Nýtt kirkjublað - 01.04.1910, Blaðsíða 5
NÝTT KIRKJUBLAÐ
77
h slept í enda orðsins, með þvi að það verður þar hljóðlaust;
á sama hátt og vér höfum slept því í Jahve, sem að réttu
lagi ætti að vera Jahveh. Af þessu skilst mönnum vonandi,
að rangt hefði verið að halda Je7rdm-nafninu, þar sem það
lieiti verður til á 16. öld af misskilningi.
En af liverju vita menn þá, að bera á nafnið fram Jahve?
Það vita menn af því, sem nú skal greina:
1. Kristinn fræðimaður, sem uppi var í Alexandríu um
200 e. Kr., að nafni Titos Flavios Klemens, ritar það svo á
grísku: Jaové (Jaove). Og grískur biskup, sem uppi var á
5. öld, Theodoretos í Kyrros, ritar það á grísku: laflé (Jabe).
En b i grisku svarar þar til v í íslenzku.
2. 1 kvæðum Samverja kemur það fyrir og er það rímað
á móti orðum, sem enda á — eh.
3. Tvær styttri myndir eru til af orðinu: Jah og Jahú.
Fyrri myndin kemur eigi allsjaldan fyrir sjálfstæð, einkum í
kveðskap eða viðhafnarmáli (sjá t. d. 2 Mós. 17, 16; Sálm.
118, 14; 68, 5; Jes. 12, 2; 38, 11; Ljóðalj. 8, 6). Við þá
mynd orðsins ættu allir að kannast, þar sem allir hafa lært
að segja: halelwja. En það er óbreytt hebreska: Halelú-Jah,
sem þýðir: vegsamið Jah (þ. e. Jahve), sbr. Sálm. 104, 35.
Hin myndin (Jahú) kemur aftur á móti aðeins fyrir í sam-
settum mannanöfnum, t. d. Elí-jahú eða Elí-jah (þ. e. Elías),
Jirem-jahú eða Jirem-jah (þ. e. Jeremías).
Þeir, sem amast hafa við Jahve-nafninu í nýju þýðing-
unni, og talið hafa hana ónótandi vegna þess að því er þar
haldið, hafa víst ekki gætt þess, að þá yrðu þeir líka að banna
mönnum að segja eða syngja: Halelúja. Þvi að þaðorðminn-
ir æfmlega á það, að Gyðingar kölluðu guð sinn Jah eða Jahve.
Hitt er mönnum leyfilegt, eins og siður var til hjá Gyð-
ingum og lengi hefir verið með kristnum mönnum, að lesa
drottinn í stað Jahve, ef t. d. er lesinn kafli úr g. t. við guðs-
þjónustugerð. Það var þetta, sem „Nýtt Kirkjublað" átti við,
er það hélt því fram, að sjálfsagt væri að halda áfram að
segja i messunni: Drottinn blessi þig o. s. frv., þótt i biblí-
unni stæði: Jalive blessi þig. — En þetta hneykslaði ritstjóra
Frækorna, af því að hann vissi ekki, hvernig orðið drottinn var
kotnið í stað Jahve. Og því ntiður stendur dómgirnin ekki í
réttu hlutfalli við þekkinguna,