Kirkjuritið - 01.12.1967, Síða 4

434
KlItKJUHITlÐ
við Jesúm Krist eða ekki. Ef }ni hefur orðið snortinn af h°n'
um og veitt honuni rúm í hjarta þínu, þá áttu þar innn
hirtu og fegurð, þótt að syrti hið ytra.
Ef þú vilt í raun og sannleika finna gleðiuppsprettu jólanoa
þá átt þú að beygja kné fyrir konungi jólanna, nálgast hann
í hæn eins og auðmjúkt harn, sem þarfnast lijálpar lians.
„Ég kem í auðinýkt Kristur hár
og krýp sem barnið smærri en smár.
Ég þrái frið — og þyrstur bið.
Ó, gleym mér ekki Guð.“
Þá munt þú finna liina fegurstu ímynd sakleysis og hrein-
leika sem mannlegt auga fær litið — lítið harn. Þú niunt
finna einhverja dýpstu gleði sem mannlífið á, gleði móður vi
vöggu lítils harns, gleðina sem gefur fyrirheit um kærleika o
fórnfýsi. En ég vona að þú skyggnist lengra og hærra. E _
vona, að litla barnið í jötunni lágu megni að vekja barnið 1
þér, og opni þér þannig liimininn svo að þessi orð megi verð‘l
þér veruleiki.
Hugur berst í liimin vé
hjartað geislar lauga,
þegar drottins svip ég sé
saklauss harns í auga.
Ég vona að þér verði Ijóst, lesandi góður, að litla barnið ni‘ð
kærleikshlik í auga var einmitt sent til þín, lil þess að fíj°r‘,
sér bústað hjá þér, lielga og fegra liug og sál, leiða þ'í?
gegnum lífið og að því lokuu lieim til föðurins á liaeðun1-
Það er kærleikurinn og trúartraustið, sem Guð er að rjð.Í'1
braut inn í hjarta þitt með hlíðu hrosi litla barnsins í júl
unni lágu.
„Jesús þú komst til að gefa og gleðja
þeim grátnu að fróa, þá liungruðu að seðja.
Þú komst til að lækna og líkna og græða
og lyfta’ oss frá dufti til kærleikans hæða.“