Eimreiðin - 01.07.1949, Qupperneq 83

eimreiðin
ritsjá
235
S16- — Þær góðu taugar, sem stund-
11111 koma í ljós hjá einstaka mark-
verðri sögupersónu, verða lítils virði
°B hjáróma í öllu því moldviðri af
°menningu og andlegum vesaldómi,
sem sagan er þrungin af.
Þorsteinn Jónsson.
ERLEND PERLA.
Það er vissulega fengur fyrir ís-
lenzka lesendur að fá „The Nigger of
lhe Narcissus“, — en svo nefnist
skáldsaga þessi (BlámaSur um borS,
eílir Josep Conrad, Sjómannaútgájan
1949) á frummálinu — í góðri þýð-
lngu Böðvars frá Hnífsdal. Ég hef
a® V1su ekki borið þýðinguna saman
við frumritið, en málið virðist lip-
urt, og ég lield, að vel sé frá öllu
gengið og vandlega.
Hinn heimsfrægi höfundur, Josep
Eonrad, sagði sjálfur, löngu eftir að
»T/ie Nigger“ kom fyrst út, að hann
teldi þetta þá skáldsögu sína, er
kann hefði lagt mest í af viti sínu
°8 þekkingu. — Enginn óbrjálaður
U'aður getur lesið söguna án þess að
fyilast af lirifningu og aðdáun, hún
stendur tvímælalaust í fremstu röð
skáldsagna allra tíma.
Sagan, sem er 223 bls., er snotur-
iega gefin út og þó látlaust. Allir
kafa gott af að lesa þessa bókmennta-
Perlu.
Þorsteinn Jónsson.
M,
eipur og natin.
Skáldsagan Ein úr hópnum eftir
argit Ravn (Ak. 1949, Þ. M. JJ, sem
er 195 hls. í litlu broti, kostar 24
rónur, laglega innbundin í léreft,
*r 8n°tur útgáfa, en prentvillur allt
°f niargar.
Hetta er „ástandssaga“ frá Noregi.
Hún fjallar um landráð (eins og allar
þær norsku ástandssögur, sem ég lief
séð), en auk þess um ástir og föð-
urlandsást. Ég vil skjóta því hér inn
i, án þess að lasta þessa sögu, að
mér leiðast allar ástandssögur, inn-
lendar og erlendar. Sérstaklega finnst
mér þó íslenzkum rithöfundum hafa
inisheppnazt að draga upp rétta mynd
af „ástandinu“ hér, enda erfitt við
þau mál að fást, er gerðust á því
öfgafulla tímabili.
Margit Ravn er lipur rithöfundur,
ekki stórhrotin, en natin og kann sér
vel hóf. Hún þekkir sitt fólk vel
og lýsir því með góðvild og næmum
skilningi. Hún er ákaflega stórvirk,
frá 1935 til þessa árs liafa komið út
á íslenzku 20 sögur eftir liana. Ekki
veit ég, live margar bækur hún liefur
ritað alls.
Helgi Valtýsson hefur þýtt söguna
og þýðir vel, en ætti að sjá um hetri
prófarkalestur.
Þorsteinn Jónsson.
YNDISLEGAST BLÓMA.
Örn Arnarson gefur i skyn í ljóði,
saninefndu þeirri einu ljóðabók, sem
eftir hann liggur, livað fyrir honum
vaki með heiti hennar. En 3. útg.
þessara ljóða kom út í ágúst nú í
sumar (lllgresi, Rvk. 1949). „Eins og
harn með hlóm í fangi, hróðir, kem
ég inn til þín“, segir hann í fyrra
erindinu af tveimur i þessu kvæði,
en lýkur því síðara þannig: „En
illgresið cr oft og tíðum yndislegast,
sýnist mér“. Kvæði hans mörg eru
um þau fyrirbæri, sem grunnhygginn
fjöldinn dæmir einatt illgresi, þó að
sá, sem dýpra leitar, sjái þar glitra
gullin blóm. List hans er oft fólgin
í því að leita að fegurðinni í sjálfu
illgresinu, leysa það úr álögum. Og