Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Síða 39

39
sig því fastar við föðurhönd drott-
ins; og svo stóð móðir hans hon-
um við hlið, kyrlát og beygð af böli
og skorti, en staðfösl og ljúf í lund
með barnslegu trausti til drottins,
óþreytandi í því að annast börnin
sín, til þess að hann, sem annars
hefði átt að leiða fætur þeirra á veg
friðarins, skyldi ekki draga þau nið-
ur í sorpið.
Það brá björtu brosi yflr andlitið
á Arthúr; Sólskinið á æskuheim-
ili hans rýmdi burtu hinum mörgu
og þungu endurminningum; hann
mundi eftir systrum sinum bros-
mildum og léttum í lund, Geirþrúði,
sem var fagurrjóð í kinnum og liafði
dökk og leiftrandi augu, og hló svo
létt og yndislega, og Hildi, sem var
svo móðurlega nærgætin og skildi
alt svo vel; nú birtust þær honum
með öllum innileik systurkærleikans.
og gjörðu honum kjör hans svo létt-
bær, sem þær framast gátu.
Skömmu síðar en Arthúr var
kominn í skóla, þá kom atvik íyrir
sem olli því, að föður hans var al-
sendis ómögulegt að standa lengur
nokkurn straum at honum. »Eg