Fréttablaðið - 31.01.2006, Blaðsíða 16

31. janúar 2006 ÞRIÐJUDAGUR16
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
„Ég er að spá í að gerast Kópavogsbúi aftur,“ segir Sigtryggur
Baldursson tónlistarmaður. Hann var hinn hressasti þegar
blaðamaður hitti á hann enda hafði kauptilboði hans í hús
í vesturbæ Kópavogs verið tekið nokkrum stundum áður.
„Ég er alinn upp í Kópavogi og á afskaplega góðar minn-
ingar frá Vallagerðisvellinum þar sem ég knattspyrnaðist
með Breiðabliki til margra ára þannig að ég er alveg í skýj-
unum yfir því að þessu tilboði mínu var tekið. Þetta bar allt
mjög skyndilega að en ég fór að velta þessu alvarlega fyrir mér
síðastliðinn miðvikudag og á föstudag lét ég tilboðið flakka og
nú er ég bara aftur á leiðinni í Kópavoginn. Nú er það bara
að skella sér í vinnugallann og taka upp hanskana
en ég ætla aðeins að breyta húsinu áður en
ég flyt inn. Reyndar er ég í vinnugallanum nú
þegar því ég hef verið að koma mér fyrir í
nýju húsnæði með litla hljóðverið mitt. Þar
er ég svo að taka upp tónlist fyrir kvikmynd
sem verið er að gera og er svona hálfgerð
landkynningarmynd. Svo er ég að leggja lokahönd á
plötu í Steintryggs-verkefninu mínu þannig að það
reynir talsvert á litla hljóðverið mitt. Svo er ég að
spila inn á plötu hjá hinum og þessum eins og
gengur og gerist. Og svo fer vertíðin að hefjast
hjá Milljónamæringunum, maður er alltaf að
garga á fólk svona á árshátíðum og við önnur
tækifæri. Nú er tími árshátíða að ganga í garð og
þá látum við Millarnir ekki okkar eftir liggja.“ Eftir
alla þessa upptalningu hélt blaðamaður að listinn væri
tæmdur en annað kom á daginn. „Svo er ég að undirbúa
stuttmyndina mína en tökur eiga að hefjast í vor. Ég
skrifaði þessa sögu fyrir nokkrum árum og nú hefur
þetta verkefni fengið styrk þannig að það þýðir
ekkert annað en að vinda sér í verkefnið. Þetta
er svona lítil saga um gamlan karl sem er gera
girðingu sem girðir ekkert af,“ segir trymbill-
inn síkáti og rýkur á vit verkefna sinna.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? SIGTRYGGUR BALDURSSON
Gamli Blikarinn fer aftur í Kópavoginn
Hafi einhver haldið að aðeins
afdælabændur byggju í sveitunum
í Fljótsdal þá þyrfti sá hinn sami
að koma við hjá myndlistarkon-
unni Svandísi Egilsdóttur á Brú-
arási við Jökulsárhlíð. Hún er alin
upp í Garðabæ en fór svo til náms
til Danmerkur og Bandaríkjanna
en nú hefur heimskonan komið
sér fyrir að Brúarási þar sem hún
kennir í grunnskólanum auk þess
sem hún málar.
„Ég gat ekki hugsað mér að búa
í neyslubrjálæðinu á höfuðborgar-
svæðinu eftir að ég kom að utan,“
segir Svandís. „Annars tel ég að
það verði að viðhalda jafnvægi
milli menningarinnar og svo nátt-
úrunnar, þannig er það í listinni
minni og þannig tel ég að það eigi
að vera í lífinu.“ Þótt hún búi nú
á afskekktum stað gleðja mynd-
ir hennar augu manna víða um
heim. „Ég er með nokkrar myndir
á Art-Iceland.com sem er gallerí
á Skólavörðustíg en það er einnig
vefgallerí og nú þegar hef ég selt
eitthvað til Bandaríkjanna og ann-
arra landa auk þess sem viðbrögð
berast víða að.“
Austfirðingar fá svo að njóta
verka Svandísar í nánd í vor en þá
mun hún halda sýningu í Skriðu-
klaustri. ■
Myndlist á Austurlandi:
Heimslist frá Jökulsárhlíð
SVANDÍS EGILSDÓTTIR MYNDLISTARKONA
Óspillt náttúran og siðfáguð menningin
mætast í verkum Svandísar og lífi hennar.
Þarna er hún innan um verk sín með
gylltan Jökuldalinn í baksýn. JÓN SIGURÐUR
Íslendingar láta ekki að sér
hæða þegar tómstundir eru
annars vegar. Oft eru þær
teknar af þvílíku trukki
að alvara lífsins verður að
víkja. Páll Reynisson hefur
lengi safnað dýrum og skot-
vopnum en þegar fólk fór að
fjölmenna heim til hans að
líta á gripina varð hann að
grípa til sinna ráða.
„Það voru um þúsund manns búnir
að koma gegnum eldhúsið og inn
í stofu hjá okkur hjónum á hálfu
ári til að líta á dýrin og skotvopnin
svo það var ekkert annað að gera
en að opna safn,“ segir Páll sem
er umsjónarmaður Veiðisafnsins
á Stokkseyri. „Þar kennir ýmissa
grasa, við erum með allt frá
músum og upp í gíraffa en þann
hálslanga lagði ég með skamm-
byssu í ágústmánuði árið 2000 í
Suður-Afríku,“ segir veiðimaður-
inn stoltur.
„Ég hef lengi haft þetta fyrir
tómstundariðju en svo var það
árið 1994 að læknirinn sagði við
mig að þetta væri orðið ólækn-
andi og það held ég að hafi verið
rétt; ég hef ekkert ráðið við þetta
því dýrin tóku öll völd,“ segir
hann kankvís.
Til allrar hamingju er hann
ekki sá eini í fjölskyldunni sem
glímir við þessi ósköp því eigin-
konan, Fríða Magnúsdóttir, er
engu viðráðanlegri þegar skot-
vopn eru annars vegar. „Við erum
þegar búin að sprengja utan af
okkur tvö hús með dýrum og
vopnum sem við höfðum safnað
og nú þegar er svo komið að við
verðum að stækka Veiðisafnið.“
Ekki er nóg með að þau hjón
fylli húsakynnin með dýrum og
skotvopnum heldur hefur aðsókn
tvífætlinganna einnig verið með
ólíkindum að sögn Páls. „Frá því að
við opnuðum í maí 2004 hafa um 12
þúsund manns komið á Veiðisafnið
og nú hefjum við þriðja starfsárið
um næstu helgi með heilmikilli
sýningu í samvinnu við verslun-
ina Vesturröst og ég á von á því
að nokkur hundruð manns geri sér
leið hingað,“ segir Páll. Það er því
eins gott að hann kom safngripun-
um úr stofunni og á safn því ekki
væru þau hjón öfundsverð af því
að fá allan þennan fjölda í gegnum
eldhúsið og inn í stofuna eins og
forðum daga.
Dýrin hafa tekið völdin
HJÓNIN SKOTGLÖÐU MEÐ NÝFELLT SAUÐ-
NAUT Á GRÆNLANDI Þau hjón hafa fellt mörg
kyndug dýr í gegnum tíðina. Til dæmis felldu
þau hvort sitt sauðnautið í Skoresbysundi á
Grænlandi fyrir tveimur árum og herlegheitin
eru til sýnis á Veiðisafninu.
Herra Splash TV
„Ég lít svo á að ég hafi
ekki skaðað ímynd
Herra Íslands.“
ÓLAFUR GEIR JÓNSSON UM ÞAÐ
AÐ HANN HAFI VERIÐ SVIPTUR
TITLINUM HERRA ÍSLAND 2005, Í
FRÉTTABLAÐINU.
Súrsætur sigur
„Við spiluðum eins og
aumingjar og áttum
aldrei skilið að vinna
þennan leik,“
MAGNÚS ÞÓR GUNNARSSON,
KÖRFUBOLTAMAÐUR Í KEFLAVÍK,
UM SIGUR KEFLAVÍKURLIÐSINS Á
KR, Í FRÉTTABLAÐINU.
„Mér finnst að þeir hefðu mátt minnka
við sig fyrst og sjá svo til í stað þess að
flytja þetta bara í burtu svona í fyrstu
atrennu,“ segir Steinunn Þóra Camilla
söngkona í Nylon.
„Mér finnst þetta hræðilegt fyrir íbúana
því þetta er eina atvinnan sem hægt
er að fá þarna í Mjóafirði. Það er alltaf
leiðinlegt þegar verið er að drepa niður
svona lítil samfélög úti á landi út af ein-
hverjum kostnaði sem ríkið ætti alveg
að geta hlaupið undir bagga með.“
„Ég ætla ekkert að segja til um það
hvort þetta er fyrirsláttur hjá þeim í
Sæsilfri að bera fyrir sér háan raforku-
kostnað en vissulega er gengið hátt.
Auðvitað tína þeir þó allt til því þeir vita
það að þetta leggst ekkert vel í fólk.
Auðvitað hlýtur þó eitthvað að vera til
í þessu en hvort þetta sé hin eiginlega
orsök það veit ég ekki,“ segir söngkon-
an brosmilda.
Sjálf hyggur hún á útrás því Nylon er á
leið í hljómleikaferðalag um Bretlands-
eyjar í febrúar en þær ætla þó alls ekki
að snúa baki við íslenskum aðdáend-
um. „Það má frekar líta á þetta sem
langa heimsókn frekar en við séum að
flytja út,“ segir hún að lokum.
SJÓNARHÓLL
LAXAFRAMLEIÐSLU HÆTT Í
MJÓAFIRÐI
Of fljótir á sér
STEINUNN ÞÓRA CAMILLA
Morðingi Braga Halldórssonar
bar vitni í gær
Ég mun
aldrei
fyrirgefa
sjálfum mér
2x15-lesin 30.1.2006 20:41 Page 1