Skinfaxi - 01.02.1987, Blaðsíða 5

Hvítt: Jonny Hector (Svíþjóð)
Svart: Jóhann Hjartarson
Sikileyjarvöm.
I.e4 c5 2.f4 Rc6 3Rf3 e6
4JEtc3 d6 5.Bb5 Rge7 6.0-0 a6
7.Be2 Rd4 8.Rxd4 cxd4 9JRbl
g6
Engum blandast hugur um það að
svartur hefur náð að jafna taflið
auðveldlega eftir einkennilega og
ómarkvissa byijun hvíts.
10.c4 Bg7 ll.d3 0-0 12.b4?
Svona geta menn ekki teflt er þeir
hafa misst frumkvæðið. Betra var að
skipa út liði.
12.-b5! 13.cxb5 axb5 14.Bb2 e5
15.fxe5?
Og þessi leikur er óskiljanlegur.
Hvers vegna lagar hann svörtu
peðastöðuna ótilneyddur? Hvítur teflir
án áætlunar.
15.-dxe5 16.Rd2 Be6 17.a3
Rc8!
Jóhann teflir aftur á móti markvisst.
Riddarinn er á leið til a4 og þaðan til c3
ef mögulegt er.
18.Bg4 Bxg4 19JDxg4 Rb6
20.Rb3 Ra4 2\De2 De7
22Jtfcl Bh6! 23JJc2 Be3+
24.Khl
24. -Í5
Og nú, er svartur hefur komið léttu
mönnunum í óskastöður, hefst atlagan.
Sennilega er hvíta staðan þegar töpuð.
Hann reynir að losa sig við biskupinn
en þá kemst riddamn á fyrirheitna
reitinn.
25. Bcl Bxcl 26-Hcxcl Rc3
27JDc2 fxe4 28.dxe4 Hf4
Ef e-peðið fellur hefur svartur náð
tveim samstæðum frelsingjum á
miðborðinu. Jóhann undirbýr auk þess
þreföldun í f-Knunni og mátsókn.
29.Rc5 Df7 30J3d3 Hf2 31.Hel
Hf8 32.h3 De7 33X)g3 Re2!
m Wm Wm jjjj
áill WfiM mím. i HggK 1H8I i
mm wm ww. wm i
U i JJJ f§,
i ím m 4 ggjlj
■ jjj & m ■ WW
m w 1® & ÍMi
m í.'rrrrrtá :: :: ggtt iu
34X)b3+ Kh8 35X)e6 Dg5
36JJgl
örvænting, en hvíta taflinu varð
ekki bjargað.
36.-Rxgl 37 JJxgl Hxg2!
38 Jlxg2 Hfl+
Og hvítur gafst upp.
Guðmundur Siguijónsson fékk 4 .v
á mótinu, Sævar Bjamason 3 v.
Sævari vom mislagðar hendur í tveim
síðustu umferðunum, er hann áttí unnið
tafl á Danina Carsten Höi og Jens
Kristíansen, sem báðir sluppu þó með
jafntefli. Guðmundur var brokkgengur.
Hann mátti t.d. þakka fyrir að vinna
Færeyingin Jens Chr. Hansen, sem
tefldi snilldarlega í byijun skákarinnar.
Innbyrðis skák Guðmundar og
Sævars var einstefna af hálfu
Guðmundar. Sævar lenti í stórkostlegri
klemmu, svo hann gat nánast engum
manni leikið. Það er fróðlegt að
fylgjast með því hvemig Guðmundur
eykur yfirburðina jafnt og þétt og
saumar að Sævari.
Hvítt: Guðmundur Sigurjónsson
Svart: Sævar Bjamason
Spænskur leikur.
I.e4 e5 2.RÍ3 Rc6 3.Bb5
g6 4.c3 a6 5.Ba4 d6 6.d4 Bd7
7.0-0 Bg7 8Jlel De7 9.h3 Rf6
10.Rbd2 0-0 ll.Rfl Hfe8
12Jtg3 b5?
Slæmur leikur, því að svartur veikir
drotmingarvænginn að nauðsynjalausu.
Og það var engin ástæða fyrir því að
reka hvítreitabiskupinn burt - yfirleitt
fer hann tíl c2 sjálfviljugur í þessu
afbrigði. Betra var 12.-Had8 og síðan
De7-f8 og (eftir að Ba4 hverfur á braut)
Bd7-c8 og svartur stendur að vísu
þröngt en traust.
13. Bc2 h6(?)
Og nú veikir hann kóngsvænginn.
Eftir nytsaman leik hefði hvítur
vafalaust leikið 14.Bg5 h6 15.Be3, til
að fá h-peðið fram.
14. Be3 Ra5 15.b3 c5 16.Dd2
Kh7 17Jladl cxd4 18.cxd4 Rc6
19. d5 Ra7?
Aðrir riddaraleikir vom skárri en þó
ekki góðir. Á c8 stendur riddarinn illa
og langan tíma tekur að laga hann til.
20. a4 Hec8 21. a5' Be8 22.Bd3
Db7 23.Db4
Fallegur reitur fyrir drottninguna en
23.b4 kom einnig tíl greina, sem hefði
jarðað báða svörtu riddarana í eitt skiptí
fyrir öll.
23.-Rd7 24.Bbl Hc7 25.Re2
Rc5 26JHfl
Undirbýr ferðalagið Rf3-el-d3-b4 , á
óskareit riddarans. Svartur getur lítið
aðhafst en reynir að lagfæra stöðu
riddarans ólánsama.
26.-Rc8 27.Rel Re7 28.Í3 Rg8
29JRd3 Hac8 30.Hcl Rxd3
31JIxc7 Dxc7 32.Bxd3 De7
Betra var 32.-Db8 en svarta staðan er
svo sem ekki neitt augnayndi.
33JIcl Hxcl+ 34Jlxcl Dc7
35JRa2! Bf6 36.Bb6 Db8
37JJel Re7 38X>c3 Rc8 39JDc7
Da8 40.Rb4 Kg7 41.BÍ2 Kf8
w Wm 4 - imii JL mm
WiW §j| i
i JU :i íil i ■
m i Wm. & 4M
s Wzm & Wm
mp állll & H & §HP k
§§ HHp HHl &
íjHj
Ekki þarf að líta lengi á þessa stöðu,
til að sjá hvað svartur hefur ratað í
miklar ógöngur. Hann getur engan
mann hreyft - drottningin er lokuð inni
í homi, riddarinn bundinn við að valda d-
peðið, hvítreitabiskupinn leiklaus og
kóngurinn og svartreitabiskupinn gera
heldur ekki mikinn usla. Hvítu
mennimir standa hins vegar vel, burtséð
frá hvítreitabiskupnum, sem er
verkefnalaus. Guðmundur bætír
snarlega úr því...
42.h4!
-Og Sævar sá þann kost vænstan að
gefast upp. Hann á ekki svar við
áætlun hvíts, sem er g2-g3 ásamt
flutningi hvítreitabiskpusins frá d3 til
h3. Eftír þá tílfærslu hrynur svarta
staðan.
Skinfaxi 1. tbl. 1987
5