Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1957, Blaðsíða 30
Sölusamband
íslenzkra
fiskframleidenda
var stofnað í júlímánuðl 1932, með
frjálsum samtökum fiskframleiðenda
hér á landi. — Sambandið er stofn-
að til þess að reyna að ná eðlilegu
verði á útfluttan fisk landsmanna
að svo miklu leyti, sem kaupgeta
í neyzlulöndum leyfir.
Skrifstofa Sölusnnibaiidsiiis
er í nafiiarhúsinu
Símnefni: Pisksölunefndin.
Simar 1480 (7 línur).
Búnaðarbanki íslands
Austurstræti 5 — Reykjavík.
Sími 81200 — Útibú á Akureyri.
Bankinn er sjálfstæð slofnun
undir sérstakri stjóm,
og er eign ríkisins.
*
Trygging fyrir innstæðu
er ábyrgð ríkisins,
auk eigna bankans sjálfs.
VO \5trvauuif6V' óezt
A
— Reynsla mín hefur sannfært
mig um að kvenfólkið þolir sárs-
auka miklu betur en karlmenn
—• Eruð þér lækuir?
■—- Nei, skókaupmaður.
— Hve gamall ertu drengur minn?
— Eg er á erfiðu aldursskeiði.
— Hvernig- þá? Jú, ég er of stór
til að gráta og of lítill til að vera
seint á fótum.
*
Ameríkanar finna upp á ótrúleg-
ustu tiltækjum, þegar um auglýsing-
ar er að ræða. Eitt nýjasta dæmið
er þegar þekkt-ur hnefaleikamaður
var „sleginn út“ og hann lá endi-
langur á pallinum, gátu hinir fjöl-
mörgu áhorfendur lesið eftirfarandi
auglýsingu á skósólunum:
„Hfosshársmadressur frá firmanu
Smith tryggir yður góða hvíld“.
*
Björgunarbáturinn haí'ði lent á
eyðiey, og maður kom hlaupandi og
fagnaði skipverjum innilega, en
hann hafði ekki séð hvíta menn í 5
mánuði. Þegar hann liafði skýrt frá
örlögum sínum, lirósuðu bátverjar
honum fyrir hraustlegt útlit þrátt
fyrir erfitt líf, — en livað er aS sjá
í þér framtennumar, þær eru hræSi-
lega útleiknar.
— Þær myndu ekki líta betur út í
ykkur. sagði .maöurinn, ef þið hefS-
uð strandað á eyðiey ásamt 80 bjór-
kossum og engum upptakara!
*
Amerískur stjómmálamaður sagSi
nýlega: — Til þess að útbúa einn
hermann þarf ull af 20 kindum og
skinniS af 10 skattþegnum.
*
Smáfjólur úr ræðum danskra þing-
manna:
— Hér tala menn fram og aftur
FRÍV/
um framtíð þjóðarinnar og hér eru
gerðar ráðstafanir til liagsbóta fyrir
afkomendur vora. Nú vil ég spyrja,
livað hafa þessir afkomendur gert
fyrir okkur ’t
— Eg vona að þingmenn beri þaS
mikið traust til mín að enginn gruni
mig um að skipta um skoSun ann-
anlivern mánuð, eins og ég hef
skyrtuskipti!
*
.Maðurinn bálreiður; — Mér þætti
gaman að vita, hversvegna guð skap-
aSi ykkur konurnar svona fagrar og
heimskar.
— Það skal ég segja þér, sagði
kona hans blíðlega: GuS skapaði
okkur fagrar til þess að þið elskuð-
uð okkur, og svona heimskar til þess
að viS gætmn elskað ykkur.
*
Sex ungar konur, sem bjuggu í
sama húsi, urðu ósáttar, og þær leit-
uSu réttvísinnar. Þegar þangaS kom,
rifust þær svo mikið, að ekki heyrð-
ist mannsins mál. Að lokum barði
dómarinn í borðiö svo að frúrnar
þögnuðu augnablik:
— Sú elzta talar fyrst.
Þær dróu sig allar í hlé.
*
Vafasöm gleði.
Þýzka herskipið „Atlantis", sem
frægt varð í fyrri heimsstyrjöldinni
fyrir skyndiárásir á farskipaflota
bandamanna víðsvegar um heimshöf-
in, var dulbúið á ýmsan hátt eftir
því, sem við þótti eiga í hverju til-
felli. Um tíma var það dulbúiS sem
japanskt flutningaskip, og til þess
aS blekkja enn betur höfðu Þjóð-
verjarnir málaS nokkra japanska
stafi á bóginn á því, sem þeir liöfðu
fundið í japönsku blaði, en enginn
vissi hvað þau þýddu. Löngu síðar
voru þau þó þýdd fyrir þá, og kom
þá í ljós, aS á bógnum stóð: „Kom-
ið inn fyrir og gleðjiS ykkur við
skin hinna rauðu ljósa“.
142