Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1953, Blaðsíða 23

ríkjamenn höfðu lagt mikið upp úr að vinna að
þessu sinni. Höfðu sjómenn þeirra æft vel og dyggi-
lega og meira að segja höfðu þeir haft undanrásir
sín á milli, til að velja hezta liðið.
Það vakti athygli, að hvorki Bretar, ftalir, Grikk-
ir eða aðrar hinna stóru siglmgaþjóða, tóku þátt
í keppninni. Var talið að þessar þjóðir teldu sig
ekki hafa neinn sigurmöguleika, fyrst og fremst
vegna þess, hve Bandaríkjamenn voru vel undir
keppnina búnir. Að lokum voru þátttakendur að-
eins frá fjórum þjóðum. Auk þeirra, sem nefndir
voru, tóku Danir þátt í keppninni.
Röð keppenda var þannig, að næst landi voru
Norðmenn, þá Bandaríkjamenn, fslendingar og
Danir. Nokkur vindur var á móti og var talið að
Norðmenn hefðu haft bezta aðstöðu vegna þess, að
þeir voru í hléi af landi. Norðmenn tóku strax for-
ystuna í róðrinum og héldu henni alla leið. Þeir
réru vegalengdina á 14 mín. 15,8 sek. Tími Banda-
ríkjamanna var 14 min. 31 sek. Timi Islendinga
var 15 mín. 21 sek. Danir komu í mark eftir 16
mín. 39 sek.
Islenzka áhöfnin.
Á hverjum bát voru níu manns, átta ræðarar
og stýrimaður. Þessir skipverjar af Tröllafossi
mönnuðu bátinn:
Gunnar Jóhannsson, hátsmaður, var stýrimaður.
Ræðarar: Sigurður Guðjónsson, aðstoðarvélstjóri,
Reykjavik; Atli Snæbjörnsson háseti, Reykjavík;
Ingi Lövdal loftskeytamaður; Agnar Ólafsson há-
seti, Reykjavík; Sigurður Bjarnason háseti, Hafn-
arfirði; Haraldur Ársælsson háseti, Reykjavík;
Þorsteinn Pétursson 4. vélstjóri, Reykjavik; Sig-
urður Jónsson 2. vélstjóri, Reykjavik.
Mynd af íslenzku ræðurunum er á forsiðu Vík-
ings að þessu sinni.
Róið var bátum, sem allir voru af sömu gerð og
þyngd. Skipverjar af Tröllafossi höfðu haft lítinn
tima til æfinga. Þeim var ekki veitt neitt sérstakt
frí frá vinnu til æfinga, en skipshöfnin hafði notað
frístundir sínar til æfinga í tveimur síðustu ferðum
til New York, og í Reykjavík.
Aðalræðismaður fslands i New York og skrif-
stofa hans vann mest að undirbúningi keppninnar,
og afgreiðslumenn Eimskipafélagsins í New York,
David Sommerfield og E. Coulfield, lögðu á sig
mikla vinnu til þess að íslenzka skipshöfnin gæti
tekið þátt í keppninni. Þótti íslenzku skipshöfninni
vænt um aðstoð þesara aðila og umhyggju.
Þetta mun í fyrsta skipti, sem íslenzk skipshöfn
tekur þátt í alþjóða róðrarkeppni, og er það mál
manna hér, að vel hafi tekizt og að hróður íslenzku
sjómannastéttarinnar hafi vaxið við þátttöku
þeirra.
Þetta er ekki i eina skiptið, sem íslenzku skipin
V í K I N G U R
og íslenzkir sjómenn gera garðinn frægan í höfn-
inni í New York. Tröllafoss vekur jafnan eftirtekt
þeirra, sem erindi eiga í höfnina, þar sem hann
liggur venjulega. Sérstaklega er rómað hve skipinu
er vel við haldið í alla staði. Það er almennt mál
þeirra, sem til þekkja, að Tröllafoss sé með hreinni
og bezt við höldnu skipum, sem koma til New
York að staðaldri.
Dvalarheimili
aldraðra sjómanna
Risi af grunni göfug bygging
görpum sem a3 veitir skfól,
þáð öllum veföi örugg trygging
að aldrei framar vanti ból
þá, sem eyddu œvi og þreki
út um höfin langa tíð,
í öldnum brjóstum vorhug veki
að voldug reist er bygging fríS.
Fagurt húsiS fljótt skal reisa,
fögnuS mun þaS veita þjóS,
þaS er verk, sem þarf aS leysa
af þekking, festu og manndómsgióS.
Eins og fyrr viS formannskalli
föngin bjuggu, héldu á dröfn,
svo skal byggja stall af stalli,
stefnt svo verSi í trygga höfn.
Útsýn fagra allir prísa,
ekkert vanti, er gléSja má.
Út viS sjónhring öldur rísa
ört sem brotna ness viS tá.
FriSsœlt mun á fögru kveldi
fegurS líta sólarlags
er aftanskin í undraveldi
eykur fegurS liSins dags.
Ólafía Ámadóttir
243