Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1999, Blaðsíða 25
sumarfrí. Krakkarnir hafa fengið vinnu í fisk-
inum. Súgandafjörður liggur mjög vel við
fiskimiðum og þar er góð höfn sem skilyrðis-
laust ætti að halda við þótt föstum íbúum
fekki. Enn eru þrjú býli í rekstri í firðinum
sem er furðulegt þegar horft er til þess að
bændur eru að gefast upp á landi sem talið er
utun betra. Súgfirðingar eru trúir sínu og
fastheldnir,“ segir Steindór.
Sjálfur hefúr Steindór samið nokkrar vísur
en hann vill ekki samþykkja að hann sé skáld
heldur kallar það léttar æfingar. Hann semji
helst fy rir áskorun annarra og þegar hann
neyðist til þess. Um kvæðaáhuga almennt
segir hann að alltaf sé áhugi fyrir ferskeytl-
unni.
,,Nú orðið snýst kveðskapurinn helst urn
það að vera fyndinn. Kerksnisvísur og klám-
vísur virðast vinsælli en annað. Kvæða-
mannafélaginu Iðunni hefur sem betur fer,
alla tíð tekist að sneyða hjá því sem lélegra
getur talist í þeim efnum. Þar hafa ævinlega
verið góðir hagyrðingar og vandvirkir. Það
má hins vegar benda á að í kvæðamannafé-
lögum er ekki eingöngu verið að halda á lofti
ljóðagerðinni. Aðalviðfangsefnið eru stemm-
urnar sem lifað hafa með þjóðinni í aldir.
Stemmurnar eru tónlist alþýðunnar sem
engin hafði hljóðferin. Margt af því sem
finna má í stemmunum, er líkast því sem það
sé sprottið beint úr umhverfmu. Þar má
heyra dýrahljóð og fossanið. I aldalangri ein-
angrun þjóðarinnar frá áhrifum tónlistar
annarra þjóða, hefur myndast hér æði merki-
legur tónlistararfur. Því miður þekkja hann
alltof fáir. Stemmurnar hafa lent milli stafs
og hurðar í skólakerfinu, trúlega vegna þess
að erfitt er að vita, hvort flokka eigi þær með
bókmenntum eða tónlist. Þetta stendur þó
til bóta innan tíðar. Okkar verkefni í félaginu
er að sjá til þess að þessi arfleifð, lifandi flutn-
ingur kvæðalaganna, deyji ekki út. Talsvert
efni af þessu tagi var flutt í Ríkisútvarpinu
hér áður fyrr en lítið hin síðari ár. Annars er
merkilegt hvað fjölmiðlamenn hafa fengið
mikinn áhuga fyrir þessu núna. Kannski er
eitthvað að breytast. Ef það hjálpar uppá
þetta að koma fram með popphljómsveit eða
kveða í sjónvarpi, þá læt ég mig ekki vanta,“
segir Steindór Andersen, trillukarl og kvæða-
maður.
Texti: Jóhanna Á.H. Jóhannsdóttir.
Það styttist í næsta úthald og skemmtanir og tónleikar brátt að baki.
SjÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR
25