Vikan - 14.05.1970, Blaðsíða 12

Eg kann oft betur við mig ein, en mér finnst geysilega gaman að vera innan um
annað fólk . . .
ist ég í skólann núna, en ég
Iield að ég sé ekki nógu
þroskuð til ])ess enn. Maður
hefur ekki fullt vald á þeim
formum og fígúrum sem
maður þarf að teikna fyrr en
niaður er nægilega þroskað-
ur lil að vita livað maður vill.
— En hefurðu þá gaman
af því að teikna?
—- Nei. Ekki enn, en ég
vona að það komi. Sennilega
er það mestmegnis vegna
jiess að teiknikennsla í skól-
anum er ekki nógu lífræn -
hún var mun hctri i barna-
skólanum. En kannske er ég
l)ara farin að gera meiri
kröfur lil hlutanna en áður.
í þessu kvæði þínu man
ég að einu sinni kom fvrir
eilthvað í ])á áttina að þér
leiddist og ])ar fram eftir
götunum. Ef við göngum út
frá því að þetta kvæði hafi
verið nokkurs konar sjálfs-
mynd, hvað er þá til i því?
Leiðist þér oft?
Nei. Eg kann oft betur
við mig ein, en ég hef líka
geysilega gaman af því að
vera innan um annað fólk.
Mér finnst líka mjög gaman
að sitja og tala —- eins og
núna. Mest er gaman að lala
við fólk sem maður hefur
ekki talað við áður, þvi ég er
i i'auninni húin að segja allt
við kunningjana sem ég hef
þurft að segja þeim og tala
um við þá.
Nú, eftir þessa keppni
muntu vafalaust þurfa að
gera þetta mun méira en
hingað til. Hvaða þýðingu
hafði keppnin fvrir ]>ig?
Mér finnst ég ekkert
breytt, en auðvitað fylgir
þessu mikil ábyrgð, og ég
held að ég hafi haft ákaflega
gott af því að standa í þessu.
Svo finnst mér þetta svo
gaman. Ég held að eitt það
skemmtilegasta sem ég geri
þessa dagana, sé að lesa um
sjálfa mig í blöðunum. Svo
cr það náttúrlega búið og ]>á
er það búið. Punktur og
basta En þetta er þroskandi
og seinna meir á ég vonandi
eftir að gera mér grein fyrir
])ví hversu mikið ])að hel'ur
verið.
Já, auðvitað gel ég liaft
áhrif á jafnaldra mína og
jafnvel aðra, en það er bara
svo erfitt. Ég meina . . .
hvernig á ég að fara að þvi?
Ég held að það sé ekki nóg