Tíminn - 09.06.1979, Side 7

Laugardagur 9. Júnl, 1979
7
Gönguskeið Jens i Kaldalóni
í „Tímanum” 25. apríl ritar
Jens í Kaldalóni grein er hann
nefnir „Nokkur orð til Indriða á
Skjaldfönn” og mun ætluð sem
svar viö grein eftir undirritaö-
an, sem kom hér I blaðinu i
marsbyrjun.
Umræðuefnið, sem ég vissi
ekki betur en væri stofnun Snæ-
fells h.f. i haust og sláturhúsa-
og afurðasölumál hér i syslu,
fjarlægist Jens nú mjög, þvi
grein hans er li'tið annað enyfir-
klór rökþrota manns, sem
hlaupið hefur á sig og reynir nú
á undanhaldinu að hylja sig i
orðaflaumi, gerandi aukaatriöi
að aöalatriöum og lætur slatta
af fullyrðingum og dylgjum
fylgja með.
Það sem helst er vit I er, að I
lokin biðst hann undan frekari
umræöu og hefði það vel mátt
vera fyrr, þvi svona gönuskeiö
hefir Jens varla fariö áður i
blöðum oger þóreyndur maður
i þeim efnum.
örfáar athugasemdir af
minni hálfu verba þvi að duga:
1. Eftir að hafa skrifaö tvær
greinar með ástæðulausum get-
sökum I garð Snæfells h.f. og
forustumanna þessog sakað þá
um að ófrægja Kaupfélag tsfirð-
inga í fjölmiðlum - ranglega
eins og staðfest var I grein
minni i mars. - Hvor þeirra „gaf
út þessa fréttatilkynninguna
eða hina, eða hver kom þeim á
framfæri, er mér svo hjartan-
lega sama um”, segir Jens og
telur þvi aukaatriði að hafa það
sem sannara reynist og óþarfa
að biöjast afsökunar á fum-
hlaupi sinu.
2. Þar sem ein setning i fyrri
grein minni féll niður er þörf á
að sú málsgrein komi hér rétt:
„Það þarf þvi engan aöundra
þó bændur hér vilji ekki byggja
allt sitt á fyrirtæki (K.l), sem
stendur svo höllum fæti og allra
sist Jens i Kaldalóni, sem um
meira en 20 ára skeið hefur ekki
viljað nýta undanþágusláturhús
K.Í., sem hann hrósar þó svo
mjög I grein 25. janúar, heldur
slátrar öllu sinu fé I Bolungar-
vik hjá Einari Guðfinnssyni og
hefur stóran hluta sinna við-
skipta þar.
Ég læt lesendum það eftir aö
dæma um hvort Jens sé þess
umkominn að áfellast nágranna
sina, sem verið hafa og eru I
fullum viöskiptum viö K.Í., fyrir
aö kanna nýjar leiðir.
3. „Hér er öllum frjálst að
versla hvar sem þeir vilja”,
segir Jens og man þá ekki fyrri
greinar si'nar, þar sem hann
hefur verið að barma sér yfir
þvi ef Djúpbændum opnuðust
fleiri leiöir i þeim efnum en
hingaö til.
Hér hefur naumast veriö i
önnur hús að venda með slátur-
fé, en til K.l. hvort sem mönn-
um hefur likað það betur eða
verr. Siðan er eins og að biðja
fjandann um sál að ná pening-
um þaðan út nema með löngum
fyrirvara og harðfylgi og gildir
einu þó um gróna inneignamenn
sé að ræða. Við þetta þykir
mörgum að vonum erfitt að búa.
í.Þaðhlýtur aðteljast eðlileg
krafa okkar bænda til þess fyr-
irtækis, sem við leggjum allar
okkar afurðir inn hjá, að þær
séugreiddar i peningum, eöaal-
gengustu neyslu- og rekstrar-
vörur séu á boðstólum á sam-
bærilegu verði og annars staðar
gerist.
A það skortir mikið hjá Kaup-
félagi ísfirðinga svo sem ég gat
um i fyrri grein minni, enda
þótt Jens tali um „ágæta þjón-
ustu” og „bara hringja svo
kemur það”. Til viðbótar áður
framkomumábætaþvlvið, sem
vafalauster einsdæmi um kaup-
félag, sem spannar yfir 2 kaup-
staöi, 1 sýshi og hluta af ann-
arri, að það hefur ekki á boö-
stólum bensin, gasoliu eöa
aörar oliuvörur. Vill Jens eldti
upplýsahvers vegna Oliufélagið
h.f. svifti K.I. umboöinu?
5. Enn hefur ekki komið til
umræöu eða ákvörðunar að
Snæfell h.f. taki að sér verslun
með þær vörur, sem skortir hjá
K.l. og er þvi út I hött hjá Jens
að gera þvi' skóna að svo stöddu.
Ég vil ennfremur undirstrika
aö versnandi staða K.I., skert
þjónusta þess við Inndjúpið og
háar fjárhæðir, sem vantaöi á
grundvallarverðiö til sauðfjár-
bænda, leiddu af sér stofhun
Sölufélags Djúpmanna haustiö
1974, enhöfuömarkmið þess var
bygging og rekstur sláturhúss
hér inni i Djúpi. Langflestir
bændur á þessu svæði voru þátt-
takendur, Jens i Kaldalóni lika.
Það félag varö skammlift af
ástæðum sem ekki veröa raktar
hér.
Þvi kemur hinn sjálfskipaöi
blaðafulltrúi K.I., Jens i Kalda-
lóni, ankannalega fyrir sjónir,
og vegna fortlðar sinnar i við-
skiptamálum og yfirlýstra
Indriði
Aðalsteinsson,
Skjaldfönn:
skoðana til skamms tima, er
ekki hægt að taka mikið mark á
þvf sem hann hefur til málanna
aö leggja.
Ég vona aðeins að hann nái
aftur áttum i þeirri „náttlausu
voraldarveröld” sem nú fer i
hönd.
Nokkur lokaorð um
Hofteigsmái.
Satt aö segja hafði ég ekki
hugsaö mér að standa i meiri
skrifum um svokallað Hofteigs-
mál,en þarsem þú, Karl Gunn-
arsson, veöur áfram meö lygi,
verð ég aö leiörétta eitt atriöi
(aðalatriði ) I málflutningi þin-
um. Annaö er engan veginn
svaravert.
Heldur þú að Félagsræktun
Jökuldælinga hefði verið sent
slikt af umboðsmanni kirkju-
jarba, ef annarheföi haftábúðá
jöröinni? Auk þess kemur það
mjög vel heim og saman viö það
sem bókaö er á sýsluskrifstof-
unni á Seyðisfirði. Jörðin Hof-
teigur II er þar skráð sem lög-
býli, landamerki bókuö, svo og
ábúð þin. Þessu var þinglýst
1954. Auk þess er þinglýst sölu á
svokölluöum Mörkum úr Hof-
teigi I undir Hvanná.
Þaö er ekki til orð um ábúð
þina á Hofteigi I. Þetta getur
hver maöur séö og fengið stað-
fest á sýsluskrifstofunni. Þetta
bréf, sem þú birtir, er ekkert
nema vilyrði fyrir byggingu
jarðarinnar, sem svo virðist
ekki hafa verið gert neitt meira
I.
Þaö stendur þvi óhaggað, að
þú laugst I okkur um byggingu
þina á jörðinni, — nema að þú
sért slikur einfeldningur aö þú
hafir ekki skilið bréf það er þú
vitnar i og haldið að það væri
byggingarbréf fyrir jörðinni.
Ef svo er, biðst ég afsökunar
á abhafa ætlað þér aðskilja svo
einfalda hluti og skil reiöi þina.
Heldur þú virkilega að ekki
sæist stafur fyrir þvi i ráðuneyt-
inu eöa á sýsluskrifstofunni ef
þú hefðir ábúö á jörðinni? Þú
verður að gá að þvi, að þótt þú
sért búinn að ljúga þessusvo oft
aö sjálfum þér að þú trúir þvi,
þá verður þaö ekki sannleikur
af þvi einu saman.
Félagsræktun Jökuldælinga
haföi fullan rátt til að sækja um
eyðibýlið Hofteig I eða land úr
þvi, án þess aö spyrja þig eða
aðra um leyfi.
Allt árásartal ykkar Hofteigs-
fólks er þvi marklaust orða-
gjálfur, ykkur til háöungar og
skammar.
Ég vil benda þér á það Karl,
aö sá málflutningur, sem þú
hefur notað hér innansveitar og
viðar, er svo langt frá öllum
raunveruleika aö engu tali tek-
ur. Er það t.d. smekklegt, að
bera menn fyrir ýmsu f dag, og
hlaupa svo á eftir þeim hinum
sömu á morgun til að biðjast af-
sökunar á þvl, sem þú hefur
borið þá fyrir?
Ertu virkilega þeirrar gerðar,
að þú haldir að svona viðbjóðs-
legt undirferli gangi ilitlu sveit-
arfélagi?
Þú þarft ekki að Imynda þér
að nokkur maður ætlist til þess I
fullri alvöru að slikir menn
standi við orð sin. Það væri þar
af leiðandi til skammar að fara
að hafa af mönnum fyrir slikan
málflutning.
■*:TÍ U .. ..oOIiClI . .
V,U"o'ialuiux'. t'. SxiJWáí/,'
k 3 íí i d 61 j's s f Í>.6 \l«i,
■U.diíuixjai, .N--Múla.:,yí}.l ú
LANDBÖNAÐARRAOUftlEVTIÐ
ARNARHVOU, RÉVKJAVlk ' ;
1UV. RASXÍNÍVVSS . caös. iXvjnaa .
V tmia.aái J«i«u á ;«r-íinr,i Hof t-ri;,i I tií : Í3..vr r ru ‘ urr.r-
r íiUuur-i, ósK v'íiur vMi r,í,V.uí,
...tu yisr ,it-1 ui s-m UiftJj .ifli.nK-'icí,; 'M«;
.v: i ■ xvtKtun.uf ,;r- :V‘Tt; ivrr'i. ;1. {;(•««: . -a-- -
í.uíuj. t

Vilhjálmur Þ. Snædal, Skjöldólfsstöðum:
Klámhögg aumingjans
Nokkur lokaorð um Hofteigsmál
Þorsteinn Stefánsson, Vopnafirði:
„Engar fréttir hafa borist frá
Norð-Austurlandi”
Nú fyrir nokkrum dögum var
samþykkt á Alþingi vegaáætlun
sem á aö gilda nokkur ár fram I
timann. Ráðherra vegamála
steig i stólinn og kynnti fyrir
landsmönnum þaö helsta sem
áætlunin fæli i sér. Fyrst skyldi
nú fræga telja Borgarfjarðar-
brúna sem hann vonaðist til að
kæmi i gagnið eftir ein tvö ár
eða svo. Slðan var farið um
Vestfirði og lýst þar ýmsu sem
þar ætti aö gera. Þar næst var
þaðframhald á öörum vegi yfir
Holtavörðuheiöi. Þá skyldi
byggja brú á Héraðsvötn upp á
einhverja milljarða og er það
vegna þess að manni skilst að
vegurinn um láglendiö I Skaga-
firði lokast stundum vegna flóöa
2-3 daga á ári. Þá skyldi haldiö
áfram með veg yfir Vaðlaheiöi
um svonefnt Vikurskarð.
Þegar hér var komið tók
ráðherra heldur betur heljar-
stökk og þaö svo aö stökkið sem
Skarphéðinn heitinn Njálsson
framdi á Markarfljóti um áriö
hverfur algerlega I skuggann.
Ráðherrann stökk sem sagt
af brún Vaðlaheiöar alla leið
suður i Hvalnesskriður án þess
svo mikið sem drepa niður fæti.
Þurfti ekki aö hugsa neitt
um það
Hér kom loksins svæöi þar
sem ekki var ástæða til að
staldra við. Engin ástæða virt-
ist til að lagfæra troðningana
um Melrakkasléttu sem eru
ófærir mestallt árið,ýmist fyrir
snjó eöa aurbleytu, ekki heldur
ruðningana á Langanesströnd,
sem það sama gildir um og á
sléttunni. Enn á um ófyrir-
sjáanlega framtið að aka um
þaklausu jarðgöngin um Langa-
dal og inn á Austurlandsveg
sunnan Vegaskarðs. Enn á að
klöngrast troðningana út suöur-
strönd Vopnafjarðar, þar sem
ekkert hefur verið lagfært um
áratugi.
Þá mætti nefna vegarnefnuna
yfir Hellisheiði eystri sem mun
vera versti og hættulegasti veg-
ur á norðurhveli jaröar og þó
viðar væri leitað. Þess má geta
að vegur yfir Hellisheiði styttir
leiðina milli Vopnafjaröar og
Egilsstaða um hvorki meira né
minna en 80 km og mundi það
þykja umtalsvert ef það væri
suður I Borgarfirði eða suður
við ölfusárósa.
Nei, þaö þarf ekkert að huga
að þessu. Þó er það staðreynd
að höfnum á þessu svæði er
hættast við aö lokast vegna haf-
Iss og er þá ekkert sem bjargar
frekar en gott vegakerfi.
A veturna er stundum verið
aö segja I útvarpi frá færð á
vegum á landinu. Eftir að búið
er að fara vitt og breitt um
landið er oftast endað á þessari
setningu: „Engar fregnir hafa
borist frá Norö-Austurlandi”.
Þaö þykir ekki taka þvi að
„splæsa” simtali á svo ómerki-
legan landshluta til að grennsl-
ast eftir færð á vegum.
Það mun hafa verið fáum ár-
um eftir að varnarsamningur-
inn var geröur viö Bandarikin,
að Bandarikjamenn buðust til
að leggja veg með varanlegu
slitlagi frá Keflavikurflugvelli
upp að oliustööinni i Hvalfirði.
Svarið sem þeir fengu frá Is-
lenzkum forráðamönnum var
eitthvað á þessa leið: Nei,
elskurnar minar, verið þið ekki
að eyða aurunum ykkar i þetta:
okkur munar ekkert um að
leggja þennan vegarspotta.
Auðvitað er ekki búið að leggja
nema litinn hluta af þessum
vegi ennþá.
En það er meira blóð i kúnni.
Setuliðið fær að aka um alla
vegi á tslandi að eigin vild án
þess að greiöa eina krónu I
vegagjald. Hver skyldi trúa
þessu?
Væri það ekki líka hægt
með einu pennastriki?
Eitt er það vandamál á ls-
landi sem er stærra og erfiðara
viöfangs en nokkurt annaö og
það svo að óðaverðbólga og
þverrandi fiskafli þeirra er sjó-
inn stunda eru smámunir hjá
þessu vandamáli.
Svo er mál með vexti aö fá-
einir menn á tslandi eru svo
duglegir að framleiöa matvæli
að þjóðinni stendur hreinn voði
af. Þetta orsakar það að I land-
inu hlaðast upp tvö heljar fjöll,
smjörfjallogkjötfjall.Þegar svo
fariö er að ræða þennan voða á
Alþingi Islendinga þá fyllist
hluti þingmanna slikri ógn og
skelfingu aö þeir hlaupa út úr
þingsölum með skottið milli fót-
anna eins og menn sjá stundum
vissa tegund húsdýra gera þeg-
ar þau skammast sin.
En meðan verið er að glima
við þennan voöa fær setuliöið á
Miðnesheiði óátalið aö flytja inn
landbúnaðarvörur, fyrst og
fremst handa sjálfu sér og ætli
sé svo útilokaö aö eitthvað geti
lekið út til annarra?
1 vetur var birt um það frétt
aö verslun i Reykjavik væri
farin að hafa erlendar kjötvörur
á boöstólum. Þarna hélt maöur
nú að væri eitt mikið mál á
feröinni en hvaö skeður? Siðan
hefur litið af þessu heyrst. Það
er taliö að hægt sé að pútta
hernum úr landi með einu
pennastriki. Væri þá ekki hægt
með einu pennastriki að skylda
hann til að kaupa landbúnaðar-
vörur af framleiöslu islenzkra
bænda og bensin og oliur af is-
lenzkum oliufélögum eins og
þeir sem búsettir eru i landinu
veröa að gera og þar með hafi
herinn ekki nein sérréttindi
fram yfir Islendinga hvað þetta
varöar.
En meðal annarra orða: Væri
ekki eðlilegast að setuliðið
greiddi tolla og önnur venjuleg
gjöld, af þeim vörum sem það
flytur inn?