Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 18

12
NÁTTÚRUFK.
meira er um þá í heitu höfunum en þeim köldu. Margir þeirra.
hafa dálítið hár, bifhár, sem þeir geta hreyft sig úr stað með.
Gerlarnir gera mjög mikið gagn í sjónum, því þeir annast rotn-
un dauðra dýra og jurta.
Annar flokkur svifplantnanna er sundþörungarnir (Dino-
flagellata). Allur er líkami þeirra ein sella, en þrátt fyrir það
Ceratium fusus.
Dinophysis.
Peridineum.
Sundþörungar (Dinoflagellata) mjög mikið stækkaðir.
eru þeir all-margvíslegir útlits. Oft er sköpulag þeirra þannig,.
að þeir eiga auðvelt með að halda sér uppi, og er því ekki hætt
við að sökkva. Sumir eru linir í sér og veigalitlir, en flestir eru
klæddir brynju, sem gerð er úr mörgum plötum, úr sama efni
(sellulose) og tíðast er í selluveggjum hinna æðri plantna.
Plötunum er raðað niður á ákveðinn hátt, fjöldi þeirra og
lögun er all-mismunandi, en á því má þekkja tegundirnar. Sund-
þörungarnir hafa hreyfitæki, tvö örfín hár eða svipur, bifhár-
in. Sundþörungarnir eru vanalega hér um bil einhliða, nokk-
uð flatir í vaxtalagi. Hringinn í kring um selluna er dálítil skora,,
og annað bifhárið er í henni, en hitt er í skoru, sem liggur út úr
hringskorunni. Með bifhárinu í hringskorunni geta þörungarn-