Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1945, Blaðsíða 58
58
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
Og guðirnir hafa þann vísdórn í brjóst þér borið,
að barrfræið litla er geyrnið á viljann og þorið
og megnar að þroskast þúsundfalt.
V.
1 sáðlandi vestursins, innan um múgsandinn mikla
þitt menningarfrækorn vexti nær.
En djarflega varðstu að draga brúnir í hnykla
í daglangri önn við að finna þá réttu lykla
svo opnaðist vistlegur álfabyr.
Ef gull var þar minna en hafðirðu hugsað í fyrstu,
þá hafðirðu gjaldmiðil—erfðagull,
svo jafnvel, er aðrir sitt mesta og besta mistu
í mölinn og ryðið í opinni ruslakistu,
þú signdir þitt eigið sæmdarfull.
Og yfir þér lýsir hið litríka fslendingsmerki
—þú lyftir því sjálfur djarft og hátt,
er kaustu að reynast hinn andlega stolti og sterki
og standa sem trúlyndur þegn að hverju verki,
er heimtar vilja og manndómsmátt.
Og ennþá er með þér að verki í brimi og bylgjum
þinn bargvættur trausti—þitt feðramál,
og vottar að ættartaugin er sett þeim sylgjum,
er sindra og ljóma af dýrstu heillafylgjum,
sem mega ekki bergja banaskál.
VI.
Við arininn heima situr hann frændi þinn, frændi,
sem fylgdist áður þeim verkum með,
er örlaganornin af stofninum sprotana spændi,