Æskan - 01.01.1942, Blaðsíða 12

ÆSKAN
Seglbátur.
Flestum drengjum þykir bátar einhver hin
skemmtilegustu leikföng. Það er lika verulega góð
skemmtun að setja báta sína á flot á hæfilega stór-
um tjörnum og lónum og láta þá sigla i hæfilegum
byr. Tjörnin verður að heimshafi, vikin og víkurn-
ar að fjörðum og flóum í framandi löndum og
skipin özla þöndum seglum á milli þeirra með dýr-
mætan varning.
En það sézt fljólt, að þau sigla ekki öll jafn vel*.
Sum rista öldurnar beina leið til fyrirheitna lands-
ins, liáreist og tíguleg, en önnur fletur út á hlið
eins og koppa. Það er vandi að smíða góðan segl-
bát.
Nú flytur Æskan mynd af laglegri fleytu, sem
sæmilega laghentir drengir ættu að geta smiðað,
ef þeir vanda sig, ekki sízt ef þeir gætu fengið til-
10
sögn hjá einhverjum fullorðnum,
sejn kann að smíða.
Efnið ætti að vera vel þurr furu-
kubbur, belzt kvistalítill. Þú sérð á
teikningunni, að lengdin á að vera
60 cm, breiddin 13 og hæðin 15 cm.
(Mynd 1. A.) Ekkert er því til fyrir-
stöðu, að báturinn sé annað bvort
stærri eða minni, en þessi stærða-
hlutföll þurfa að lialdast milli
lengdar, breiddar og hæðar. Erfið-
ast er að láta liliðarnar vera sam-
svarandi. Bezt er að teikna þilfars-
flötinn á blað. Dragðu fyrst miðlín-
una (III. mynd), og verða 6.5 cm
hvorum megin við hana. Síðan
dregurðu þverlínu þar, sem bátur-
inn er ln'ciðastur. Ef þú berð stærð-
irnar á I., II. og III. mynd saman
við mælikvarðann neðst á mynd-
inni, sérðu, að þverlínan á að vera
27 cm frá stafni, en siglutréð 25
cm. Mælikvarðann verðurðu alltaf
að nota þar, sem mál eru ekki skrif-
uð við myndina (t. d. stýrið, seglið
og reiðaslána).
Teiknaðu nú fyrst aðra hlið þil-
farsins á blaðið, brjóttu það svo um
miðlinuna og klipptu eftir teiknaða
strikinu. Þá verða báðar liliðar eins,
og þú getur strikað með blýanli
á þiíl'arið eftir sniðinu.
Næst lækkarðu bátinn um miðjuna og vandar
þig við að fá öldustokkinn fallega sveigðan. Báðir
stafnar eiga að vera lítið eitt hærri en miðþiljurn-
ar. Næst er að liola bátinn innan, og reyndu að
liafa súðina svipaða á þykkt. Á IV. mynd sérðu,
að gróp á að gera meðfram öldustokknum alla
leið, og þilfarið á að hvila á stallinum. Það á að
vera dálítið kúpt, og kítti þarf að leggja í grópið,
svo að ekki leki. Kjölinn (B á I. mynd) er bezt að
skrúfa fastan ofan frá í gegnum botn bátsins.
Nauðsynlegt er að bafa blý neðan á kilinum, til
þess að gera bátinn stöðugri. Svo býrðu þér til
króka og lyklcjur úr vír, til þess að festa slýrið,
beitiásinn við siglutréð, stögin við öldustokkinn og
stafninn (II. mynd).
Siglutréð á að Iiallast aftur lítið eilt og verður
að standa niður í botn. Brenndu gat á siglutréð
fyrir reiðaslána og gerðu Iiana úr stálvír eða rifi
úr ónýtri regnlilíf. Bezt er að festa seglið við sigl-
una og beitiásinn með beygðum látúnshringjum,