Vörður - 01.01.1918, Blaðsíða 7

V Ö R Ð U R
31
Hvaö skilja spyrjendur viS fyrirkomulag?
Barnafræöslunni er nú komiö þannig fyrir, aö í kaup-
tunum og uppi til sveita, þar sem því veröur komiö
við, eru fastir skólar. Farkensla tíökast aftur þar, sem
ekki þykir tiltækilegt aö reisa skólahús, einhverra á-
stæöna vegna. Við þetta fyrirkomulag verður sjálfsagt
að una framvegis.
Sé oröiö fyrirkomulag teygt yfir alt, sem aö barna-
fræöslu lýtur, má benda á þaö, er hér fer á eftir, sem
bót viö nokkurum göllum:
1. Aö rikiö kosti alla kensluna.
2. Aö engin barnafræðsla í landinu sé eftirlitslaus.
3. Aö bæta tveggja ára skólaskyldu viö þá skólaskyldu
sem er.
4. Að koma upp dugandi kennurum og hlynna aö þeim,
sem til eru og nýtir reynast.
5. Að launa kennarastarfiö sem vert er.
6. Aö láta siðferðisuppeldið sitja í fyrirrúmi.
7. Að ætla móðurmálskenslu meiri tíma en nú, og vanda
betur til hennar.
8. Að ætla hverri námsgrein svo mikinn tíma, aö kensl-
an veröi ekki kák.
9. Að taka tillit til einstaklingseölis hvers harns sem
frekast er unt, þroska, aldurs, námshæfileika og heilsu.
10. Aö hafa kenslustundir 7—8 ára barna aldrei lengri en
20' mínútur og eldri barna ekki lengri en 45 minútur.
11. Aö létta t a 111 a o k i n u af kennurum og nemend-
um, einkunnunum.