. Það þýðir ekkert annað en að
stefna hátt.
Ef menn mæta á Ólympíuleik-
ana með Ólympíuhugsunina, sem
er bara að vera með, þá verða
menn bara farþegar. Ef menn aftur
á móti hafa drauminn þá er hægt
að vinna. Draumurinn kemur
aldrei af sjálfu sér. Hann verður
fyrst til í hausnum á manni. Mér
finnst einnig mjög raunhæft að
stefna á þetta takmark. Við erum
með gott lið og það er skipað ein-
staklingum sem hafa spilað lengi
saman og eru allir á góðum aldri.
Svo erum við einnig með öfluga
yngri stráka. Þetta er fín blanda.
Ef við fáum svo líka markvörslu þá
erum við í fínum málum. Gummi
markvörður er aðeins kominn á
tíma en hann er samt alveg ótrú-
legur. Við vinnum ekkert nema við
fáum 15-20 varða bolta í hverjum
leik. Við erum að sjálfsögðu aldrei
sterkari en veikasti hlekkurinn.
Með því er ég ekki að segja að
markvarslan sé það en hún er
vissulega mesta áhyggjuefnið. Svo
hefur maður náttúrlega líka alltaf
áhyggjur af sjálfum sér.“
Gerist hugsanlega trúboði
Samningur Ólafs við Ciudad
Real rennur út eftir þrjú ár. Hann
hyggst klára þann samning en hvað
tekur við eftir þann tíma veit Ólafur
ekki. Margir atvinnumenn hafa
gengið í raðir síns uppeldisfélags er
atvinnumannaferlinum lýkur en
Ólafur á ekki von á því að hann taki
eitt eða tvö ár með Val áður en hann
leggur skóna á hilluna. Hann hefur
áhuga á þjálfun og að styrkja þá
íþrótt sem hann leikur og hann úti-
lokar ekki að hann muni breiða út
boðskapinn er ferlinum lýkur.
„Ég reikna ekki með því að leika
með Val en maður veit samt aldrei
hvað gerist. Ég hef auðvitað hugsað
um að fóstra mína íþrótt og kynda
undir hana þó erfitt sé. Það er helst
að sá leikvangur sé í Evrópu og ekki
veitir af að hjálpa þar til við upp-
ganginn. Stjórnendur handboltans
síðustu 20 árin hafa eyðilagt íþrótt-
ina sem slíka. Handbolti gæti hæg-
lega verið mun virtari íþróttagrein.
Það er hægt að líkja þessu við dem-
antanámu í einhverju Afríkuríki
þar sem einhver einræðisherra
eignar sér gróðann sjálfur og legg-
ur inn á bankareikning í Sviss í stað-
inn fyrir að gera hana að þjóðar-
eign. Hver veit nema ég fari í kross-
ferð fyrir handboltann en kannski
sleppi ég henni þar sem krossferð-
irnar voru ekkert mjög sniðugar.
Þetta snýst allt um hver mín trúar-
sannfæring verður eftir 3–4 ár.
Maður verður að vita hvað maður
vill berjast fyrir og vera sannfærð-
ur um að það sé rétt,“ sagði „trúboð-
inn“ Ólafur Stefánsson sem er
íþróttamaður ársins á Íslandi árið
2003. ■
EINBEITTUR
Ólafur er hér í baráttunni með íslenska landsliðinu gegn Þjóðverjum á HM í Portúgal.