Morgunblaðið - 28.10.2007, Side 22

22 SUNNUDAGUR 28. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Eftir Thant Myint-U
Ég var átta ára þegar égupplifði í fyrsta skiptimótmæli í Búrma. Þettavar árið 1974 og búddam-
unkar höfðu fylkst út á götu – reiðir
vegna þess hvernig herforingja-
stjórnin skipulagði útför afa míns,
U Thants, fyrr-
verandi fram-
kvæmdastjóra
Sameinuðu þjóð-
anna.
Ég fæddist í
New York og
þetta var fyrsta
ferð mín til
Rangoon. Ég
man vel eftir
flóðlýstum pa-
góðum og byggingum frá nýlendu-
tímanum sem voru að hruni komn-
ar, andlitum fólksins sem þrýstist
upp að bílnum okkar og horuðum
hermönnum með sjálfvirkar byssur
á öxlinni. Aðeins nokkrum dögum
síðar skutu þeir af þeim á óvopnaða
borgara. Mörg hundruð manns voru
drepin eða handtekin.
Ég var 22 ára þegar næsta upp-
reisn var gerð. Það var árið 1988 og
hún var mun umfangsmeiri. Aftur
voru mótmælin brotin á bak aftur
og nú var jafnvel gengið fram af
meiri hörku. Hundruð og jafnvel
þúsundir manna lágu í valnum. Nú
er ég 41 árs og ég gat ekki gert að
því að þegar ég horfði á mótmæli
búddamunka í sjónvarpinu fannst
mér eitthvað óhjákvæmilegt við það
hvernig atburðarásin myndi enda.
Martröð um Búrma
Ég á mér martröð um Búrma. Ég
er um sextugt og herforingjarnir
eru enn við völd. Dag einn fara
stúdentar og munkar enn á ný fyrir
fjöldamótmælum. Í þetta skipti ná
þeir markmiðinu. Forusta herfor-
ingjastjórnarinnar lætur undan og
stjórnin er í molum. Hins vegar er
næstum ekkert eftir til að byggja á.
Vestrænar refsiaðgerðir, sem hafa
verið hertar í áranna rás, hafa ekki
haft nein raunveruleg áhrif á stefnu
stjórnarinnar, en þær hafa útilokað
vestræn áhrif og mögulega kosti
hnattvæðingar. Landið er fátækara
en nokkru sinni. Heilbrigðis- og
menntakerfið hafa leyst upp, ekki
er um neina aðra pólitíska forustu
að ræða eða einu sinni menntaða
stétt tæknikrata, sem geta haldið
grundvallarstofnunum ríkisins
gangandi.
Indverjar og Kínverjar öflugir
en Búrma ekki við bjargandi
Hinar langvarandi uppreisnir
hafa að mestu fjarað út, en það er
enginn raunverulegur friður, aðeins
kraumandi ósætti milli þjóðarbrota
og vopnuð gengi í staðinn fyrir fyrr-
verandi uppreisnarheri. Indverjar
og Kínverjar eru öflugir og velmeg-
andi og Búrma er ekki við bjarg-
andi eftir að hafa selt náttúruauð-
lindir sínar fyrir þær fáu
neysluvörur, sem landið hafði efni
á. Uppreisnin tekst, en hún leiðir til
glundroða og stjórnleysis. Búrma
verður að misheppnuðu ríki, ham-
farasvæði í Asíu þar sem annars er
að finna auðlegð og hamingju.
Gæti þetta gerst? Það er ekki úti-
lokað. Reyndar sýnir nútímasaga
Búrma að landið gæti þegar verið á
þessari leið.
Þegar Búrma (sem herforingja-
stjórnin endurnefndi Myanmar)
fékk sjálfstæði frá Bretum árið
1948 var þegar hafin borgarastyrj-
öld í landinu. Kommúnistar gerðu
víðtæka uppreisn og reyndu að ná
Leiðin til bjargar Búrma
Reuters
Mótmæli Búddamúnkar í borginni Rangoon mótmæla herforingjastjórninni í Búrma.
ALÞJÓÐAMÁL»
Að búa til lífvænlegt
lýðræði krefst
skuldbindingar
heimsins til langs
tíma og það felur
ekki í sér að steypa
stjórnvöldum
Thant Myint-U.
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is
Hann var ekki upplitsdjarfuraumingja markvörðurOsasuna í spænsku knatt-spyrnunni fyrir
skemmstu þar sem hann lá flatur í
grasinu í bleika búningnum sínum og
fálmaði út í loftið. Borubrattir Bör-
sungar voru í heimsókn og einn þeirra
gerðist svo ósvífinn að draga upp
regnboga með þeim hnöttótta yfir
hausamótunum á honum. Missti hann
að vísu aftur fyrir endamörk áður en
hann gat rekið smiðshöggið á lista-
verkið. Því miður.
Börsungar eru svo sem alkunnir
fyrir uppátæki sín á velli en athygli
vakti að hér var hvorki Ronaldinho né
Messi á ferðinni. Ekki heldur Henry.
Þetta var sautján ára ungmenni, Boj-
an Krkic að nafni, nýkomið inn á í sín-
um fyrsta leik fyrir félagið. Hvílíkt
hugmyndaflug, hvílík dirfska. Svei
mér ef annar listamaður, landi Boj-
ans, hefði ekki verið fullsæmdur af
regnboganum í dýrð sinni – sjálfur
Pablo Picasso.
Myndband með gjörningnum má
skoða á YouTube með því að slá inn
leitarorðin: Bojan Krkic magic.
Enda þótt Bojan sé ungur að árum
hafa menn lengi beðið þess í ofvæni að
honum yrði gefinn laus taumurinn á
spænskum sparkgrundum. Hann er
réttnefnt undrabarn og ef marka má
framgöngu hans á fyrstu vikunum í
aðalliði Barcelona verður hann brátt
að manni – undramanni.
Metin falla eins og keilur
Og metin falla þegar eins og keilur.
Þremur dögum eftir frumraunina
heima fyrir stóð Bojan upp af bekkn-
um í meistaradeildarleik gegn Lyon
og varð þar með yngsti leikmaður
þeirrar rómuðu deildar frá upphafi –
17 ára og 22 daga gamall.
20. október var Bojan svo í fyrsta
skipti í byrjunarliði Börsunga, í úti-
leik gegn Villarreal. Hélt kappinn upp
á það með marki og varð um leið
yngsti markaskorari þessa sögu-
fræga félags í deildarleik.
Bojan er ekki mikill fyrir mann að
sjá. Aðeins 170 sm og 65 kg. Það hefur
þó ekki staðið hinum unga framherja
fyrir þrifum. Hann er eldfljótur, af-
bragðsskytta og knötturinn er sem
kavíar á tánum á honum. Menn eru
þegar farnir að líkja honum við Lionel
Messi enda leikstíllinn líkur.
Nú velta menn bara fyrir sér hvað
gera eiga við þetta óþjála eftirnafn,
Krkic, sem hljómar eins og árekstur í
framburði. Ætli sé ekki bara best að
fara að dæmi Katalóna – henda því.
Skírnarnöfn virka hvort eð er alveg
jafn vel á þeim slóðum.
Telur ekki mínúturnar
Væntingarnar eru miklar og hinir
blóðheitu og kröfuhörðu Katalónar á
Nývangi bera Bojan þegar á höndum
sér. Syngja honum söngva og vilja sjá
hann spila fleiri og fleiri mínútur.
Sjálfur gætir hann þess af kost-
gæfni að fara ekki á límingunum. „Ég
er sautján ára, byrjaður að spila með
Barcelona í spænsku deildinni og
Meistaradeildinni og kem við sögu í
svo til öllum leikjum. Ég tel ekki mín-
úturnar. Það væri vanþakklæti,“
sagði hann í útvarpsviðtali á dögun-
um.
Hann neitar því þó ekki að stuðn-
Regnbogabarn
Reuters
Hvað ungur nemur... Bojan Krkic er í góðum höndum hjá Frank Rijkaard.
Hér býr hann sig undir að koma inná gegn Lyon í Meistaradeildinni.
KNATTSPYRNA»
Undrabarnið með óþjála nafnið, Bojan Krkic, lætur ljós sitt
skína hjá stórliði Barcelona, aðeins sautján ára að aldri