Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 47

KirkjuritiS. HátíS manneðlisins. 38ð
lifs síns og réttan eiganda alls þess, er þeir eru vanir að
kalla silt. Og kærleikurinn launar fyrir sig með því að
sýna þeim sannfrjálsan gleðidag. Frjáls gleði er hið dá-
samlega yfirbragð jólanna, en kærleikurinn hin dulda
undirstaða. Líkt og geisli frá sól kærleika og frelsis koma
jólin einnig til vor, íslenzkrar alþýðu, ylja oss um lijarta-
ræturnar og birta upp ásjónir vorar, gefa samfélagi voru
dag, er ber svip af öðrum og betri heimi.
En eins og allar aðrar góðar gjafir verður þessi dýra
gjöf til að skuldbinda oss: Oss er ætlað að sjá í jólun-
um fyrirboða þess, er koma á, hæfileika vors eigin eðlis
til að læra að lifa í betra beimi — og því jafnframt eðlis-
skyldu vora til að belga oss alla, krafta vora, efni og tæki-
færi, baráttunni fyrir því, að sá lieimur framlei-ðist þá
lika mitt á meðal sjálfra vor, liið helga ríki kærleika og
trelsis nálgist það með krafti að taka við völdum á
jörðinni.
Dylst yður, bræður mínir og systur, að vandi fylgir
einnig vegsemd jólanna; vandi „þess oks, sem er indælt,
þeirrar byrði, sem er létt“? Vandi þess að leiða í fult
Ijós og lireint, leiða fram til þroska alt bið guðdóm-
lega, sem fólgið var í yður sem nýfæddum börnum? Dylsl
yður, bræður mínir og systur, að þetta bvorttveggja —
um yður sjálf og um ríkið — er einmitt fagnaðarerindið,
sem táknað er i líkama bins nýfædda barns? Verið börn
— og trúið gleðiboðskapnum.“
fí jörn 0. Björnsson.