Eimreiðin - 01.01.1963, Qupperneq 103

EIMREÍÐIN
91
verða höfundi efni í góðan kafla. Að
‘,llu s;imanlögðu er bókin svo marg-
reytiieg, 0g efni þannig niðurraðað,
‘l luin er hinn mesti skemmtilestur
'rir alla fjölskylduna.
Inngangur bókarinnar fjallar um
3 clarafmælið — sögu Þjóðminjasafns-
lns; Þu aðallega síðastliðna hálfa öld,
,'1'r'1’1ur hafði Matthías Þórðarson rit-
U ',(1 ara sögu þess. Birtar eru myndir
3 r<l I°rgöngu- og forstöðumanna safns-
ms °g getjg er verustaga þess £r þar
1111 ill fróðleikursamankominn.Sigurð-
Ur Guðmundsson málari, HelgiSigurðs-
■ n 0g jgn Árnason koma þar fram í
ji(lru íjöd brutryðjenda. Hlutur Matt-
eJasar Þórðarsonar er einnig mikill,
að f lnn Var Sa maí'Sllr er mest vann
d 1 .læðllc8ri rannsókn safnsins og
b-í atskiptingu. í lokaorðum bendir
minjavörður á að þrengsli hái
iií lllnU’ sökum Þess að efsta hæð húss-
erS.S<j nu notuð fyrir Listasafnið, slíkt
0 um ljóst, og eins hitt að einnig
^stasafnið býr við mikil þrengsli.
að |U ÞeSS1 timamót að hvetja til þess,
K ,ætt verði úr þessu öngþveiti, og
Þa* fyrr en síðar. ^
v yndasafnið er nú orðið mikið að
u. tUm’ en aðeins lítill hluti þess
stiJ:I’ er dreifður um forstofu og
kref!fan?a; Væntanlegt þjóðháttasafn
teli-,St IUlklls pláss; þannig mætti lengi
n,.- • 1 innganginum drepur þjóð-
varðJaVfÖrðUr á fjólclamörg mál er
efn: ? ramtíðina, og mörg eru vcrk-
in,n framundan.
tngáfa Menningarsjóðs hefur
Bóka
bókaj^ ]tJJ sParað við útgáfu þessarar
lejí linn myndræni hluti er vand-
kunnán lrbÚlnn; hafa þar um fjallaS
btprent^m'110’ bæð' 1 1Íósnlyudun «g
Gest ’ r festar myndanna hefur Gísli
mót„S°n safnvörður tekið, en „Prent-
útfær?h 1 tentsmiðjan „Oddi“ annast
bókt,2 U,af h111^1111 vandvirkni. Sveina-
andtð séð um ytra útlit. Hörður
Ágústsson listamaður teiknaði og réði
uppsetningu bókarinnar og er lians
hlutur ekki síztur.
Hér eru engin missmíði á, og verð-
ur vart lengra til jafnað.
Guðmundur Einarsson
jrd Miðdal.
Lúðvík Kristjánsson: ÚR HEIMS-
BORG í GRJÓTAÞORP. - Ævi-
saga Þorláks Ó. Johnson. Skuggsjá,
1962.
Lúðvík Kristjánsson er löngu þjóð-
kunnur fræðimaður og rithöfundur.
Hann hefur fyrst og fremst ltelgað sig
ritstörfum um Vestfirði og Vestlend-
inga, enda var sannarlega þörf á því
að rituð væri samfelkl saga þeirra stór-
merkilegu framfaramanna, sem hæst
bar við Breiðafjörð og á Vestfjörðum
yfirleitt á síðustu öld og fram á þessa.
Þessari sögu hefur Lúðvík gert mjög
góð skil í nokkrum bókum og hefur
þar með opnað augu jijóðarinnar fyrir
fjölmörgum verðmætum er hún ickk í
arf frá brautryðjendunum fyrir vestan
og hún býr enn að í mörgurn grein-
um. Hér er ekki liægt að rekja þá
sögu eða nefna einstaklinga, sem þá
settu svip og sál í athafnir og atburði.
Nú hefur Lúðvík Kristjánsson haf-
izt lianda að nýju. Hann liefur sent
frá sér fyrra bindi af tveimur um
Þorlák Ó. Johnson. Hann var eitt
barna séra Ólafs E. Johnsonar á Stað,
en séra Ólafur var einn af allra
fremstu framfaramönnum vestra um
og fyrir miðja síðustu öld. Hann var
lifandi baráttumaður og lét aldrei
undan síga, Jx) að á móti blési. Hann
átti við mikla harma að búa. Eitt sinn
misstu þau hjón sex börn sín úr barna-
veiki á einni viku. Þorlákur Ó. John-
son varð einhver öflugasti brautryðj-
andi viðskipta við Englendinga og