Kyndill - 01.03.1934, Qupperneq 24

Kyndill
Götuhreinsarinn
einn í djúpri örvæntingarfullri sorg öreigans — er
enginn vissi um og enginn skifti sér af. — Það víoru
tár mannkærleikans og þjáningarinnar yfir öfugstreymi
sannleikans í tilverunni og táldregnum glanzmyndum
lífsins. —
Næsta morgun var Láki gamli að moka snjóinn af
götunum fyrir framan gamla bankann, svo hinir út-
völdu, er dýrkuðu þar mammon, bæru ekki saurinn
inn í guðshús sitt.— Ot úr bankanum kom miðaldra
maður, eins og vanfær kona ásýndum af fitu', í þykkum
og hlýjum loðskinnsfrakka. Hann var stærilátur og
drambsamur í framkomu eins og hálfgeggjaður, gamall
keisari, og tugði vindil í ákafa milli tannanna. Hann
Ivar í þungum hugsunum um gróðabrall útgerðarhrings-
ins, er hann var formaður fyrir.-------
Morgunblaðið!____Morgunblaðið! — Hæstiréttur sýkn-
ar stórútgerðarmann! öskraði blaðasölustrákurinn í allar
áttir. Maðurinn í loðskinnsfrakkanum kallar til hans og
kaupir eitt eintak af honum. — I fitukendar kinnarnar
koma spékoppar eins og í ungri blómarós, í áfergis-
legu augun glampi, en munnurinn verður að hálfmána,
er brosir lymskulega af gleði. Alt andlit mannsins
lýsir sömu ánægjunni og friðsælunni og hjá samherjum
hans á fyrri öldum, þegar þeir höfðu keypt syndafyrir-
gefningarbréfin hjá páfanum og héldu að með því
hefðu þeir keypt sál sína frá helvíti.
Láki gamli leit ekki upp við öskrið' í blaðasölustrákn-
um. Var það af því að hann þekti réttlætið í heiminum?
22