Tíminn - 20.03.1973, Blaðsíða 20

Þriðjudagur 20. marz. 1973
I I I ] •
MERKIÐ.SEM GLEÐUR
Htttatmst i haupjélaghtu
^GOÐI
fyrir góóan mat
$ KJÖTIDNADARSTÖÐ SAHBANDSINS
Fiskmatið lokar
frystihúsinu á
Djúpavogi
ÞP — Djúpavogi. Eins og kunnugt er hafa kröfur
þær, sem gerðar eru um hreinlætisaðstöðu og að-
búnað i frystihúsum sifellt að verða strangari. Er
mjög erfitt að fullnægja þessum kröfum i gömlum
og litlum frystihúsum eins og frystihúsinu á Djúpa-
vogi, sem reist var árið 1946. Nú hefur það gerzt, að
frystihúsinu hefur verið lokað af Fiskmati rikisins,
og mun taka allt að mánuði að framkvæma þær lág-
marksbreytingar, sem heimtaðar eru.
Af þessum sökum hafa þrjátiu
til fjörutiu manns misst atvinnu
sina á hávertfðinni og skýtur
það skökku við, þar sem atvinnu-
leysi hefur verið hér næstum
óþekkt fyrirbrigði.
Fyrirhuguð hefur verið bygging
frystihúss almenningshlutafé-
lagsins Búlandstinds, en fyrir-
greiðsla hefur ekki ennþá verið
veitt til þess að hefja fram-
kvæmdir.
Netavertíð, sem hófst hér um
miðjan febrúarmánuð, hefur
gengið allvel, og eru þrir stórir
bátar gerðir út á net og hafa fisk-
að um 350 lestir samtals. Alls
hafa um fimm hundruð lestir
borizt á land frá áramótum. Af
loðnu hefur verið tekið á móti tiu
þúsund lestum til frystingar og
bræðslu, en auk þess hafa komið
hér á land fimmtán lestir af rækju
og sjö hákarlar. Ekki hefur
gengið jafnvel um árabil að afla
hráefnis til vinnslu, og nú voru
litlu bátarnir að búa sig á neta- og
handfæraveiðar, er frystihúsinu
er lokað með valdboði.
Nú er rauðmagavertíðin hafin affullum krafti. Þegar eru grásleppu-
karlarnir i Skerjafirði og við Ægissfðuna farnir af stað, og þess þvi ekki
langt að biða, að menn fari að kýia vömbina með hinum gómsæta, en
heldur svipljóta fiski. Það er vaninn, þegar þessi vertið byrjar, að
birta mynd af fólki að kaupa sér I soðið. Við breyttum nú út af venjunni
og tókum mynd af matsveininum á Hótel Esju, Hauki Hermannssyni
með rauðmaga i höndunum, en þar er nú rauðmagi á boðstólnum alla
daga og á það áreiðanlega ekki eftir að minnka áhuga fóiks á þeim
stað. (Timamynd Gunnar)
Þrettán þúsund
sýni rannsökuð
Á AÐALFUNDI Krabbameins-
félags tslands, sem haldinn var
„OKKUR VANTAR HUNDRAÐ
FJÖLSKYLDUR í ÓLAFSVÍK"
Öllum fyrir beztu, að framkvæmdanefnd byggingaráætlunar stuðli
að fólksfjölgun á slíkum stöðum
— HÖFNIN hefur veriö stækkuð,
bátunum hefur fjöigað og nýjar
fiskvinnsiustöðvar hafa risib upp
hér f ólafsvfk, sagði Jafet
Sigurðsson, fréttaritari Tfmans
þar, við blaðið I gær. En fólks-
fjölgun hefur verið óveruleg, og
orsökin er hörguil á húsnæði.
Fyrir fimm árum voru hér
þréttán bátar með net, en nú eru
þeir tuttugu og sjö, en Ibúum
ólafsvikur hefur aðeins fjölgað
um rúmt hundrað á sama tfma —
upp f eitthvað 1070.
Það er stórtjón fyrir þjóð-
félagið, hélt Jafet áfram, að
mannfjölgun skuli ekki hafa oröið
hér örari. Fiskibæirnir halda
þjóðfélaginu bókstaflega uppi, og
hver ólsari leggur margfalt
verðmæti i þjóðarbúið heldur en
hver og einn á höfuðborgar-
svæðinu að meðaltali, og þó er
það áreiöanlega meira en litið,
sem frá dregst og forgörðum fer
vegna þess, að ekki er vinnuafl til
þess að koma undan öllum þeim
afla, sem á land berst. Ég tel, að
hingað vanti á að gizka hund rað
fjölskyldur, og það er jafnvist og
tvisvar sinnum tveir eru fjórir að
allt venjulegt fólk gæti haft hér
miklu betri afkomu en gengur og
gerist við flest önnur störf á
öðrum stöðum, til dæmis I
Reykjavik.
Eins og ég sagði áðan er
húsnæðishörgull erfiðasti
þröskuldurinn. Hreppsfélagið
hefur ekki getað ráðizt i byggingu
ibúðarhúsa, þar sem það hefur
haft ærnu að sinna meö mikla og
kostnaöarsama hafnargerð. En
við hér vestra teljum það meiri-
háttar skyssu, að framkvæmda-
nefnd byggingaráætlunar skuli
ekki hafa látið til sin taka á stað
eins og ólafsvik, þar sem bæði
þjóðfélagslegir hagsmunir og
afkomuhorfur einstakljnganna
mælir meö því, að fólki s é beint á
afkastamikla útgerðarstaði.
Við ráöum hér við þrjú hundruð
lestir á dag, sagði Jafet enn
fremur, en á laugardaginn bárust
hér til dæmis að landi fimm
hundruð lestir. Þó að allir
nemendur unglinga- og gagn-
fræðaskóla séu komnir i fisk-
vinnu, og hver einasta kona, sem
þess er megnug, vinni frá morgni
til kvölds, vantar mikið upp á, að
undan hafizt. Mikiö af fiski hefur
verið sent með bilum til vinnslu á
Akranesi, þó að slikt kvotl með
aflann sé langt frá þvi að vera
æskilegt, en nú þola vegirnir ekki
lengur umferð þungra bila, svo að
á sunnudaginn varð að grípa til
þess ráðs að láta eina sjö báta
fara alla leið til Akraness með
afla sinn.
Sú aflahrota, sem nú hefur
komið, er hin mesta i mörg ár, og
þó að fiskur gengi seinna nú en i
fyrra, er aflamagnið þegar orðið
likt. Þá var samt framúrskarandi
góð vertið. Og það, sem meira er:
Við gerum okkur rökstuddar
vonir um, að þessi fiskigegnd sé
ekki fyrst og fremst tilviljana-
kennt fyrirbæri, heldur árangur
Framhald á bls. 19
Sambandslaust
við umheiminn
Sæsíminn til
Evrópu slitnaði
í gær
Erl — Reykjavfk. — A
sjöunda tlmanum f gær varð
sambandslaust með öliu við
útlönd, en þá slitnaði
sæsfmastrengurinn Scotice,
sem tengir okkur við
Evrópu. Hinn strengurinn,
Icecan, sem liggur til
Ameriku er búinn að vera
slitinn I margar vikur, og er
þvi ekki heldur hægt að ná
sambandi f þá áttina. Ekki
var i gærkvöldi vitað, hvað
biluninni olli, en sá grunur
iæðist vafalaust að mörgum,
að slitnað hafi einhvers
staðar við Vestmannaeyjar,
en þar liggur strengurinn á
land, Þar sem allt lá svo
óljóst fyrir var að sjálfsögðu
ekki heldur hægt að segja
neitt um, hvenær viðgerð
færi fram og við kæmumst I
samband við umheiminn á
ný-
nýlega lét Bjarni Bjarnason
læknir af formennsku, er hann
hefurgegnt siðan 1966. Aður hafði
hann lengi verið formaður
Krabbameinsfélags Reykjavikur.
1 stað Bjarna var Ólafur Bjarna-
son prófessor kosinn formaður
Krabbameinsfélags Islands, en
að öðru leyti er stjórnin óbreytt.
Fjárhagur Krabbameinsfélags
Islands hefur batnað til muna á
liðnu ári, enda var orðið mjög að
þvi þrengt fjárhagslega. Krabba-
meinsfélög úti á landi hafa sýnt
mikinn dugnað við að safna fé og
reka leitarstöðvar, og nam fram-
lag deildanna samtals á fjórðu
milljón króna. Mesti tekjuliður
Krabbameinsfélags Islands var
rösklega fimm milljónir frá
Afengis- og tóbaksverzlun rikis-
ins og yfir tvær milljónir frá
Tryggingastofnun rikisins, sem
og framlag Krabbameinsfélags
Reykjavikur.
Starfsemi leitarstöðvar A varð
þó að hætta um siðustu áramót,
en leitarstöð B hefur aldrei af-
kastað jafnmikiu verki og siðast-
liðið ár. Leitarstöðvar úti á landi
hafa einnig verið afkastamiklar.
Alls voru skoðuð meira en þrettán
þúsund sýni á árinu.
Alma Þórarinsson, sem verið
hefur yfirlæknir leitarstöðvar B
frá upphafi, árið 1964, sagði starfi
sinu lausu um áramótin, og hefur
Guðmundur Jóhannesson læknir
verið ráðinn i hennar stað.
Bjarni Bjarnason læknir.
Ólafur Bjarnason prófessor.
Bílunum bjargað úr strandaða skipinu
— og í dag verður gerð tilraun til að ná því sjálfu á flot
Klp—Reykjavfk. Um helgina var
unnið að þvi að bjarga bflum úr
danska skipinu Thomas Bjerco,
sem strandaði á Eyjafjallasandi
s.l. föstudagskvöld. Menn af nær-
liggjandi bæjum, Hafskip, sem
hafði skipið á leigu og Björgun
h.f., sem unnu einnig að björgun
skipsins, störfuðu við þetta.
Halldór Friðriksson hjá Haf-
skip, sagði okkur i gær, að þarna
hafi verið um að ræða 23 japanska
bila af gerðinni Mazda, sem verið
hefðu i lestunum ásamt öðrum
varningi.
„Þetta gekk ljómandi vel hjá
okkur” sagði Halldór. Að visu
voru tækin, sem við notuðum
heldur frumstæð, en þrátt fyrir
það flugu bilarnir i land hver af
öðrum án þess að fá á sig skrámu.
Þeir voru að visu nokkrir meira
eða minna dældaðir eftir að skipið
hafði brotizt þarna um i sand-
inum, en að öðru leyti i fuilkomnu
lagi.
Við notuðum bómur frá skipinu
og þræddum virana úr þeim i spil
á bil upp á landi og höfðum siðan
jarðýtu til að draga bómurnar út
og slaka þeim inn. Það voru menn
þarna úr sveitinni, sem réttu
okkur hjálparhönd við þetta og
töldu það ekki eftir sér. Þegar bil-
arnir voru komnir upp á sandinn,
settum við þá i gang og ókum
þeim yfir sandinn, og upp á barð,
sem þarna var og þaðan var þeim
ekið beint á vörubila, sem smalað
Framhald á bls. 19