Fálkinn - 08.05.1959, Blaðsíða 6

6
FÁLKINN
Z 4MÍH
Douglas Fairbanks
— eldri tttj týtttjri —
Litli Doug og fyrri konan hans, Joan Crawford. Hann var 19 ára og hún
21 þegar þau giftust.
AF NEÐSTA ÞREPI.
Nokkru síðar kom ný fyrirspurn
frá Hollywood. Og það var Lasky,
eins og fyrr. Hann hafði fengið
samvizkubit út af meðferðinni á
litla Doug og móðir hans hafði
komist að þeirri niðurstöðu að ekki
væri réttlátt að láta þau sigla sinn
sjó, eftir að hann hafði ginnt þau
út í þessa tilraun. Nú spurði hann
hvort Doug vildi koma aftur. En
nú var ekki hægt að bjóða honum
1000 dollara á viku, og ekki aðal-
hlutverk heldur, en hinsvegar ýms
smærri hlutverk, sem væri þannig
borguð að hægt væri að lifa á þeim.
í fyrra skiftið höfðu þau verið á
báðum áttum. En nú afréðu þau
strax að taka tilboðinu.
Lasky hélt loforð sitt. Doug yngri
fékk aðeins smáhlutverk, en hann
hafði nóg að gera. Og jafnframt fékk
hann tækifæri til að læra ýmislegt,
sem honum var ómissandi sem
leikara.
Nú voru allir hættir að be^a hann
saman við föður hans. Allir gerðu
sér ljóst að eldri Doug var sá stóri,
en litli Doug sá litli.
Þegar Doug var orðinn átján ára
var honum loks trúað fyrir stóru
hlutverki. Hann lék ungan mann
í kvikmyndinni „Stella Dailas“. Og
nú fékk hann góða dóma. Fólk fór
að taka eftir honum. Kanske var
Jaann ekki eins vitlaus og hann
hafði verið talinn?
Á LEIKSVIÐIÐ.
Og nú vaknaði metnaðurinn í
Doug, honum nægði ekki kvik-
myndin lengur. Hann vildi komast
á leiksviðið!
Kringum Los Angeles eru mörg
smáleikhús í úthverfunum, og Doug
reyndist auðvelt að komast að þar.
Allir vildu sjá son stóra Dougs. Nú
fyrst hafði hann hag af því að vera
sonur föður síns.
Og pabbi gamli var smásaman
farinn að sætta sig við að drengur-
inn yrði leikari. Stundum bauð
hann honum jafnvel að dvelja hjá
sér í stórhýsinu sínu. Þá var venju-
lega látið heita svo, að hann yrði
sjálfur að bregða sér frá á meðan.
Áríðandi erindi. En litli Doug átti
að láta eins og hann væri heima
hjá sér. Og það gerði hann. Hann
minntist aldrei á föður sinn. í
rauninni hafði hann aldrei þekkt
hann.
Fyrsta leiksigurinn vann Douglas
yngri í aðalhlutverkinu í „Young
Woodley“ eftir John van Druten,
á Majestic-leikhúsinu í Los Angeles.
Þessi leikur hefur verið sýndur
á Norðurlöndum undir nafninu:
„Átján ár.“
Fyrsti maðurinn sem kom inn i
búningsklefann til hans eftir frum-
sýninguna var Charles Chaplin. Og
með Chaplin var ung dama, sem þá
var ný af nálinni sem leikkona en
var spáð góðri framtíð: — Joan
Crawford.
Hún kom til að óska honum til
hamingju og sagði: — Nú getur
maður með sanni kallað yður krón-
prins af Hollywood!
ÁSTFANGINN.
Leikflokkurinn fór í ferðalag til
San Francisco og þar fékk Doug
líka lofsamleg ummæli.
Hann heimsótti Joan undir eins
og hann kom aftur til Hollywood.
Hann var ástfanginn upp fyrir eyru
og vildi giftast henni.„fljótt í snatri
og undir eins“.
Frú Beth lét sér fátt um finnast,
henni fannst drengurinn of ungur
til að hugsa um hjónaband. Og
Joan mátti ekki gleyma leikferli
sínum og framtíð.
En gamli Douglas hugsaði fyrst
og fremst um sjálfan sig og sagði
bara: — Eg biðst undan að verða
afi á mínum aldri!
En Joan og Doug voru óaðskiljan-
leg. Þau fóru saman í skemmtiferð-
ir, hlýddu hvort öðru yfir hlutverk-
in, ræddu framtíðarmálin....
Loks afréð gamli Doug að sjá son
sinn á leiksviði. Hann stalst á
Majestic-leikhúsið og sá litla Doug
í fyrsta happahlutverkinu hans. Og
þá skeði það ótrúlega: Gamli Doug
hreifst af leik sonar síns! Hann
heimsótti hann í fataklefanum á
eftir og í fyrsta skifti á æfinni áttu
feðgarnir langt og vinsamlegt tal
saman. Það hafði tekið átján ár
fyrir þá að kynnast.
RÖDDIN.
Talmyndin kom til sögunnar
1928 og olli byltingu í Hollywood.
Og nú varð röddin, sem áður hafði
ekki skipt máli, áríðandi atriði. —
Margir frægir leikarar urðu að
leggja árar í bát.
Warner Brothers voru fyrsta
kvikmyndafélagið, sem gaf sig
óskipt að talmyndunum. Og fyrsti
leikarinn, sem þeir fengu augastað
á var Douglas Fairbanks yngri. Þeir
höfðu séð hann á leiksviðinu og
vissu að hann fullnægði öllum kröf-
um. Doug hafði þá leikið í ýmsum
kvikmyndum, þöglum, og átti að
fara að leika í „Woman of Affairs“
á móti Gretu Garbo, er hann fékk
tilboð frá talmyndafélaginu, ekki
eitt heldur mörg. Og fólk fór að
piskra að Doug yngri mundi fara
fram úr Doug eldri.
Doug gladdist vitanlega öllum
leiksigrunum. En þó hugsaði hann
meira um eitt, en þá alla til samans:
að giftast Joan Crawford. Hann var
ekki nema 19 ára, þó hann liti út
fyrir að vera eldri, svo að eiginlega
lá nú ekkert á. En hann linnti ekki
látum og loks fékk hann samþykki
Dougs eldra. Joan sagði já líka,
og svo voru þau krækt saman í
New York.
Nú var Beth Fairbanks, móðir
hans, eins síns liðs. En von bráðar
fór hún að dæmi sonar síns og gift-
ist líka. Þriðji maður hennar var
hinn frægi leikari Jack Whiting.
Og nú loksins virtist hún hafa feng-
ið frið.
HAMINGJAN í HÆTTU.
Joan og Doug léku saman í einni
mynd, „Our Modern Maidens“. En
svo skildu leiðir. Joan fór til Metro-
Film, Doug til Warner Bros.
Og innan skamms fór að halla á
þann veginn, sem móðir hans hafði
sagt fyrir: Tvær jafn metnaðar-
gjarnar manneskjur gátu ekki átt
vel saman. Hvort um sig hugsaði
aðeins um sjálft sig og frama sinn,
frægð og vinsældir.
Hér er eitt talandi dæmi: Doug
lá í lungnabólgu í New York. —
Margir dagar liðu þangað til Joan
fékk sig lausa úr leikþjónusturini,
en undir eins og hægt var fór hún
til New York til að vera hjá manni
sínum. Blöðin fréttu þetta, og svo
komu fyrirsagnirnar: Joan er orðin
hjúkrunarkona! Þegar Doug sá
þetta öskraði hann: — Fyrir má nú
rota en dauðrota! Hér ligg ég fár-
veikur, en hún fær fyrirsögnina!
Doug og Joan gerðu sér ljóst
sjálf, að hjónabandið gekk á tréfót-
um, og kom saman um að koma
betri fótum undir það. Þau afréðu
að reyna að komast hjá Hollywood-
slúðrinu, og svo átti Joan líka barn
í vonum, svo að þau væntu þess að
þá mundi allt lagast. En barnið dó
í fæðingunni. Og tæpum tveim ár-
um síðar urðu þau fyrir sömu raun-
inni.
Eftir að þau höfðu misst annað
barnið, fóru þau til London til þess
að létta sér upp. Doug þótti vænt
um England og vildi láta Joan
kynnast því.
Um þær mundir voru vinsældir
leikarans og leikritahöfundarins
Noel Coward sem mestar. Hann lét
sér annt um þau og fór með þau í
samkvæmi. Joan og Doug voru
meðal annars kynnt hertoganum
af Kent, og þeir urðu góðir vinir
til æfiloka.
Doug var hrifinn af dvölinni í
London en Joan leiddist. Hún var
hrædd um að hún mundi gleymast