Vikan - 15.02.2000, Síða 4

Þjónusta og
þolinmœði
á þjónustu og dónaskapur við viðskipta-
vini. Og það þarfekki útlendinga til. Það
gekk gersamlega fram afmér eitt laugar-
dagskvöld fyrir skömmu þegar við hjónin
œtluðum að fá okkur að borða eftir að
hafa horft á stórkostlega kvikmynd, Engla
alheimsins, í Háskólabíói.
Við ákváðum að kíkja inn á nýtt veitinga-
hús í Austurborginni sem býður upp á
mexíkóskan mat. Þangað komum við
sársvöng og var boðið sœti af elskulegri
konu sem bauð okkur súptt. Ég bað kon-
una um að fœra mér vatn og klaka og við
biðum í tilhlökkun eftir máltíðinni.
Nokkru seinna snarar sér önnur kona að
borðinu og skellir orðalaust á það könntt,
hálffullri afvatni. Engir klakar voru í
vatninu sem hefði nú verið sök sér - en
vatnið var ekki einungis volgt, heldur líka
með sterku hitaveitubragði (sennilega átt
að vökva með því blómin). Við gerðum
nokkrar árangurslausar tilraunir til að
vekja á okkur athygli, en þar sem enginn
virtist hafa áhuga á að bœta fyrir þennan
dónaskap tókum við þann kost að sleppa
hlaðborðinu og reyna fyrir okkur annars
staðar.
Ekki tók betra við þar. Við fórttm á annan
nýjan stað í nágrenninu en sá sérhœfir sig
í amerísku brasfœði undir erlendu nafni.
Þar var troðfullt útúr dyrum svo ég spurði
hvort biðin yrði löng, en fékk það svar að
svo vœrí ekki. Við settumst og ung stúlka
tók pöntun eins og skot. Við hjónin eigum
sem beturfer gott með að tala saman því
við vorum búin að sitja í 35 mínútur þegar
blessuð dúfan kom aftur,- ekki með mat-
inn, heldur til að segja mér að kalktina-
bringan í samlokuna mína vœri ekki til og
spyrja hvað mcetti bjóða mér ístaðinn!
Sem barni var mér kennt að telja upp að
tíu efégyrði reið (mamma þekkti sína!)
og svara svo kurteislega. Ég pantaði því
aðra samloku að lokinni talningu og
spurði livort þetta færi þá ekki alveg að
koma? Jú, þið eruð í forgangsröð, svaraði
stúlkan og hvarf. Ekki þarf að orðlengja
það frekar, en ég veit ekki hvort eða
hvenœr samlokan mín ogsteikin eigin-
mannsins voru borin fram, því kortéri síð-
ar ákváðtim við að nota síðustu kraftana
til að koma okkur heim til að smyrja okk-
ur samloku!
Og efeinhver skyldi spyrja,- nei við borg-
uðum hvorki reikninginn né heldur gáfum
við skýringu á brotthvarfinu, einfaldlega
vegna þess að við rákumst ekki á neinn
þjón á leiðinni út!
Ef eigandinn les þetta og sér eftir hráefn-
inu má hann líka vel rukka mig efhann
hefur samvisku til (þetta miðast auðvitað
við að rétturinn sé korninn á borðið
núna!). Ég mun svo sannarlega borga
með glöðu geði, þó ekki vœri nema til að
geta sagt nokkur vel valin orð við hann í
leiðinni!
En það er gott að grípa til Vikunnar til að
róa sig ef þolinmæðin er að bresta. I þess-
ari viku er boðið upp á efni sem nýtist vel
til að jafna geð fólks í Itvernig ástandi sem
það erfyrir. I þessari Viku er margt
skemmtilegt og spennandi efni og ég vona
svo sannarleg að þið hafið gaman og gagn
af
Njóttu Vikunnar!
Jóhanna Harðardóttir, ritstjóri
~Tf““mm^kki veit ég hvers vegna, en
m , það var naumt skammtað
þegar þolinmœðinni var út-
M . hlutað við fœðingu mína.
M rdr Auðvitað fylgja því ýmsir
kostir, en gallarnir eru fleiri.
Helsti gallinn er sá að mér vaxa horn og
hali þegar ég lendi á stöðum þar sem
þjónustan er vond. Ég reyni eins og ég get
að vera róleg ogfrnna allar hugsanlegar
afsakanir fyrir því hvers vegna þjónustan
sé svona vond, en oftar en ekki kemst ég
að þeirri niðurstöðu að eina ástœðan sé sú
að sumir aðilar í
þjónustuhlut-
verkum eru ein-
faldlega ekki
starfi sínu vaxnir.
Því miður erum
við Islendingar
mjög aftarlega á
merinni Itvað
þetta varðar, við
kunnum einfald-
lega ekki að
þjóna fólki. IJér
vilja langflestir
stjórna en ekki
þjóna. Það er
líka allt í lagi, -
svo fremi að hin-
ir sömu séu ekki
í þjónustustörf-
umi,
Ég hefumgengist mikið af ferðamönnum
og það eina sem þeir kvarta undan á Is-
landi er annars vegar verð á áfengi og Itins
vegar þjónustan,- eða öllu Iteldur skortur
Hrund Steingerður Margrét V. lngunn B. Guðmundur
Hauksdóttir Steinars- Helgadóttir Sigurjóns- Ragnar
ritstjóri dóttir blaðamaður dóttir Steingrímsson
blaðamaður auglýsinga- grafískur
, stjórí hönnuður

Ritstjórar: Jóhanna G. Harðardóttir og Hrund
Hauksdóttir, vikan@frodi.is. Útgefandi: Fróði hf.
Seljaveg 2, sími: 515 5500 fax: 515 5599.
Stjórnarformaður: Magnús Hreggviðsson.
Aðalritstjóri: Steinar J. Lúðviksson, sími: 515
5515. Framkvæmdastjóri: Halldóra Viktorsdóttir,
sími: 515 5512. Blaðamenn: Steingerður
Steinarsdóttir og Margrét V. Helgadóttir.
Auglýsingastjórar: Ingunn B. Sigurjónsdóttir,
vikanaugl@frodi.is. Grafískur hönnuður:
Guðmundur Ragnar Steingrímsson. Verð í
lausasölu 459 kr. Verð i áskrift ef greitt er með
greiðslukorti 344 kr. á eintak. Ef greitt er með
gíróseðli 390 kr á eintak. Litgreining og
myndvinnsla: Fróði hf. Unnið í Prentsmiðjunni
Odda hf. Öll réttindi áskilin varðandi efni og
myndir.
Áskriftarsími:
515 5555