Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 48

44
Fiskirannsóknir.
fl nduarí
að ekki þarf fiskurinn að vera mjög þéttur við botninn,
til þess að gefa góðan afla. — Að sjálfsögðu má á sama
hátt reikna út minnsta þéttleika annara fiska, sem í
vörpuna koma, ef talið er í drættinum.
B. Athuganlr á Siglufirði o. fi.
Þess var getið áður (bls. 20), að eg hefði dvaiið
nokkura daga á Siglufirði, eftir að eg yfirgaf >Dönu*
þar 1. ág. 1931 og beið eftir >Esju< til miðaftans, 6. ág.
Notaði eg tímann til þess að skoða síldarbræðslustöð
ríkisins, frystihús Ásgeirs Péturssonar, fiskhús Friðleifs
jóhannssonar og afla mér ýmissa upplýsinga hjá honum
og ]óni Jóhannssyni, yfirmatsmanni; þeir eru báðir mjög
athugulir menn, sem um langt skeið hafa haft tækifæri
til að veita fiskigöngum o. fl., þar í nágrenninu beggja
megin Siglufjarðar, eftirtekt.
Síldarbræðslustöð rikisins er mikið nýtízku-fyrirtæki,
sem kunnugt er. Getur hún tekið á móti 35000 málum
síldar í tvær þrær, og unnið 240 tunnur af lýsi og 440
sekki (100 kg) af mjöli á dag. — Frystihús Ásgeirs er
einnig mjög myndarleg nýíízku stofnun, sem frystir síld
fyrir ýmsa einstaka menn, eða félög syðra; getur það
tekið 900 tn. af síld í frysti í einu og haldið frostinu á
10-12° eða meira. —• Fiskverkunarhús Friðleifs er ekki
stórt, fremur en önnur þesskonar hús þar, en mjög
snyrtilegur frágangur á öllu. Verkar hann, eins og títt
er á Siglufirði, aðeins pressaðan, óþurkaðan >labra<,
sem fluttur er í pökkum til Ítalíu og stærri fisk á sama
hátt. Menn þurka ekki saltfisk á Siglufirði, heldur er
fiskurinn seldur blautur, eða sendur inn um Eyjafjörð,
til þurkunar, enda er veðráttan þar óhentug til salt-
fisksþurkunar.
6. ág. skoðaði eg afla úr mótorbát, er hafði