Vikan - 01.03.1973, Blaðsíða 14

FANGINN A
LÖGMANNS-
SKRIFSTOFUNNI
2. hluti
Heinz Ollenburg ólst upp við harðstjóm
ográðriki móður sinnar og stóð sig illa i skóla.
Hann fylltist vanmáttarkennd, sem hann
reyndi að bæla niður með kvennafari,
og laug á sig f rægðarverkum á þvi s viði og fleirum
ef ekki vildi betur. Hann komst
i háskóla á fölsuðu prófskirteini, efnaðist vel
sem lögfræðingur, en það hrökk ekki
fyrir eyðslu hans i kvenfólk og fjárhættuspil.
OUenburg varft mestum hluta tlma'sína I pilsa veiftar, og sló um sig meft
frægftarverkum sínum á þvl svifti sem mest hann mátti. Þannig sóttist
hann eftir aö láta Ijósmynda sig meft kvenmönnum, og helzt fleiri cn
einni. ' -
Einn dagur leiö af öftrum. A
skcifstofu Ollenburgs lögfræftings
i Graf-Adolf-Strasse fjörutiu og
fimm i Dusseldorf, fór öll starf-
semi fram meft venjulegum hætti,
qg skjólstæöingar og viftskipta-
vinir hins viröulega lögmanns
áttu sist von á þvi aft bakatil vift
skrifstofu sina geymdi hann
mann fanginn og reyndi aft kúga
fé af honum i skiptum fyrir frelsi.
Frú Luder, einkaritari
Ollenburgs, tók ekki heldur eftir
neinu óvenjulegu. Theo Albrecht
forftaftist lika aft h*afa hátt. Hann
gat ekki betur skiliö á fanga-
vörftum sinum en þeir vildu hafa
peninga hans, efta lif ella, og taldi
þvi öruggast aft egna þá sem
minnst.
Kron s'at yfir honum um nætur.
Hann batt þá hendur Albrechts til
frekara öryggis, til aö geta
sjálfur látift sér liöa I brjóst á
bedda, sem var fyrir framan
skápinn. Á daginn-leit Ollenburg
hinsvegar eftir fanganum og vék
ekki af skrifstofunni, nema Kron
heffti tima til aft leysa hann af.
Þegar litift var aft gera, brá
Ollenburg sér inn i bakherbergift
og skrafafti vift fangann. „Herra
Albrecht vifturkenndi, aft ég
áttafti mig vel á honum sál-
fræftilega,” sagöi Ollenburg
siftar.
betta lof var ljúft i eyrum lög-
fræftingsins, sem lengi haffti lifaft
i þeirri trú aft hann væri skarpur
hugskoöari og mannþekkjari.
begar þeir Kron höfftu komist aft
þeirri nifturstöftu aft ekkert gæti
bjargaft vift fjárhag þeirra til
frambúftar nema aft ræna ein-
hverjum rikum manni og taka
fyrir hann lausnargjald, kom
Ollenburg sér upp löngum lista
yfir hugsanleg fórnarlömb, og
haffti þá meftal annars I huga
skapgerö hlutafteigandi, meö þaö
fyrir augum hvernig þeir kynnu
aft bregöast við óþægilegum
kringumstæftum. Upphaflega var
Ollenburg ekki efstur á þeim
lista. Fyrst haföi Ollenburg haft i
huga Margot Jahn, tuttugu og
tveggja ára gamla dóttur
Friedrichs Jahns, fyrirtækja-
eiganda á heimsmælikvarfta.
Margot Jahn bjó á sextándu hæft i
svokölluðu Arabella-húsi i
Munchen. Skömmu eftir áramót
1971 óku þeir Ollenburg og Kron
áleiöis til Munchen, I þeim
tilgangi aft ræna henni. beir fóru
aft næturlagi, lentu i snjóbyl og
hálku, svo aft Diamantenpaul átti
fullt i fangi meö aft halda bilnum
á veginum. Um morguninn náftu
þeir til Munchen og óku til
Arabella-húss.
Ollenburg hringdi
dyrasimabjöllunni hjá Margot
Jahn. Ekkert svar. beir félagar
komust inn i húsift, fóru i lyftu upp
aft ibúð stúlkunnar og hringdu
dyrabjöllunni, en án árangurs.
Ungfrúin hefur sennilega ekki
verift heima. Kron varft gramur,
en Ollenburg yppti öxlum.'Svo
óku þeir heim aftur. Skömmu
siftar gáfu þeir Margot Jahn
alveg upp á bátinn, þegar þaft
frt .tist aft stúlkukindin heföi gift
sig. En aft ræna giftri konu var aft
dómi Ollenburgs of hæpift og
vafasamt fyrirtæki til aft á það
væri hættendi.
Eftir þetta haffti Ollenburg i
sigtinu ýmsar rikar manneskjur,
en hætti vift þær af ýmsum
ástæftum. Um siftur fékk hann
augastaft á Karli Albrechj, bróftur
Theos og mefteiganda i atvinnu-
rekstri. beir bræður höfftu frá
upphafi verift mjög samrýmdir.
beir höfftu alist upp i fátækt og
auftgast I félagi, eignast keöju
verzlana um gervallt landift og
voru komnir i röð rikustu manna
þess. Hinsvegar vissu fáir aö þeir
væru til, þvi aft þeir voru þannig
gerftir að mikil athygli af hálfu al-
mennings fór i taugar þeirra.
Ollenburg haffti fræðst um þá úr
fjármálatimaritinu Kapital.
Frekari eftirgrennslanir leiddu i
ljós að Karl Albrecht væri
slappur til heilsunnar, og þá
ákvaft Ollenburg aft þeir skyldu i
staftinn snúa sér aft Theo bróður
hans þvi aft ekki væri gott aí>
setja uppi meft fanga, sem
kannski tæki allt i einu upp á þvi
aft fárveikjast og þyrfti lækni. Og
Kron samþykkti eins og
venjulega allt, sem félagi hans
lögfræöingurinn stakk upp á.
beir Albrecht-bræöur voru af
fátækum komnir, kotbændum á
Ruhr-svæöinu sem siftr.p höfftu
orftift iftnverkamenn. Faóir þeirra
bræftra var fyrst námumaftur og
miftur heilsusamleg vinnuskilyrfti
i jörftu niftri eyftilögöu i honum
lungun. bá fékk hann starf vift
brauftgerft. Konu hans tókst aft
.eignast smávörubúft i Essen.
Fjölskyldan var mauriðin,
sparsöm og sanntrúaftir
kaþólikkar, sem ekki létu neinn
sunnudag lifta svo aft ekki væri
farift til kirkju. Foreldrarnir
fundu engu aft siftur sárt til
fátæktar sinnar og voru fast-
ákveftin i aft skapa sonum sinum
betri framtift. Karl var látinn
læra á pianó, Theo á fiðlu og báftir
námu þeir verzlunarfræfti, þegar
þeir höfftu aldur til. í striöinu
varft Theo undirforingi, Karl
liftsforingi. Eftir striðift hófust
þeir handa vift aft koma upp
14 VIKAN 9. TBL.