Morgunblaðið - 23.06.2007, Blaðsíða 36

36 LAUGARDAGUR 23. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ HjörleifurGuðnason fædd-
ist að Hjarðarholti í
Seyðisfirði 5. júní
1925. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Vestmannaeyja 13.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Halldóra Grímsdótt-
ir húsfreyja, f. 26.
janúar 1880, d. 3.
október 1963, og
Guðni Sigmundsson
verkamaður, f. 23.
apríl 1873, d. 7. mars
1943. Fósturforeldrar Hjörleifs
voru Guðrún Grímsdóttir hús-
freyja, f. 10. júní 1888, d. 4. maí
1981, og Guðjón Jónsson líkkistu-
smiður, f. 27. desember 1874, d. 25.
október 1959, til heimilis á Odds-
stöðum í Vestmannaeyjum. Fyrri
eiginkona Guðjóns Jónssonar var
Martea Guðlaug Pétursdóttir, f.
1877, d. 1921. Alsystkini Hjörleifs
voru Vilborg, f. 1904, d. 1988,
Hólmfríður, f. 1907, d. 1984, Sig-
urður, f. 1909, d. 1961, Sigrún Þór-
hildur, f. 1912, d. 1993, Steingrím-
ur, f. 1915, d. 1973, og Sigmundur,
f. 1921, d. 1993. Fóstursystkini
Hjörleifs eru Kristófer, f. 1900, d.
1981, Pétur, f. 1902, d. 1982, Jón, f.
1903, d. 1967, Herjólfur, f. 1904, d.
1951, Fanný, f. 1906, d. 1994,
Njála, f. 1909, d. 1997, Guðmund-
ur, f. 1911, d. 1969, Ósk, f. 1914, d.
2006, Ingólfur, f. 1917, d. 1998,
Guðlaugur, f. 1919, Árni, f. 1923, d.
2002, og Vilborg, f. 1924. Uppeld-
issystir Hjörleifs er Jóna Halldóra
Pétursdóttir, f. 1933.
Hinn 26. júlí 1947 kvæntist Hjör-
leifur Ingu Jóhönnu Halldórs-
dóttur frá Neskaupsstað, f. 30.
nóvember 1927. Foreldrar hennar
voru Lilja Víglundsdóttir, f. 28.
desember 1903, d. 25. mars 2001,
og Halldór Jóhannsson, f. 2. apríl
1900, d. 24. janúar 1976. Börn
María Jónsdóttir, f. 1986, b) Hall-
dóra Björk, f. 1986, unnusti Björn
Sigþór Skúlason, f. 1985, c) Brynja
Rut, f. 1993, og d) Ingi Þór, f. 1995.
6) Sigrún, f. 1962. Maki Magnús
Örn Guðmundsson, f. 1956. Börn: a)
Hjördís Inga, f. 1981, b) Þórdís
Gyða, f. 1988, og c) Guðmundur
Jón, f. 1991. Börn Magnúsar eru: a)
Ómar Örn, f. 1976, og b) Anna
Kristín, f. 1979, unnusti Hermann
Þór Marinósson, f. 1980. Barnabörn
Sigrúnar og Magnúsar Arnar eru
fimm. 7) Jónína Björk, f. 1966. Maki
Bergur Guðnason, f. 1964. Börn
þeirra eru: a) Esther, f. 1985, unn-
usti Guðgeir Jónsson, f. 1981, b)
Ingvar, f. 1989, c) Þórir, f. 1992, og
d) Inga Jóhanna, f. 1999. Jónína og
Bergur eiga eitt barnabarn.
Hjörleifur fæddist á Seyðisfirði,
en fór rúmlega ársgamall í fóstur
að Oddsstöðum í Vestmannaeyjum.
Hjörleifur stundaði sjómennsku, en
fór síðan að læra múrverk. Hann
útskrifaðist sem múrari árið 1951
frá Iðnskólanum í Vestmannaeyjum
og starfaði sem múrarameistari til
ársins 1978, en á árunum 1975-1978
var hann jafnframt eftirlitsmaður
Vestmannaeyjabæjar með bygg-
ingu 6 fjölbýlishúsa í Eyjum. Hjör-
leifur var starfsmaður Íþrótta-
miðstöðvar 1978-1980, og
húsvörður Framhaldsskólans í
Vestmannaeyjum frá 1980-1994.
Hjöleifur hafði gaman af söng og
var m.a. kórfélagi í Karlakór Vest-
mannaeyja, Samkór Vest-
mannaeyja og Kirkjukór Vest-
mannaeyja. Hann var einn af
stofnendum Kiwanisklúbbsins
Helgafells í Vestmannaeyjum.
Hann sinnti einnig ýmsum félags-
og trúnaðarstörfum er tengdust
kórstarfi og einnig hjá Meist-
arafélagi iðnaðarmanna.
Hjörleifur var virkur félagi í
Veiðifélagi Elliðaeyinga. Einnig
starfaði hann mikið í Félagi eldri
borgara í Vestmannaeyjum og var í
stjórn þess félags.
Útför Hjörleifs verður gerð frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
Hjörleifs og Ingu eru
7. Öll eru þau búsett í
Vestmannaeyjum
nema Lilja Dóra sem
búsett er í Reykjavík:
1) Lilja Dóra, f. 1947.
Maki Steinar Benja-
mínsson, f. 1944, d.
1998. Börn þeirra eru:
a) Hjörleifur Hreiðar,
f. 1969, maki Katrín
Brynjarsdóttir, f.
1973, b) Benjamín, f.
1973, sambýliskona
Gerður Petra Ásgeirs-
dóttir, f. 1979, c) Guð-
laugur Ingi, f. 1977, sambýliskona
Dagný Ösp Helgadóttir, f. 1981, d)
Guðlaug Birna, f. 1979, og e) Inga
Rós, f. 1985, sambýlismaður Magnús
Kjartan Eyjólfsson, f. 1983. Barna-
börn Lilju og Steinars eru fimm.
Eiginmaður Lilju Dóru er Friðrik
Ingi Óskarsson, f. 1948. 2) Guð-
munda, f. 1949. Maki Þórður Yngvi
Sigursveinsson, f. 1948. Börn þeirra
eru: a) Inga Björg, f. 1968, sambýlis-
maður Tord Aronsson, b) Matt-
hildur, f. 1970, maki Niklas Jansson,
c) Sigursveinn, f. 1972, maki Eydís
Ósk Sigurðardóttir, f. 1970, og d)
Hjörleifur, f. 1976, maki Margrét
Rós Andrésdóttir, f. 1974. Barna-
börn Guðmundu og Þórðar eru tólf.
3) Guðjón, f. 1955. Maki Rósa E. Guð-
jónsdóttir, f. 1959. Börn þeirra eru:
a) Sæþór Orri, f. 1979, maki Karen
Inga Ólafsdóttir, f. 1976, b) Silja Rós,
f. 1987, unnusti Gústaf Kristjánsson,
f. 1983, c) Sara Dögg, f. 1990, og d)
Sindri Freyr, f. 1994. Barnabörn
Guðjóns og Rósu eru tvö. 4) Guðni, f.
1957. Maki Rósa Sveinsdóttir, f.
1963. Börn þeirra eru: a) Ásta Björk,
f. 1986, unnusti Rúnar Freyr Guð-
mundsson, f. 1985, b) Hjörleifur, f.
1988, unnusta Matthildur Hjart-
ardóttir, f. 1990, og c) Víðir Þór, f.
1994. 5) Halldór, f. 1960. Maki Erna
Þórsdóttir, f. 1963. Börn þeirra eru:
a) Hafþór, f. 1983, unnusta Eva
Hinsta kveðja frá eiginkonu
Í bljúgri bæn og þökk til þín
ég þakka þér, ó ástin mín.
Fyrir öll þau ár er gafstu mér
mín gæfa var að kynnast þér.
Við gengum saman lífsins leið
sú leið var ekki alltaf greið.
Þó 60 ár séu liðin nú
þú ennþá átt mína ást og trú.
Nú ertu horfin ástin mín
já, mikið mun ég sakna þín.
Því bið ég Guð að geyma þig
uns þú á ný, umvefur mig.
(G.H.)
Hvíl þú í friði ástin mín.
Inga.
Elsku hjartans pabbi.
Mikið vorum við búnar að kvíða því
þegar kæmi að kveðjustund sem við
sáum að nálgaðist óðum.
En í huga okkar er líka viss léttir
þar sem síðustu ár hafa verið þér svo
erfið og ekki síður fyrir mömmu og
okkur öll.
Þú sem varst alltaf svo glaður og
kátur, lentir oft í hyldýpi örvæntingar
vegna sjúkdóms þíns. En sem betur
fer birti til í sálu þinni og áttum við
margar góðar stundir með þér.
Við teljum forréttindi að hafa átt
þig fyrir pabba, alltaf svo blíður og
góður við okkur, vildir öllum vel og
þér þótti svo vænt um alla.
Það var einstakt að fylgjast með
sambandi þínu við báðar fjölskyldur
þínar. Þú talaðir oft um hve heppinn
þú hefðir verið að lenda í fóstri að
Oddsstöðum, hjá þeim heiðurshjónum
Guðrúnu Grímsdóttur, sem var móð-
ursystir þín, og Guðjóni Jónssyni. Þar
var mikið af börnum fyrir og virtist
þeim hjónum ekki muna um eitt kríli í
viðbót. Þú ólst upp við mikla ást og
hjartahlýju og varð það m.a. þitt vega-
nesti út í lífið. Þú talaðir oft um hve
erfitt það hefði verið fyrir foreldra
þína að þurfa að leysa upp heimilið og
koma flestum börnunum í fóstur
vegna fátæktar og veikinda. Þetta lá
greinilega á þér, en það var líka ein-
stakt hvernig þú leitaðir systkini þín
uppi um allt land til þess að kynnast
þeim. Það er svo sannarlega þér að
þakka, elsku pabbi, að við þekkjum
allt þetta góða fólk í dag.
Við systur minnumst þess hve gam-
an var að fá að fara með þér út í Elliða-
ey á sumrin. Þá var lundaveiðin stund-
uð af miklu kappi allan daginn, en á
kvöldin var mikil gleði, kvöldvaka,
ræðuhöld, söngur og fjör. Krakkarnir
í efri kojunum að fylgjast með. Það
voru hamingjusamar tátur sem logn-
uðust út af þegar líða tók á nóttina. Já,
pabbi, þið mamma hugsuðuð svo sann-
arlega vel um ungana ykkar. Við feng-
um að vera með í öllu og fylgdum þér
oft eftir eins og skugginn þinn.
Þolinmæði ykkar var ótrúleg, því
oft vorum við ansi erfið.
Við munum vel eftir því að þegar
lætin í okkur voru mikil lokaði
mamma öllum gluggum svo nágrann-
arnir heyrðu ekki lætin. Þú brostir
bara.
Þegar eldgosið hófst í Eyjum,
bjugguð þið þar ásamt 5 börnum. Við
systur bjuggum á Reykjavíkursvæð-
inu og tókum á móti ykkur um morg-
uninn og var yndislegt að geta sinnt
ykkur á þessum erfiða tíma. Við feng-
um að hafa ykkur í nálægð við okkur í
rúmt ár eða þar til þið fluttuð aftur til
Eyja, þar var ykkar staður.
Alveg fram á það síðasta ljómaðir
þú þegar litlu börnin komu til þín í
heimsókn, þú varst einstakur barna-
karl og ekki síður góður afi og langafi,
enda er sorgin búin að vera mikil hjá
barnabörnunum þínum. En eins og við
öll, eiga þau eftir að ylja sér við góðar
minningar sem við eigum um þig. Í
þessi ár sem þú dvaldir á Sjúkrahús-
inu í Eyjum fór vel um þig, enda var
vel hugsað um þig, þar er valinn mað-
ur í hverju rúmi og á starfsfólkið mikl-
ar þakkir skildar fyrir þá hlýju og ást-
úð sem það sýnir sjúklingum.
Stundum fórst þú í hlutverk starfs-
mannsins á sjúkrahúsinu, tókst að þér
að breiða sængina ofan á sjúklinginn
og sjá um að honum liði vel. Það var
stundum spaugað með það að setja þig
á launaskrá. En þetta varst akkúrat
þú, elsku pabbi, að hlúa að öðrum.
Elsku pabbi, við þökkum þér fyrir
allt sem þú hefur kennt okkur í lífinu,
alla þá ást, gæsku og hlýju sem þú um-
vafðir okkur alla tíð. Elsku mömmu
okkar reynum við að umvefja sömu
ást og hlýju því hennar söknuður er
mikill, enda hjónaband ykkar ein-
stakt.
Sofðu rótt, elsku pabbi og Guð
geymi þig.
Þar til við hittumst á ný.
Lilja og Guðmunda (Gumma).
Elsku pabbi, þá er komið að kveðju-
stund. Þessir síðustu dagar hafa verið
erfiðir fyrir alla, því þú áttir hug og
hjörtu allra sem kynntust þér. Við
vissum hvert stefndi, en þegar kallið
kemur þá tekur það á hjá fjölskyld-
unni, því þú varst ekki bara besti
pabbinn, heldur einnig besti vinurinn
þegar við þurftum á þér að halda.
Þú komst til Eyja rúmlega ársgam-
all, en þá varst þú tekinn í fóstur að
Oddsstöðum. Þar var stór fjölskylda
en Guðjón og Guðrúnu móðursystur
þína á Oddsstöðum munaði ekki um
að bæta þér í hópinn. Þér var strax
tekið sem einum af systkinunum og
þú sagðir okkur að aldrei hefðir þú
fundið fyrir því vera uppeldisbróðir.
Sögurnar sem þú sagðir af mannlífinu
og prakkaraganginum austur á bæj-
um eru oft rifjaðar upp og mikið hleg-
ið. Sennilega hefðuð þið ekki komist
upp með það í dag að gera slíka hluti
án þess að vera undir sérstöku eftirliti
hins opinbera. Allt var þetta samt inn-
an skekkjumarka, þó svo að þú hafir
viðurkennt það þegar við tókum viðtal
við þig á 80 ára afmælinu, að stundum
hefði ekki mátt tæpara standa. Þú
hefur einnig ræktað mikla tryggð við
alsystkini þín og afkomendur og sam-
bandið þar á milli hefur styrkst mikið
og munum við rækta það áfram. Við
bræðurnir teljum það forréttindi að
hafa átt ykkur mömmu að. Þið voruð
mjög samrýnd, og hafið gengið sam-
stíga í gegnum lífið, oft á erfiðum tím-
um. Þið eigið myndarlegan barnahóp,
7 börn, 27 barnabörn og 21 barna-
barnabarn. Börnin hafa verið mjög
hænd að ykkur, og pabbi, þú varst
þeim eiginleikum gæddur að öll börn
hoppuðu í fangið á þér, hvort sem þau
voru tengd þér eða ekki.
Þú varst mjög metnaðarfullur í
starfi þínu sem múrari og handbragð
þitt er á hundruðum bygginga í Eyj-
um, og sennilega er Heilbrigðisstofn-
un Vestmannaeyja sú framkvæmd
sem þú varst stoltastur af, svo og bog-
inn yfir kirkjugarðshliðinu. Það var
samt sem áður alltaf tími aflögu hjá
ykkur mömmu að sinna okkur krökk-
unum. Það var oft líflegt á heimilinu,
og þó að oft gustaði milli okkar systk-
inanna, þá hafðir þú oft gaman af. Þú
varst stríðinn að eðlisfari, og sást oft
sjálfan þig í okkur, sérstaklega ef við
þorðum að standa uppi í hárinu á
Gummu og Lilju Dóru, aðallega á
unglingsárum þeirra. Þú varst mikill
og góður söngmaður og söngst í
nokkrum kórum okkar Eyjamanna.
Fyrir okkur eru stundirnar með þér í
Elliðaey ógleymanlegar. Þú varst
hrókur alls fagnaðar, og kvöldvökurn-
ar með ykkur Oddsstaðabræðrum og
félögum líða seint úr minni. Það var
sama hvort það voru sögurnar sem þú
sagðir, prakkarastrikin sem þú gerð-
ir, söngurinn þinn, eða það sem þú
töfraðir úr eldhúsinu í Elliðaey, alltaf
varstu að toppa á réttum tíma. Þeir
voru margir félagarnir sem stíluðu
inn á að vera úti í Elliðaey á sama tíma
og þú.
Við viljum að lokum þakka starfs-
fólki Heilbrigðisstofnunar Vest-
mannaeyja fyrir ómetanlegt starf, og
sérstakar þakkir frá fjölskyldumeð-
limum fyrir lipurð og tillitssemi þessa
síðustu sólarhringa sem fjölskyldan
átti með pabba.
Við biðjum góðan Guð að blessa og
styrkja mömmu, en missir hennar er
mikill.
Við söknum þín og kveðjum þig
með þakklæti og virðingu.
Peyjarnir þínir,
Halldór, Guðni og Guðjón.
Elsku pabbi minn, þá er þrautum
þínum lokið og þú ert kominn á betri
stað.
Mig langaði, elsku pabbi minn, að
þakka þér fyrir árin fjörutíu og fimm
sem ég átti með þér. Þú og mamma
voruð alltaf tilbúin að rétta manni
hjálparhönd. Það var nú oft glatt á
hjalla þegar stórfjölskyldan hittist og
varst þú hrókur alls fagnaðar.
Ó, pabbi minn, hve undursamleg ást þín var.
Ó, pabbi minn, þú ávallt tókst mitt svar.
Aldrei var neinn svo ástúðlegur eins og þú.
Ó, pabbi minn, þú ætíð skildir allt.
Liðin er tíð, er leiddir þú mig lítið barn.
Brosandi blítt, þú breyttir sorg í gleði.
Ó, pabbi minn, ég dáði þína léttu lund.
Leikandi kátt, þú lékst þér á þinn hátt.
Ó, pabbi minn, hve undursamleg ást þín var.
Æskunnar ómar ylja mér í dag.
(Þorsteinn Sveinsson)
Barnabörnin sáu ekki sólina fyrir
þér, börnin mín syrgja góðan afa, sér-
staklega hún Hjördís Inga, þar sem
við tvær bjuggum hjá ykkur mömmu
fyrstu árin hennar, enda var hún eins
og skugginn þinn.
Elsku pabbi, við munum hugsa vel
um hana mömmu fyrir þig.
Guð geymi þig.
Ástarkveðja,
Sigrún.
Elsku pabbi. Nú er komið að
kveðjustund og það er þakklát dóttir
sem sendir kveðju, þakklát fyrir alla
ást, hlýju og faðmlög í gegnum árin.
Þú varst einstakur karakter, glaðvær
og góður, alltaf var til bros. Þú fædd-
ist inn í þennan heim í fátækt og veik-
indi. Veikir foreldrar sem urðu að láta
litla drenginn frá sér og ársgamall
komstu frá Seyðisfirði til Eyja reif-
aður í teppi. Þér fannst mikil gæfa að
lenda á Oddstöðum. Þar fékkstu gott
uppeldi og mikla væntumþykju.
Já, pabbi. Við erum mikið þakklát
hér fyrir þig. Þegar ég var lítil fór ég
einfaldlega ekki að sofa fyrr en pabbi
var kominn heim að svæfa. Það kom
oftast dauðþreyttur pabbi heim og
söng Erla góða Erla. Oftar en ekki var
það þó ég sem hljóp fram voða montin
og tilkynnti að ég væri búin að svæfa
pabba.
Já, elsku pabbi. Þín vinnuvika var
alltaf svolítið löng. Enda þoldir þú illa
leti. Þegar þú fórst í kirkjukórinn þá
fylgdi ég svo sannarlega með. Fór í
allar messur, eina og eina æfingu og
hefði hæglega getað orðið meðhjálp-
ari. Ég hafði svo gaman af söngnum
og bara að vera í kringum þig, enda al-
gjör pabbastelpa alla tíð. Ég var mont-
in þegar þú fórst í húsvarðarstöðuna
uppi í skóla og öllum þótti svo vænt um
þig. Þar gerðir þú ekki mannamun, þú
gast alltaf verið vinur allra og kenndir
okkur það að við ættum að vera góð við
alla, stóra og smáa.
Þegar við Bergur fórum að vera
saman og þér fannst komin alvara í
málið fórstu að spyrja okkur hvort við
værum farin að hugsa eitthvað um
framtíðina. Bergur sagðist vera mikill
sjóari í sér og sæi ekki fram á annað en
að halda sig við sjóinn. Það væri helst
að ná sér í stýrimannaréttindi. Nokkru
seinna varstu kominn í heimsókn með
umsókn í skólann. Við töldum okkur
ekki geta staðið í þessu strax en ekki
stóð á hvatningunni og við létum reyna
á það. Þessi tvö ár í skólanum reyndust
vera ár sorgar og gleði því á fyrra
árinu kom lítill prins í heiminn eftir sex
mánaða meðgöngu. Já, það var okkur
mikil sorg að missa hann og erfið
reynsla. Og auðvitað grétum við sam-
an tilfinningaverurnar þú og ég pabbi
minn. Seinna skólaárið fæddist okkur
heilbrigður strákur, hann Ingvar, og
þú varst viðstaddur fæðinguna þar
sem Bergur notaði páskafrí í skólan-
um til að vera á sjó. Ég var í vandræð-
um með að fá þig til að fara heim og
hvíla þig. Þú bara gast ekki sleppt
þessu litla barni, enda elskaðir þú börn
út af lífinu.
Já pabbi, síðustu níu ár voru þér erf-
ið. Þá bankaði upp á hjá þér sjúkdóm-
ur sem við í fyrstu skildum ekki, þung-
lyndi. Þessi sjúkdómur kom í sveiflum
og átti eftir að verða erfiður viðureign-
ar en með þrautseigju og þolinmæði
fengum við pabba mikið til baka.
Þakklæti er okkur efst í huga. Þakk-
læti til lækna og hjúkrunarfólks á
Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja.
Valinn maður í hverju rúmi. Einnig
langar okkur að þakka Dodda, her-
bergisfélaganum, hvað hann var pabba
alltaf góður. Tveir góðir saman.
Elsku mamma. Þið hefðuð átt 60 ára
brúðkaupsafmæli í sumar. Ég vona að
ég verði alltaf svona hamingjusöm eins
og þið í gegnum tíðina.
Elsku pabbi. Hafðu þökk fyrir allt
og allt. Við hugsum um mömmu.
Jónína Björk (Jóný) og Bergur.
Mig langar að minnast góðs vinar
míns og tengdaföður, Hjörleifs Guðna-
sonar frá Oddstöðum í Vestmannaeyj-
um.
Elsku Hjölli minn, mig langar að
þakka þér öll þau kærleiksríku ár sem
þú gafst mér bæði sem barni, unglingi
og fullorðnum manni. Ég kynntist þér
sem ungur drengur og alla tíð varstu
þú mér svo góður. Þú áttir þann sér-
staka kærleika og útgeislun sem fáum
er gefin. Ég man þegar þið Siggi múr
voruð að pússa húsið okkar á Helga-
fellsbraut og við strákarnir vorum að
prakkarast, þá raukst þú aldrei upp
eða skammaðist, heldur sagðir „strák-
ar mínir, haldið þið að þið séuð að gera
rétt?“ Þegar þú gerðist húsvörður í
skólanum voru sjaldan vandræði því
allir virtu þig og dáðu. Þú hafðir frá-
bæra sönghæfileika og naust þess að
taka lagið í góðra vina hópi. Þú eign-
aðist yndislega konu, og börn sem
syrgja þig, en við vitum að nú ert þú
kominn heim til föður þíns og allar
þrautir farnar.
Ég man að við peyjarnir höfðum
gaman af því að gera at með því að
hringja dyrabjöllum frá Ásavegi niður
á Kirkjubæjarbraut, en alltaf var sagt,
„það er bannað að gera at hjá Hjölla
múr og Ingu.“ Á þessu sérðu, elsku
vinur, hve virtur þú varst af okkur
peyjunum í austurbænum.
Mörgum árum seinna þá varð ég
tengdasonur þinn, og er ég kvaddi þig
um hvítasunnuna, þá vissi ég að þetta
væri í síðasta sinn sem ég myndi sjá
þig, og kossinn sem þú gafst mér á
kinnina er eitthvað sem ég mun muna
alla tíð, svo hlýr var hann.
Ég kveð þig, elsku vinur, með sökn-
uði og veit að þú hefur fengið góða og
fallega heimkomu. Guð blessi þig og
varðveiti.
Elsku Inga mín, börn, barnabörn og
barnabarnabörn, ég veit að söknuður-
inn er mikill, en munið að hann var sér-
stakur og góður maður sem allir elsk-
uðu og dáðu. Megi góður Guð styrkja
ykkur og varðveita í sorg ykkar og um
ókomna framtíð.
Friðrik Ingi Óskarsson.
Hjörleifur Guðnason