Tíminn - 15.10.1988, Blaðsíða 12

V. W JC + * ML J 4 JJI-I *
* Jft < « *’ 4
*»**■•*»»»»'*'»» T ■**»*»
X
12 íl
HELGIN
imnrn i
UUO r ■ oríAS1'” /•' ■' 1 « 'i’jtí;-', ‘i í
Laugardagur 15. október 1988
■TTTTTTTTTTTTTTTTTTm
I BETRI SÆTUM
iii
LUU
iiiaiai;
LftV ftftJ
THE BELIEVERS:
Óhugnanlegt ofstæki
í stórborg í BNA
Stjörnugjöf= ★★★
Leikstjóri: John Schlesinger
Aðalhlutverk: Martin Sheen, Helen
Shaver, Robert Loggia, Richard
Masur, Harley Cross, Jimmy Smits
Myndband: Skífan
Þegar vekja á upp hroll í áhorf-
anda og kalla fram á honum gæsa-
húðina virðist nokkuð áhrifaríkt
að tefla fram trúarofstæki sem
gengur út í slíkar öfgar að engu lagi
er líkt. Pegar síðan meðal-jóninn
lendir upp á kant við slíkt ofstæki
þarf ekki að spyrja um samúð
áhorfandans. í þessari mynd John
Schlesingers er þetta gert með
góðum árangri og á þokkalega
trúverðugan hátt. Sálfræðingur
sem flytur til stórborgarinnar
ásamt syni sínum eftir sviplegt
fráfall eiginkonu og móður fer að
vinna fyrir lögregluna sem sálfræði-
legur ráðgjafi lögreglumanna.
Ýmsir erfiðleikar eru samfara því
að flytja til borgarinnar eins og
gengur en þá fyrst fara vandamálin
að hrannast upp þegar hann fer að
kanna í slagtogi við einn rannsókn-
arlögreglumann furðuleg morð á
sveinbörnum sem virðast hafa ver-
ið liður í einhverri helgiathöfn.
Eitt leiðir af öðru og helst spennan
í myndinni allan tímann. Vúdú trú
og ýmis konar útgáfur af alþýðutrú
og álagatrú í sambland við mátt
dýrafórna, ættað úr frumskógum
Afríku leika stórt hlutverk í mynd-
inni en efasemdir sálfræðingsins
framan af um mátt slíkra töfra falla
efalítið saman við efasemdir áhorf-
andans. Hins vegar tekst Schlesin-
ger að fá áhorfandann til að viður-
kenna að eitthvað gæti reynst hæft
í slíkum göldrum samhliða því að
sálfræðingurinn sannfærist sjálfur
um að mark verður að taka á þeim.
I heildina séð er myndin mjög
spennandi og um leið óhugnanleg.
Hið óvænta er alltaf á næsta leiti og
leikurinn í myndinni er mjög góður
sem og tæknileg atriði. Hafi menn
á annað borð gaman af hryllingi er
óhætt að mæla með þessari mynd.
-BG
„TOPP
TUTTUGU"
1. ( 1) Black Widow (Steinar)
2. ( 2) Dragnet (Laugarásbíó)
3. ( 3) NoMan’sLand (Háskólabíó)
4. ( 5) The Boss’s Wife (Steinar)
5. ( - ) The Predator (Steinar)
6.(20) NightOnTheTown (Bergvík)
7. ( 7) Born in East L.A. (Laugarásbíó)
8. ( - ) TheBelievers (Skífan)
9. ( 6) Hentu mömmu af lestinni (Háskólabíó)
10. ( 4) Princess Bride (J.B.Heildsala)
11. ( 8) SummerSchool (Háskólabió)
12.(11) KæriSáli (Háskólabíó)
13. ( 9) QuietCool (Skífan)
14. (-) Raw (Háskólabíó)
15.(16) CrossMyHeart (Laugarásbíó)
16. ( - ) Nomands (Steinar)
17. ( * ) Nerds #2 (Steinar)
18.(14) Nornirnar frá Eastwick (Steinar)
19. (-) AmazingStories#6 (Laugarásbíó)
20. ( - ) TigerWarsaw (Skífan)
( * ) Merkir aö viðkomandi titill er aö koma aftur inná
listann, eftir aö hafa dottið úr.
The Hitchhiker:
Smásagan óðum að ryðja
sér til rúms á myndböndum
Stjörnugjöf = ★★
Aðalhlutverk: Page Fletcher, Klaus
Kinski, Robert Vaughan, John Shea,
Brad Vadis, Karen Black, Paul
Le Mat, Morgot Kidder, Franco Nero
og fleiri.
Myndband: JB Myndbönd.
Á síðari árum hefur sífellt færst
í vöxt að smásögur komi út á
myndböndum. Hver kannast ekki
við The Twilight Zone og fleiri
vinsælar smásagnasyrpur? Algengt
viðfangsefni í þessum sögum er hið
óvænta og yfirnáttúrulega.
The HitchhikeV, eða puttalingur-
inn, fer að mörgu leyti sömu slóðir,
þó komið sé inná fleiri þætti, svo
sem hégómagirnd, ástríður, af-
brýðisemi, öfund og græðgi. Putta-
lingurinn sjálfur er sögumaður
myndanna. Hann er leikinn af
Page Fletcher, ungum leikara á
uppleið, sem á að höfða mjög til
Predator - Rándýrið
Gæsagalli
sem allir ágirnast
Stjörnugjöf = ★★
Aðalhlutverk: Arnold
Schwarzenegger
Lelkstjóri: John McTiernan
Fyrir þá sem hafa gaman af blóði
drifnum súpermannamyndum, er
þetta góð afþreying. Schwarzeneg-
ger leikur í „Predator“ foringja
harðsnúinnar sveitar bandarískra
hermanna. Sveitin hefur verið sér-
staklega þjálfuð til að bjarga gísl-
um úr höndum hryðjuverka-
manna. Arnold og félagar fá erfitt
verkefni, sem er að bjarga tveimur
háttsettum embættismönnum
Bandaríkjastjórnar úr klóm skæru-
liða.
Fljótlega eftir að Arnold kemur
á vettvang með sína menn verður
hann var við að ekki er allt með
felldu. Hann finnur þrjá fyrrum
félaga sína og tekst að þekkja
jarðneskar leifar þeirra. Þar voru á
ferðinni úrvals menn sem ekki
hefðu látið taka sig lifandi undir
venjulegum kringumstæðum. En
kringumstæðurnar eru ekki venju-
legar. Rándýr leikur lausum hala í
frumskóginum. Rándýr sem ekki
er þessa heims.
Arnold og menn hans hafa upp
á gíslunum, og verða vitni að
aftöku þeirra. Hin harðsnúna sveit
þurrkar búðir skæruliðanna út af
kortinu og telja verkefni sínu
lokið. En þar skjátlast þeim því
myndin er rétt að byrja. Rándýrið
er á sveimi. Það drepur félaga
Arnolds einn af öðrum á hinn
hrottafengnasta hátt.
Illa gengur að koma auga á
kvikindið, þar sem felubúningur-
inn er eins og best verður á kosið.
Flestar gæsaskyttur geta öfundað
rándýrið af góðum felulitagalla.
Það er ekki fyrr en Arnold
uppgötvar sinn eigin felulitabúning
að leikurinn jafnast. Spennandi
einvígi há þessir tveir stríðskappar
í lok myndarinnar. Ekki er ástæða
að greina frá lyktum þess einvígis.
Rándýrið er geimvera sem kem-
ur til jarðarinnar til að veiða.
Maðurinn er bráðin og hollt fyrir
allar rjúpnaskyttur að sjá þessa
mynd nú þegar veiðitíminn er að
hefjast.
Predator, eða rándýrið, safnar
minjagripum úr veiðiferðum sínum
til jarðarinnar. Gripirnir eru
hryggjarsúla og hauskúpa fórnar-
lambanna.
Myndin er ágæt; spennandi, vel
tekin og tæknileg útfærsla er góð.
Söguþráðurinn er langt frá raun-
veruleikanum (en gerir það eitt-
hvað til?).
Þetta er mynd fyrir menn sem
gaman hafa af stríðsátökum og
görpum á borð við Arnold Svaka-
nagg. -ES
kvenþjóðarinnar. „Putti“ kynnir
áhorfendur fyrir persónum smá-
sagnanna, en kemur sjálfur ekki
við sögu.
í fyrstu smásögunni fá áhorfend-
ur að kynnast nýgiftum hjónum.
Eiginkonan er nokkuð eldri en
bóndinn, sem er fórnarlamb
græðginnar. Hann giftist konunni
fyrir peninga, sem hún á nóg af.
Ástkona hans er ekki langt undan
og saman spinna þau örlagavefinn
með hjálp gamallar brúðhjóna-
styttu. í fljótu bragði virðist allt
ætla að ganga eins og í sögu, en
ekki er allt sem sýnist.
í næstu sögu er það sölumaður
nokkur, sem er aðalpersónan.
Hann er hinn mesti kvennabósi og
flagari. Hann notar alls konar
brögð til að heilla konur, sem falla
fyrir honum í hrönnum. Þar kemur
þó að skrattinn hittir ömmu sfna
svo um munar og samskipti'
„gígalósins" við kvendið endar
með sprengingu.
Lýtalækningar eru orðin hin
gróðavænlegasta sérgrein í Banda-
ríkjunum og víðar og í þriðju
myndinni fá áhorfendur að kynnast
lýtalækni sem fyrir löngu er búinn
að gleyma læknaeiðnum. „Karl-
kona“ eða kynskiptingur leitar á
náðir plastlæknisins. Hann dreymir
um að verða hin fullkomlega útlít-
andi kona og gengst undir aðgerð
hjá lækninum. Aðgerðin mis-
heppnast og í kjölfarið er hætt við
að fleiri þurfi á lýtalækningum að
halda.
Þessi nýja smásagnasyrpa minnir
um margt á þættina „Óvænt enda-
lok“ sem sýndir hafa verið í Sjón-
varpinu. Hér er þó farið inná
nokkuð nýjar slóðir, enda er hér
um mun nýrri sögur að ræða.
Leikurinn er í góðu lagi, enda
engir aukvisar sem fara með aðal-
hlutverkin. Þó er eins og eitthvað
vanti til þess að gera þessa syrpu
að þriggja stjörnu efni og sögu-
manninum „Putta“, er eiginlega
ofaukið. En sögurnar eru hin besta
afþreying og enginn ætti að vera
svikinn af því að renna spólunni í
tækið hjá sér á síðkvöldi.
BL