Afturelding - 01.06.1986, Síða 49

SfCrrfÚAJO*'2
Andersons hvað ávexti á Islandi
snerti. Landið væri fullt al'jarð-
arávöxtum, kartöflum, rófum,
radísum og næpum. Við þessa
athugasemd varallt loft úr And-
erson og settist hann niður með
þessa fræðslu frá ungum íslend-
ingi.
Sunnudagaskólinn hélt svo
áfram í svipuðum sporum, allt
til ársins 1939. Þá urðu
straumhvörf með komu Arnulfs
Kyvik frá Ameríku. Hann var
mikill sunnudagaskólamaður.
Undir hans stjórn varð litli sal-
urinn í Betel allt of lítill. Stóri
salurinn varð það líka og báðir
salirnir hafðir í notkun samtím-
is. Þá voru bekkir í Betel og tróð-
ust inn í luisið um Ijögur-
hundruð börn, sunnudag eftir
sunnudag.
Guðný Sigurmundsdóttir var
nú komin til, með sinni viðfemu
lipurð og hæfileikum, bæði i
söng og hljóðfæraleik. Þjálfaði
hún barnakór og einsöngvara.
Man ég vel þjóðkunna menn í
dag, sem sungu undir stjórn
Guðnýjaraf list og hæfni.
Halldór Magnússon frá
Grundarbrekku var lengi leiðari
sunnudagaskólans. Halldór var
einstakt Ijúfmenni, blíður og
góður. Honum við hlið stóðu
ávallt Óskar M. Gíslason, Har-
aldur Guðjónsson og Trausti
Guðjónsson, sem spilaði mjög
vel á mandólín og kom alltaf
undirbúinn til starfsins. Jólahá-
tíðirnar í sunnudagaskólanum
voru rismiklar og þurfti vanalega
að skipta í íjórar deildir, þar sem
aldur réði, og var húsið fullnýtt í
hvert sinn. Margir lögðu þessum
hátíðum lið, kaupmenn, versl-
anir og llciri. Man ég Tangann
(Gunnar Ólafsson), Helga Bene-
diktsson, Útgerð Hafarnar, með
þá bræður Ingólf og Svein
Matthíasson, sem árum saman
sendu eplakassa til glaðnings
fyrir börnin.
Undirritaður byrjaði sem
nemandi og hélt svo áfram sem
kcnnari. Biblíukennslan var fast-
mótuð við Guðspjöllin og ritn-
inguna í heild. Framhaldsþættir
um kristniboð voru á hverjum
sunnudegi. Það sem féll í minn
hlut var alltaf mælt af munni
fram og tilbúið á stundinni.
Markmiðið var að hafa athygli
barnanna. Frásagnir af kristni-
boðum vorum kryddaðar með
áhrifaríkum dýrasögum frá
Afríku, sem settu viðkomandi í
hættu, cn endaði alltaf vel.
Margir nemenda sunnudaga-
skólans eru gengnir á vit forfeðr-
anna sem og margir kennaranna
og brautryðjendanna. Markmið
sunnudagaskólans er hið sama
og heldur áfram: „Frceð þú
sveininn wn þann veg er hann
skal ganga, jafnvel á gamals
aldri mun hann ekki af honum
víkja", segir hinn vísi Salómon.
Að síðustu, þá var boðað í
sunnudagaskólanum ákveðið
bindindi. Það var boðað scm
synd að drckka brennivín og
nota tóbak í hvaða mynd sem
var. Þetta þótti af mörgum vera
öfgar og ofstæki. Skyldu lækna-
vísindi nútímans vilja staðfesta
það álit?
Algjört bindindi allt mitt líf,
fékk djúpar rætur á heimili for-
eldra minna og í sterkri og
ákveðinni boðun í sunnudaga-
skólanum. Ég á því mikið að
þakka.
Ritstjórinn.