Kirkjuritið - 01.10.1967, Qupperneq 42

376
KIRKJURITIÐ
„FágnaSarerindiS, sem Drottinn lagði postulunum í nuu111’
er sverð lians. Með því slær hann heiminn eins og með þr11,11
um og eldingum.“
„Engin stofnun mannanna er fær um að lineppa þá í fjötríl’
sem skilja Krist rétt, — þeir eru frjálsir, ekki að holdinu 11
heldur í samvizku sinni.“
Góða stund dvaldi ég lijá minnismerkinu. — Þá fékk e'r
upplýsingar um, að til væri í minningu iim Lútlier, það, stílU
kallað var: Litla lilið Imtliers. — Þangað fór ég, og það ',aI
í yzta borgarhlutanum. Við mér blasti hrot af gömlum varní*1"
múr. Eitt sinn hafði múrinn náð umhverfis alla horgina. I’aI
sá ég skotgötin. Og þar var opið lilið í múrinn í gotnesku111
stíl. Og þetta var liliðið, sem Lútlier fór í gegnum, jiegar l>allU
gekk af fundinum. ölluni var nú heimilt að ganga þar uni- "
Það var mannhæðarliátt.
di
VerkiiS sem œiíS mun lifa.
Loks hafði ég uppgötvað það úr hinni fornu horg, sem gey111
minningu Lútliers, lilið, sem liann hafði lagt leið sína 11,u'
Ríkisþingið dæmdi liann útlægan og réttdræpan, livar se,u
liann næðist. En liann liafði þó gengið í gegnum hið m1^3
frelsislilið og lialdið út úr borginni til nýs tíma.
Dagurinn leið, og ég ók aftur með lestinni til baka um kvot
ið. — Víða liafði ég séð hrundar byggingar eftir seinni he*lllr
styrjöldina. En frá Worms hafði byggst upp heimur trúarU111
ar, lútlierska kirkjan, sem í dag stendur eftir 450 ár. — Hvo*
tímans tönn eða ógnir manna gátu eytt þeirri byggingu, hei
ur stendur luin sem horg uppi á fjalli, er eigi fær dulizt- _
Með hugrekki trúarinnar og óbifandi stannfæringarkra
liafði Lútlier unnið verk fyrir kristnina, sem ætíð mun l^a'
Kristið líferni felst í trú og kærleika. — Lúther.
Sumir Jireyta fólkið nieð’ of lönguin prédikunum, því að hlustunarli*!
leikinn er viðkvæniur og slævist fljótt og mettast. — Lúther.
Segið herra yðar, að þótt jafnmargir djöflar væru í Worms og stei»arl1
á húsþökunum mundi ég samt fara þangað, — Lúther.