Skírnir - 01.01.1919, Qupperneq 89

ílitfregnir
.. '[Skirnir
83
Skrá nm handritasöfn Landsbókasafnsins. Samið liefir
Páll Eggert Ólason. I, 1. Reykjavík. Prentamiðjan Gutenberg 1918.
Pað mátti ekki seinna vera eu á hundrað ára afmœli Lands-
bókasafnsins, að byrjað væri á því að gefa út sæmilega skrá yfir
öll handritasöfn þess. Þarna kemur byrjunin, 80 bls. í 4 bi. broti
með pryðilegum frágangi hið ytra og hið innra. Nær hún yfir 212
fyrstu tvíblöðungana, en full 7000 eru bandritin í safninu. Er hún
sniðln eftir beztu fyrirmyndum f því efni, svo sem eru skrár dr.
Kr. Iíaalunds um handritin í Arnasafni og Konungsbókhlöðu. Hér
er við tölu hvers handrits gerð grein fyrir stærð þess, blaðsíðufjölda,
ástandi, bandi, þar sem það er, efni ritsins, og höfundum, rithönd
og aldri að svo miklu leyti sem unt er. Þá er rakinn ferill rits-
ins, þar sem hann er kunnur: hvernig handritið er til komið og
hverja leið það er komið á safnið. Loks er getið um not þess, við
hvaða prentuð rit það hefir verið notað eða til þess vísað. Geta
fæstir ókunnugir gert sér í hugarlund, hve víðtæka þekkingu, skarp-
skygni og aðgætni þarf til að semja slíka skrá svo vel só. Er það
mikið lón að eiga mann svo vel til þess fallinn sem Páll Eggert
Olason er, því að þetta er hið mesta þjóðnytjaverk. Má heita að
hinir miklu fjársjóðir íslenzkra fræða, sem geymdir eru í handrita-
söfnum Landsbókasafnsins, sóu lokaðir öllum almenningi með níu
njarðlásum, meðan ekki er kondn fullkomin skrá, með efnis- og
nafnaskrá, þar sem sjá má í hendi sér, hvað til er í liandritum
um hvert efnið. Þegar þessi skrá, sem nú er byrjuð, verður full-
búin, þá er fenginn lykillinn, er opnar söfnin öllum þeim, er ís-
lenzkum fræðum unna, og er það spá mfn, að þeir muni þá koma
auga á margt það, er þeir áður gengu duldir, að væri til, og draga
það fram í dagsljósið, til auðgunar andlegu lífi þjóðarinnar. Því
fyr sem skróin er fullger, því betra fyrir vöxt og viðgang fslenzkra
fræða. Er vonandi að stjórn og þingi só það ljóst, að svo mikið
fó ætti að veita til útgáfunnar á hverju ári, að skráín geti komið
út jafnharðan og hún verður til frá höfundarins heudi.
Varla þarf að taka það fram, að þessi skrá ætti að vera til
á hverju bókasafni f landinu og komast í hendur allra þeirra, er
Jeggja stund á íslenzk fræði.
G. F.
Magnus Jónsson: Marteínn Lúther. Æfisaga. Rvík 1917.
Þetta er þriðja ritiðj sem birzt heíir á íslenzku um Lúther,
Og eru öll frumsamin, Mega íslenzkar bókmentir því teljast auð-