Fanney - 01.12.1905, Qupperneq 13

Fanney - 01.12.1905, Qupperneq 13
F A N N E Y. 9 hefir skipað, að allar ungar stúlkur skuli koma. Farðu nú og lijálpaðu hinum stúlkunum til að tína blómin, og binda kranzana, til að prýða höllinacc. Katrín svaraði ekki, en fór þegj- andi úl og gerði eins og móðir hennar hafði boðið. I’egar meyjarnar liöfðu lokið dagsverki sínu og fóru heim lil sín um kveldið, mættu þær gam- alli konu, sem bar körfu fulla af blómum. »Komið bingað, börn, og velj- ið ykkur blóm«, sagði gamla konan. »Hérna í körfunni minni er sitl blómið handa hverri ykkar. Herið það ábrjóstinu á morgun«. Þegar meyjarnar heyrðu þetta, þyrptust þær utan um körfuna og lóku þau blóm, sem þeim þóttu fallegust, svo að hún var nærri því tóm þegar Katrin komst að. Ein af stúlkunum, sem ekki gat fundið neitt blóm, sem henni þólti nógu fallegt banda sér, tók lítið og fáskrúðugt blóm úr körf- unni, kastaði því á jörðina og sagði: »Þarna skalt þú liggja og visna. Enginn kærir sig um svona Ijólt blóm«. Þegar Katrín sá þetta, sagði liún: »Bágt er að vera ófríður, fátækur og fyrirlitinn. Komdu, vesalings blóm, ég skal taka þig. A morgun ber ég þig á brjóst- inu, því við eigum vel saman«. Hún lók blómið upp, fór heim með það og lét það í vatnsglas. Svo setti hún glasið á borðið í svefnherberginu sínu. En þegar blómið var búið að draga í sig vatnið, lagði af því svo inndæl- an ilm, að Katrín bafði aldrei fundið annan eins. Eftir að hún hafði notið ilmsins dálitla stund, lagði hún sig upp í rúm- ið silt og sofnaði vært. Um nóttina vaknaði hún við einhvern undurfagran hljóm. En hvað gat það verið? Stund- um var það eins og klukkna- liljómur í fjarlægð og stundum eins og lágt livísl. Katrín reis upp í rúminu, og þegar hún leit á blómið, sá hún að geislar stöfuðu frá því í allar áttir. Hún fór á fætur og gekk að glasinu. Daggdropar, sem ljómuðu eins og dýrustu perlur, drupu af blóminu niður á glasið, og beyrðist þá eins og klukkna- hljómur. En úr bikar blómsins lieyrðist lág rödd, sem sagði: »Þótt bikar minn sé ckki fagur, þá er bann þó fullur af töfra- drykk, sem belir það eðli, að hver sá, sem bragðar einn dropa af honum, verður fallegur. Flýt þér því, unga mey, að ná í einn dropa, svo að þú verðir falleg og konungurinn velji þig fyrir drotningu sína á morgun«. Katrín var sem himinfallin. Hafði hún heyrt rétt? Hún trúði ekki eyrum sínum. Svo laut luin aftur niður að blóminu og heyrði aftur sömu orðin. Þá sagði hún: »ÆUi ég að verða drotning? Nei, aldrei, aldrei!

x

Fanney

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fanney
https://timarit.is/publication/463

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.