Kirkjuritið - 01.06.1971, Blaðsíða 59

Orðabelgur
Kirk'RSTA AFANGA
°9 ^6^Ur v'^ast vGfið tekið af góðvilja
Hér Um ur^arlyndi í nýjum búningi sínum. Er
veriðme^ allt gott, sem um það hefur
en9u rita^* gagnrýni er og þökkuð
hafQ Ur< °9 eici<i skal henni leyna. Ritstjóra
fóein °rÍ2t ^ ^re^' sem er svara
i5 QUm °r^urn. í bóðum þeim bréfum er fund-
vcsnta kreytíngu a broti ritsins. Þess mátti
kp., Q’ Hinir óánœgðu eru beðnir að gœta
n^pA II *
svo „ , a n v'nsemd, að breytingin er ekki
veruleg
rkað
05 kssi
breikk *W Cy Sem $ýnist- Síður hafa aðeins
° / °g veldur það þó ekki öðru en því,
dýpi
# ar9angur ritsins þarf að standa ögn
hin$ ' k°kahillunni en hinir fyrri. Kostir eru
ag ^Ve9Qr auásœir. Þá er og fundið að því,
°9 bem°r^ar S'^ur ' ritinu séu með smáu letri,
Verg^ íata' °ð það á við rök að styðjast.
á þQg reVnt úr því að bœta. Hins vegar skal
Prer>tað me9in hluti Þess e^n's/ sem
Vcenta VQr me^ smau ietri/ var þess eðlis að
skeyta almennir lesendur mundu lítt
þykka • U/^ He^i ritið orðið all miklu
menir, 1 * a^' e^ það aiit hefði verið sett með
9|nmalsletri.
Hofund
getig k- annars þeirfa bréfa, sem um var
Gunnar *^Ur ^P'r mí°9 hlýjar þakkir til séra
fyrjj. |S I rnasonar. Einkum er hann þakklátur
með 1° Sera ^unnars, sem hann telur marga
ie9a Psek-|Um' ^ai<i<um þessum hér með fús-
endur 'u. aie'áis. Hins vegar kunna útgef-
ritið Ver 1 rað «1 hjálpar þeim, sem þykir
að reyn^ me^ °^rum blœ en var. Þeir verða
þeirn k°i ^aiia sér í það veraldarhorn, sem
^ ir viðkunnanlegast.
m. L K|RKJa EÐA stór kirkja?
Her í rit’
hversu i/nU er nu n°kkuð fjallað um kirkjur og
^sienHi^ me9' Prýða. Varla er ofmœlt, að
"'J'rigum i_»
verðj t'ft °9 þ° einicum Reykvíkingum
rcett um kirkjubyggingar. Tilefni gefast
og œrin. Margir bera sig illa yfir fjölda kirkna
í Reykjavík, aðrir segja þœr stórar og dýrar,
svo að ekki sé minnzt á Ijótleikann. Sá er þess-
ar línur ritar, er sannfœrður um kosti þess, að
kirkjur séu sem flestar og sem víðast og byggir
þar á eigin reynslu. Hins vegar þykir honum —
og hefir lengi þótt — vandséð nauðsyn þess,
að hver söfnuður í Reykjavík byggi sér fram-
tíðarmusteri fyrir tugi milljóna. Við flugvöll-
inn í Keflavík stendur all stór kirkja, sem að
vísu er ekki fríð ásýndum, rétt eins og hver
annar hermannaskáli. Líklegt er þó, að hún sé
einna mest notuð allra kirkna á Islandi, enda
nýta hana jafnt kaþólskir menn sem mótmœl-
endur. Þótt litlu sé til kostað, virðist og ekki
minni helgiblœr né kyrrð í henni en öðrum
kirkjum.
Hverju sœtir það, að nýir söfnuðir í Reykja-
vík fá ekki snoturlega timburkirkju við sitt hœfi
í stað þess að taka á leigu eitthvert skólahús
eða annað óyndis húsnœði með veraldarhyggju
og nútíðarys innan veggja, á meðan þeir binda
sér óbœrilegar byrðar í fangbrögðum við arki-
tekta, sem ekkert vita um eðli kirkju? —
Þokkalegar flekakirkjur fást meira að segja
keyptar erlendis eins og íbúðarhús.
Og meðal annarra orða: Vœri ekki tími til
kominn að þjóðkirkjan kostaði einhvern húsa-
meistara til náms í kirkjubyggingarlist? — Sá
gœti þá a. m. k. orðið til eftirlits framvegis.
ÍÞRÓTTIR — KRISTINDÓMUR OG SJÓNVARP
Þá er nœst að reka olnbogann ögn í Sjónvarpið.
Afbragðsmaður er Ómar — með langa íþrótta-
þœtti á laugardögum og hitt og annað þar á
milli, því að vitanlega eru alltaf einhverjir í
íþróttum einhvers staðar.Myndir koma hvaðan-
œva úr veröldinni af „trimmurum", hlaupurum,
hoppurum og knattleikamönnum og öllu, sem
nöfnum tjáir að nefna. Auk þess virðast Ómar
og vélamenn hans alls staðar nálœgir, þegar
einhver fer á skíðum eða hendir eða sparkar
57