Bjarmi - 01.12.1999, Blaðsíða 20

Fulltrúar Kóreu. Kórea sendir nú um 5.000
kristniboða um allan heim.
hann taldi að það hlyti að vera mögu-
legt. Kínverjinn spurði þá hvort þeir
gætu ekki haldið áfram að biðja saman
með þeim hætti þótt annar þeirra byggi
í Kína og hinn í Kanada. Og þannig er
bænasamband þeirra núna!
Þetta dæmi var tekið með vegna
hvatningar sem hljómaði mjög sterkt í
Iguassu um að láta trú okkar vera hluta
af daglegu lífi en ekki aðeins kenningu
sem er umijöllunarefni bóka. Við þurf-
um að sýna umheiminum hvemig krist-
in trú birtist í lífi okkar.
Eftirminnilegir
Biblíulestrar
Ajith Femando frá Sri Lanka hafði mjög
eftirminnilega Biblíulestra á morgnanna
út frá bréfum Páls. Hann hafði notað
meira en ár til að greina þau vers fyrir
vers og gera könnun á efni þeirra. Hann
sagði að ef við værum spurð um efni
bréfa Páls myndum við e.t.v. segja að
þau fjölluðu um hjálpræði fyrir trú eða
eitthvað þess háttar en að þetta væri
ekki fyrirferðamesta efni bréfa hans. Af
næstum 2.000 versum í bréfum Páls er
fjallað um heilagleika í um 75% þeirra.
Boðskapurinn er sá að rétt viðbrögð okk-
ar kristinna manna við fagnaðarerindinu
um náð Guðs í Jesú Kristi er að lifa guð-
legu lífi, „lífi sem er samboðið iðmninni“.
„Kennsla Nýja testamentisins um glötun
er fyrst og fremst beint til kristins fólks,"
sagði hann, „ekki annarra. Við verðum
að muna að Jesús er meira en svarið.
Hann er sannleikurinn. Aðeins öguð
kirkja getur leitað út í umhverii sitt.“
Fyrirlestrar
Sum erindi ræðumanna báru þess
merki að aldamót eru framundan og
nokkur þeirra endurspegluðu vanda
kristninnar á Vesturlöndum og breytta
stöðu hennar þar. Þau tóku því einnig á
vanda íslenskrar kristni og þvi getum við
lært ýmislegt af þeim. Eitt það athyglis-
verðasta var haldið af dr. Christopher
Wright, skólastjóra All Nations guðfræði-
skólans í Englandi, og fjallaði um
kristna trú á meðal hinna mörgu trúar-
bragða og heimspekistefna nútímans.
Honum var sérstaklega tíðrætt um
„módemisma“ og „póstmódemisma".
Með „módernisma" er átt við það
tímabil í sögu vestrænnar menningar
sem hófst með endurreisnartímabilinu.
Það blómstraði og náði hámarki á 19.
og 20. öld á Vesturlöndum. Trúarleg
fjölhyggja er ávöxtur þessa tímabils.
Fyrir áhrif heimspekinga eins og
Descartes og Kants var mannlegri til-
vem skipt í tvennt, svið hins almenna,
opinbera lífs annars vegar og einkalífs-
ins hins vegar. Lífið á hinu almenna
sviði stjómast af hlutlægum staðreynd-
um sem fundnar eru með „hlutlausum"
vísindum. Einkalífið er svið persónu-
bundinna skoðanna, siðferðis, fjöl-
skyldugilda, trúar o.s.frv. Samkvæmt
þessari skiptingu er aðeins hægt að
þekkja með vissu það sem fellur undir
svið hins opinbera lífs vegna þess að
það byggir á „vísindalegum" sönnunum.
Aðeins það sem hægt er að sanna á
„vísindalegan" hátt er sannleikur sem
hægt er að þekkja. Allt annað eru skoð-
anir einstaklinga eða trú sem ekki er
hægt að líta á sem sannleika eða þekk-
ingu. Vegna þess að ekki er hægt að
sanna áreiðanleika þeirra með þeim að-
ferðum sem notaðar voru til að sann-
reyna almenna þekkingu var trúar-
brögðum ýtt yfir á svið einkalífsins.
Þessi tvíhyggja vestrænnar menningar
(hið almenna svið og einkalífið) ól af sér
skort á umburðarlyndi og þröngsýni
gagnvart öðmm sjónarmiðum en þeim
sem byggðust á efnislegum (materialist-
ic) „vísindum" hins opinbera sviðs.
Önnur sjónarmið vom ekki talin gild.
Hins vegar ól tvíhyggjan af sér mikla
trúarlega fjölhyggju þar sem því er
hafnað að ein einstök trúarbrögð séu
sönn enda er ekki hægt að staðfesta
sannleiksgildi þeirra með „vísindaleg-
um“ aðferðum. Því getur hver maður
valið sér átrúnað og haft sínar skoðanir
á ýmsum málum fyrir sig. Enginn sann-
leikur er algildur í þessum efnum. Þessi
stefna takmarkar þekkingu við niður-
stöður efnislegra (materialistic) visinda
og rökhyggju. Þar sem skoðanir hinna
ýmsu trúarbragða stangast á á mörgum
sviðum verður að halda þeim möguleika
opnum að nokkum sannleik sé að finna
í þeim öllum og því verði menn að vera
umburðarlyndir.
Annar ávöxtur „módernismans" er
neytendahyggjan. Á sama hátt og fólk
velur sér þær vömr i stórmarkaði sem
því hugnast velja menn sér trú og sið-
ferði eftir því sem best hentar hverjum
og einum.
„Póst-módernismi“ eru menningar-
straumar sem gerðu vart við sig á sjö-
unda og áttunda áratug aldarinnar.
Hann einkennist af mikilli afstæðis-
hyggju sem setur spurningamerki við
ílest, einnig forsendur „módemismans"
og „vísindalegra" sannanna hans þvi að
öll vísindi eiga sér forsendur sem niður-
stöður þeirra byggjast á. Forsendumar
em afstæðar og háðar mannlegum tak-
mörkunum og skeikulleika. Tómhyggja
og skortur á svömm við tilgangi lífsins
einkenna þessa stefnu. Nautnahyggja
og áhersla á að njóta líðandi stundar er
Iguassu-yfirlýsingin undirrituð.