Fréttablaðið - 02.05.2007, Side 22
SMSLEIKUR
NÝ
R S
ING
STA
R
LEN
DIR
3.
MA
Í
SENDU SMS BTC STF
Á NÚMERIÐ 1900 OG
ÞÚ GÆTIR UNNIÐ EINTAK!
AÐALVINNINGUR ER
PS2 + ALLIR SINGSTAR LEIKIR + SINGSTAR KIT
AUKAVINNINGAR ERU SINGSTAR POP HITS
OG AÐRIR SINGSTARLEIKIR, DVD, PEPSI OG MARGT FLEIRA
V
in
n
in
g
ar
v
er
ð
a
af
h
en
d
ir
h
já
B
T
Sm
ár
al
in
d.
K
ó
p
av
o
g
i.
M
eð
þ
ví
a
ð
t
ak
a
þ
át
t
er
tu
k
o
m
in
n
í
SM
S
kl
ú
b
b.
1
49
k
r/
sk
ey
ti
ð
.
10
„Er Hjörtur Magni marktæk-
ur?“ var yfirskrift greinar hér í
Fréttablaðinu þann 20. apríl sl.
sem hafði þann eina sýnilega til-
gang að ráðast heiftarlega á per-
sónu mína, heilindi og trúverðug-
leika.
Sbr. eftirfarandi ummæli sem
öll rúmuðust í frekar stuttri grein
innan um enn frekari formæling-
ar í minn garð: „Ekki er ætlunin
að rekja allar rangfærslur Hjart-
ar Magna hér heldur einung-
is að benda á að manninn virðist
ekki vera hægt að taka alvarlega.
Rangfærslur hans ... fjölskrúðug-
ar í tímans rás, ...hann fer ítrek-
að með hrein ósannindi, ...þegar
rógsherferð hans gegn Kaþólsku
kirkjunni stóð sem hæst, Það þarf
engan dómstól til að dæma mál-
flutning hans dauðan og ómerk-
an – einungis gagnrýnt hugsandi
einstakling, ...er virkilega hægt
að taka mark á honum?”
Í fyrstu leiddi ég þetta hjá mér
sem hverja aðra vitleysu. En að-
ilar sem standa mér nærri hafa
ýtt við mér og sagt að greinin sé
svo gróf persónuárás að ég verði
að svara. Víðsýnir kaþólskir vinir
mínir fóru óvænt að biðja mig af-
sökunar fyrir það sem þeir köll-
uðu lágkúrulegt persónuníð undir
dularmerkjum kaþólskrar trúar.
Ég ákvað að verða mér úti um
símanúmer þessa alvitra höf-
undar og hringdi. Hann reyndist
vera 22 ára kaþólskur drengur,
að hefja nám í sagnfræði, (vildi
ekki gefa upp hversu langt hann
er kominn). Ég þurfti að spyrja
hann tvisvar um kaþólskuna,
hann var tregur til að viðurkenna
en játti svo. Grein hans ber þess
glöggt vitni. Ég spurði hvers
vegna hann réðist af þessari heift
á mína persónu. Svar hans var
„svona er þetta bara þegar verið
er að ráðast á mitt trúfélag...“.
Ég játa að ég hef fyrir árum síðan
gagnrýnt kirkjustofnun-
ina og óskeikulleika páfa
að hætti þess Lúters sem
meginhluti þjóðarinnar
kennir sig við. Ég hef varað
við því að hugmyndir um
óskeikulleika trúarstofn-
ana eða páfa séu hættuleg-
ar og þvælist illilega fyrir
sannleikanum.
Í dag sér almenningur
í gegnum forræðishyggju
miðaldastofnana. Almenningur
dregur lærdóm af sögunni og sér
að það hefur einmitt æði oft verið
undir yfirskini og í nafni trúar,
kirkju og hefða sem staðið hefur
verið gegn helstu framfarabreyt-
ingum samfélagsins.
Það eru ekki svo ýkja marg-
ar aldir síðan að kirkjustofnun-
in refsaði öllum þeim sem drógu
það í efa að jörðin væri miðja
alheimsins. Á fyrrihluta 17.
aldar var Galíleó refsað af kaþ-
ólska rannsóknarréttinum fyrir
að halda því fram að sólin væri
miðja alheimsins en ekki jörð-
in. Kenningar Galíleós þóttu sér-
staklega hneykslanlegar því þær
fólu það í sér að þar sem að jörðin
væri ekki miðja alheimsins væri
kirkjustofnunin þar af leiðandi
ekki miðpunktur veraldar.
En það var ekki fyrr en seint á
síðustu öld, að það mátti greina
það að kaþólska kirkjan viður-
kenndi opinberlega að Galíleó
hafði haft rétt fyrir sér. Þá hafði
Galíleó legið í gröf sinni hátt í
fjórar aldir og svolítið of seint að
biðja hann afsökunar.
Það er ekki svo auðvelt fyrir
hefðbundnar trúarstofnanir að
kannast við mistök sín, iðrast og
snúa frá villu, þó að það sé kjarni
þess boðskapar sem þær predika
öðrum. Óskeikulleikinn þvælist
fyrir sannleikanum og það varpar
dimmum skugga á nafn Krists.
Kaþólski drengurinn fullyrðir:
„Kirkjan hefur aldrei nokkurn
tímann haldið öðru fram en að
jörðin sé hnöttótt.“
Það er nokkuð ljóst að höfundar
Biblíunnar gerðu ráð
fyrir því að jörðin væri
flöt sbr. I. Sam. 2:8; „Því
að Drottni heyra stólp-
ar jarðarinnar, á þá
setti hann jarðríkið“,
eða Job. 9:6; „hann sem
hrærir jörðina úr stað,
svo að stoðir hennar
leika á reiðiskjálfi.“
Lactantíus kirkju-
faðir sem var uppi í
byrjun fjórðu aldar gerði í ritum
sínum mikið gys að hugmyndinni
um hnöttótta jörð. Hann vísaði
meðal annars til þess hversu fjar-
stætt það væri að einhvers stað-
ar stæðu menn á höfði og að him-
ininn væri fyrir neðan jörðina.
Þessi hugmynd um andfætlinga
varð allfræg og vitnaði Kópern-
ikus síðar til þessara rita Lactan-
tíusar kirkjuföður.
Drengurinn nefnir sérstaklega
Meister Eckhart sem dæmi um
dulhyggjumann sem stofnana-
kirkjan hafi alið og höndlað blíð-
lega en ekki úthýst. Hann bend-
ir á Wikipedia á netinu til frekari
upplýsinga. Einmitt þar má lesa
um að verk Meister Eckharts
fóru fyrir brjóstið á rannsókn-
arréttinum og páfa í Róm. Verk
hans voru fordæmd af Jóhann-
esi XXII páfa með sérstöku páfa-
bréfi (In agro diminico), þann
27. mars árið 1329 og Eckhart
leiddur fyrir rannsóknarréttinn
sem villutrúarmaður. Það varð
honum til happs að líklegast lést
hann áður en dómur féll þannig
að rannsóknarrétturinn kaþólski
náði hvorki að pynta hann með
töngum né brenna á báli.
Guð hjálpi þeim kennurum
sem eiga eftir að kenna kaþólska
drengnum akademíska sagn-
fræði, m.a. um örlög Galíleós og
margra annarra frammi fyrir
kaþólska rannsóknarréttinum.
Hvaða svívirðingar munu þeir
fá yfir sig á opinberum vettvangi
ef drengnum líkar ekki það sem
sagan opinberar?
Höfundur er prestur og forstöðu-
maður Fríkirkjunnar í Reykjavík.
Hjörtur Magni gerður ómarktækur?
Það þætti slakur skip-stjóri sem í brælu og
stórsjó flýði ofan í lúkar og
gerði kokkinn eða messa-
guttan ábyrgan fyrir skip-
inu. Það er nefnilega í mót-
byr sem á manninn reynir
– þá kemur í ljós úr hverju
hann er gerður. Í afar ein-
kennilegu viðtali við Mbl. 24. mars
sl. reyndi ríkislögreglustjóri að fara
„lúkarleiðina“ þegar hann vildi út-
skýra afdrif olíumálsins. Hæsti-
réttur hafði þá birt það álit sitt að
rannsóknin hefði misfarist. Ríkis-
lögreglustjóri sá um rannsóknina.
Það leiðir af sjálfu sér að aðrir en
þeir sem með rannsóknina fóru gátu
ekki klúðrað henni.
Í umræddu viðtali sendi ríkislög-
reglustjori kjörnum fulltrúum og
öðrum stjórnvöldum tóninn. Hann
hélt því m.a. fram að kjörnir full-
trúar á Alþingi ynnu að því að grafa
undan trúverðugleika lögreglu og
annarra stjórnvalda. Þá kemur
glöggt fram í viðtalinu að sakamála-
rannsókn í olíumálinu hafi hafist
vegna þrýstings stjórnmálamanna.
Eftir lestur viðtalsins lagði und-
irritaður fram nokkrar spurningar í
grein til ríkislögreglustjóra í Frétta-
blaðinu. Í stað þess að svara sjálf-
ur sendi ríkislögreglustjóri starfs-
mann sinn á vettvang. Eðli máls-
ins samkvæmt gat starfsmaðurinn
hvorki svarað fyrir viðtalið né skýrt
orð sem ríkislögreglustjóri lét falla
– þrátt fyrir að hafa gert
sitt besta. Íslenskir lög-
reglumenn eiga betra skil-
ið en yfirmann sem flýr
ofan í lúkar. Það er því frá-
leitt annað en ríkislögreglu-
stjóri svari sjálfur fyrir
orð sín og ásakanir svo al-
varleg sem þau eru. Því
leyfi ég mér að ítreka fyrri
spurningarnar, með von um
önnur og betri viðbrögð.
1. Hvernig stóð á því að
rannsókn á olíumálinu svokallaða
stóð yfir á fjórða ár úr því að rann-
sóknaraðili, ríkislögreglustjóri, var
sannfærður um að engar forsend-
ur væru fyrir lögreglurannsókn þar
sem lögreglurannsókn ber ekki að
hefja nema hún sé líkleg til sakfell-
is?
2. Eru fleiri dæmi, en olíumálið,
um að sakamálarannsókn hafi haf-
ist vegna utanaðkomandi þrýstings
frá stjórnmálamönnum – ráðherr-
um og/eða alþingismönnum?
3. Hvaða nafngreindir stjórn-
málamenn – alþingismenn/ráðherr-
ar – höfðu áhrif á það að lögreglu-
rannsókn hófst í olíumálinu? Hvaða
nafngreindir alþingismenn vinna að
því að grafa undan trúverðugleika
lögreglu og annarra stjórnvalda?
4. Er ríkislögreglustjóra sætt í
embætti eftir að hafa viðurkennt að
utanaðkomandi áhrif urðu til þess
að lögreglurannsókn hófst gagn-
vart einstaklingum þvert á faglegt
mat embættisins?
Höfundur er þingmaður Samfylk-
ingarinnar.
Hetjur hafsins flýja
ekki ofan í lúkar
Goðsögnin um tvískött-un lífeyrissjóðstekna
hefur verið lífseig. Henni
hefur ítrekað verið hald-
ið á lofti og fjölmargir lagt
trú á hana. Þannig hefur því
verið haldið fram að iðgjöld
í lífeyrissjóð séu skattlögð við inn-
greiðslu í sjóðinn og lífeyririnn síðan
aftur skattlagður við útgreiðslu úr
sjóðnum. Þetta er rangt eins og ég
mun rökstyðja hér á eftir.
Frá upphafi hefur hlut-
ur atvinnurekanda af ið-
gjöldum við inngreiðslu í
sjóðinn verið undanþeginn
tekjuskatti við skattlagn-
ingu. Iðgjöld atvinnurek-
anda í samtryggingu eru
nú á bilinu 6-11,5%. Hlutur
launþega í iðgjöldum, nú
4%, hefur einnig verið frá-
dráttarbær frá sköttum, að
undanskildu sjö ára tímabili 1988-
1995. Staðgreiðsla skatta var tekin
upp á árinu 1988, en þá var persónu-
afsláttur hækkaður verulega og inn
í hann voru m.a. felldir þættir eins
og iðgjald í lífeyrissjóð og vaxta-
gjöld. Horfið var alfarið til fyrra
kerfis 1997.
Það hefur ekki verið ágreining-
ur um að annað hvort eigi að skatt-
leggja iðgjöld við inngreiðslu í líf-
eyrissjóð eða lífeyri við útgreiðslu.
Það er hins vegar ljóst að það er hag-
stæðara fyrir eldri borgara að fara
seinni leiðina, þ.e. fresta skattlagn-
ingu lífeyris þar til hann er greidd-
ur út úr lífeyrissjóði.
Lítum aðeins á hvernig þessu er
háttað. Til skýringar má hugsa sér
eftirfarandi dæmi: Gefum okkur að
skatthlutfall af tekjum sé viðvarandi
40%. Ef iðgjöld eru skattfrjáls við
inngreiðslu í lífeyrissjóð þá ávaxt-
ar fyrsta 100 króna greiðsla 20 ára
launamanns sig til t.d. 70 ára aldurs.
Þá fyrst, þegar hann fær greiddan
lífeyri úr sjóðnum, er hann skatt-
lagður. Ef hann á hinn bóginn greið-
ir skatt af iðgjöldum sínum áður en
þau er greidd til lífeyrissjóðsins,
ávaxtast einungis 60 krónur í þessi
50 ár. Það þarf ekki stærðfræðing
til að sjá hvor leiðin er hagstæð-
ari fyrir viðkomandi. Það segir sig
sjálft, að ávöxtun af 100 krónum í 50
ár gefur hærri upphæð en ávöxtun á
60 krónum á sama tímabili. Lífeyris-
þeginn er betur settur, jafnvel þó
40% skattur sé lagður á lífeyri við
útgreiðslu. Til viðbótar greiða líf-
eyrissjóðir engan skatt, þannig að
upphæðin ávaxtast að fullu.
Það má því ljóst vera að goðsögn-
in um tvísköttun lífeyris er röng
og að skattlagning lífeyrissjóðs-
greiðslna er mun hagstæðari eldri
borgurum en skattlagning iðgjalda
við inngreiðslu í sjóðinn. Þannig
er það í dag og ekki ástæða til að
breyta því.
Höfundur er alþingismaður og
skipar 4. sæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík suður.
Goðsögnin um tvísköttun lífeyrissjóðstekna
Þetta var það fyrsta sem mér datt í hug þegar ég las um
erfiðleika Bakkavíkur hf. í Bol-
ungarvík. Enn er fiskveiðistjórn-
unarkerfið að verki. Sjálfstæð-
isflokkurinn hefur verið einn ein-
arðasti málsvari þessa kerfis. Allt
tal um breytingar í kvótakerfinu
hefur verið eins og eitur í beinum
flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur alla tíð haldið því fram að
hann sé flokkur einstaklingsfrels-
is og samkeppni. Nema þegar talið
berst að kvótakerfinu og jafnvel
bankakerfinu.
Ástæðan er auðvitað sú, eins
og Jón Baldvin Hannibalsson
hefur haldið fram, að Sjálfstæð-
isflokkurinn er ekki flokkur hug-
sjóna eða stefnu. Hann er sam-
tryggingakerfi. Hann er regnhlíf
yfir hagsmunasamtök. Úthlut-
unarnefnd. Hann hefur t.d. út-
hlutað auðlindunum okkar til
fárra, hann hefur út-
hlutað ríkisfyrirtækj-
um til fárra og síð-
ast en ekki síst hefur
hann úthlutað fyrrum
ráðherrum sínum ríf-
legum eftirlaunum úr
sameiginlegum sjóð-
um okkar allra. Hvað
varðar bankakerf-
ið hefur flokkurinn
þagað þunnu hljóði yfir
því hvernig bankarn-
ir stuðla að fákeppni
með því að negla og skrúfa sína
viðskiptavini með höftum. Taki
fólk lán hjá einum banka til hús-
næðiskaupa er það skikkað til að
vera í viðskiptum við bankann til
æviloka. Þú mátt skipta en það
kostar pening, fólk þarf að greiða
refsivexti.
Sjálfstæðisflokkurinn stóð með
bönkunum í ræðu og riti í aðför-
inni að Íbúðalánasjóði. Og flokk-
urinn hefur staðið með eyðingu
byggðanna í ræðu og
riti (kvótakerfinu).
Ekki vegna þess að
hann stefni að því að
byggðir landsins eyð-
ist, nei, heldur vegna
þess að hann getur
ekki annað. Það er í
eðli hans. Bolungar-
vík hefur verið sterkt
vígi sjálfstæðismanna
í gegnum tíðina. Nú
sendir flokkurinn sínar
kveðjur til Bolvíkinga í
gegnum kvótakerfið.
Sjálfstæðisflokkurinn er hvorki
réttsýnn né sanngjarn leng-
ur. Hann er til vandræða í þessu
þjóðfélagi. Valkostur óánægðra
sjálfstæðismanna er aðeins einn:
Frjálslyndi flokkurinn!
Höfundur er formaður Frjálslynda
flokksins í Kópavogi og skipar
þriðja sæti Frjálslynda flokksins í
Suðvesturkjördæmi.
Með kveðju frá Sjálfstæðisflokknum