Menntamál - 01.09.1964, Blaðsíða 66

60
MENNTAMAL
kennslunnar eins fljótt og kostur er. Því fyrr sem það er
gert, þeini mun meiri árangurs má vænta. Þetta hafa hinar
Norðurlandaþjóðirnar gert sér ljóst, og þess vegna hafa þær
tekið í notkun skólaþroskapróf til frumrannsóknar á öllum
börnum, sem hefja skólanám. Eitt slíkt próf (Levinprófið)
hefur nú verið staðfært hér og reynt í Reykjavík og Kópa-
vogi, og virðist ekkert því til fyrirstöðu, að það sé hagnýtt
til þess að finna óskólaþroska börnin.
Þá hafa Norðurlandaþjóðirnar einnig sett á laggirnar
sérstaka bekki, svokallaða lesbekki, fyrir Iestreg börn, sem
hafa að öðru leyti óskerta námsgetu. Þessi þáttur sérkennsl-
unnar hefur geiið góða raun og hefur verið í örum vexti
undanfarin ár.
Með réttri notkun skólajrroskaprófanna á að vera hægt
að uppgötva í byrjun skólagöngunnar allan þorra þeirra
barna, sem koma til með að dragast aftur úr í námi síðar
meir.
Hins vegar verður úrtaka eldri nemenda að mestu sjálf-
virk. Það fer ekki fram hjá reyndum kennara, hvaða börn
þarfnast sérkennslu. Slík börn ráða bersýnilega ekki við
námsefnið, athygli þeirra er reikul, þau skilja ekki samhengi
hluta, hæfileikinn til að draga ályktanir er lítill og minnið
ótraust. Þannig skera þau sig úr á flestum sviðum.
Áður en sálfræðiþjónusta lyrir skólana komst á hjá ná-
grannaþjóðum okkar, varð mat kennaranna að nægja til
úrtöku í hjálpardeildir. Með tilkomu slíkrar þjónustu hafa
sálfræðingarnir fullkomnað matið og tryggt að valið mis-
tækist ekki. Sama hlýtur og að verða hlutverk sálfræðiþjón-
ustunnar hér.
Það er nauðsynlegt að fá dugmikla kennara til þess að
helga sig eingöngii sérkennslunni, og það þarf að sjá þeim
fyrir möguleikum á framhaldsmenntun á þessu sviði. Slík
sérhæfing er skilyrði þess, að kennarinn öðlist staðgóða
þekkingu á sálarlífi þessara barna, viðbrögðum þeirra og
margvíslegum uppeldisvandkvæðum. Hann þarf að kunna