Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1998, Blaðsíða 120

Andvari - 01.01.1998, Blaðsíða 120
118 KRISTJÁN B. JÓNASSON ANDVARI raun þegar búinn að fjalla um þessa nýju tegund skrásetningar og miðlunar áður en hann skrifaði Land og syni. Með því að tefla bókunum hvorri gegn annarri sést að í þeim birtast tvennskonar skrásetningar-, geymslu- og miðl- unarkerfi sem markast af færslunni frá rómantískri eða lífrænni miðlun upplýsinga til upplýsingamiðlunar sem tengd er miklu stærra kerfi alþjóð- legra samskiptaneta. Náttúruskrásetningin sem Indriði lýsir var hins vegar lýsing á táknlegu skauti sem var nauðsynlegt til að sýna þéttbýlissamfélagi viðreisnaráranna annars konar miðlunarform en það hafði tekið upp á arma sína og að kveðja í leiðinni gamla gagnabanka. Þetta hlutverk sveitar- innar sem mótvægis við samtímann varð svo fyrirferðarmikið að fram á þennan dag hefur fáum, ef nokkrum, tekist að lýsa veruleika hinnar tækni- væddu sveitar, nútímasveitarinnar. Sveitin hefur frosið inni í sínu arkadíska hlutverki og tæknivæðing hennar hefur aldrei orðið efni í frásagnarverk um íslensku nútímavæðinguna. Enn virðist skáldskapur um íslenskt þéttbýli og sögulega þróun þess þarfnast andstæðu borgar og sveitar, andstæðu sem þegar allt kom til alls var grundvölluð á því að „misskilja“ samfélagslegan veruleika eftirstríðsáranna. III. Boðflutningar á mölinni Áður en Indriði G. Þorsteinsson sneri sér að því að lýsa gagnabönkum náttúrunnar hafði hann eins og áður sagði skrifað sögu um heim véla og tækni - eina þekktustu skáldsögu sjötta áratugarins, Sjötíu og níu af stöð- inni. Þetta er saga leigubílstjórans Ragnars Sigurðssonar og hefst á þriðju persónu frásögn þar sem lýst er þremur náungum, tveimur Islendingum og einum Bandaríkjamanni - hermanni af Keflavíkurflugvelli - sem fara út að skemmta sér. í næsta kafla er skipt um sjónarhorn og Ragnar hefur að segja sögu sína. Því sjónarhorni er haldið allt fram að lokakafla bókarinnar þegar aftur er skipt yfir í þriðju persónu frásögn - tilkynnt er í útvarpinu á leigubílastöðinni að Ragnar hafi látist af slysförum. Það sem vekur samstundis athygli lesandans er hve mikil áhersla er lögð á að lýsa tengslum Ragnars við bílana sem hann ekur, við vélarnar sem hann lagfærir og við þá samskipta- og fjölmiðlunartækni sem hann notar í starfi sínu. Enda felst starfið ekki hvað síst í að bíða, að sitja og nema uns hann heyrir rétt merki sem táknar að hann má aka af stað. Þegar í upphafi annars kafla, þar sem hann tekur til við að segja sögu sína, er fyrst og fremst verið að lýsa því hvar hann er staddur í tíma og rúmi. Lesandinn er fræddur um stöðuna í taflinu við Guðmund, þann vinnufélaga sem hann hefur mest samskipti við og reynist vera örlagavaldur í lífi hans, nákvæm
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.