Hjálpræðisorð - 01.01.1893, Blaðsíða 8

8
bvörtun þín ? Sjertu fátækur, hve ákaflega viun-
urðu þá ekki, til þess að bjarga lífi þínu?—Er
ekki frelsi sálar þinnar langtum meir varðandi
mál? Ætli þú hefðir eigi byrjað nýtt Iíferni, ef
þú hefðir staðið fyrir dómstóli Drottins, og sjeð
bækurnar opnaðar og hina óguðlegu skjálfa dóm-
aranum til vinstri handar, en hina guðhræddu
gleðjast hægra megin, og heyrt hinn ólíka dóm
þeirra birtann ? Heldur þú að þú hefðir eigi byrj-
að nýtt líf upp frá því ? þessa sjón færð þú vissu-
lega einhvern tíma að sjá. Ef þú hefðir orðið að
þola þær kvalir, sem þú nú heyrir um getið, svo
sem eitt ár, einn dag, eða að eins eina stund, með
hvílíkri alvöru mundir þú þá eigi tala um hina
komandi reiði, og reyna að umflýja hana. Ef þú
nú vissir að þessi dagur væri hinn síðasti æfidag-
ur þinn, hvernig mundir þú þá eyða honum ?
Og, elskulegi lesari, rni leyfi jeg mjer að spyrja
þig í alvöru: Hvað segir þú um allt þetta? I
dag stendur þú á þrepskyldi eilífðarinnar. Yiltu
halda áfram í syndunum og glatast? Athuga það,
að Guð er sannorður, bæði í fyrirheitum sínum og
hótunum. Á himnaríki að vera þjer lukt, eilíflega?
Eiga hlið helvítis að innilykja þig, eilíflega ? Bentu
nú eigi lengur frá þjer þessu málefni; hugleiddu
að dauðinn er fyrir dyruin, þvíuæst kemur dómur-
inn og svo eilífðin með sælu eða vansælu! Ef þú
deyrð í iðrunarleysi þínu, án syndafyrirgefningar
og án helgunar, þá er helvíti þitt hlutskipti eilíf-
lcga, eilíflega, eilíflega._____________(Framh.)_____
TJtgefið af 0. V. Gíslasyni
með stuðningi frá The Beligious Tract Socicty, London.
Prentað í lsafoldarprentsmiðju.
c