Tímarit lögfræðinga - 01.03.1973, Blaðsíða 10
Dómstólaúrlausnir í skattamálum almennt eru þó nokkrar, en þó
e. t. v. alls ekki eins margar og ætla mætti um jafnvíðtækt réttarsvið
og skattalög í raun eru. Ég mun vísa til nokkurra dómsúrlausna í
þessu erindi á þeim stöðum, sem mér þykir við eiga.
Framtalsskyldan.
Framtalsskyldan er bundin skattskyldu. f 35. gr. tekjuskattslaganna
er ákveðið, að allir þeir, sem skattskyldir eru skv. I. kafla laganna,
skuli afhenda skattstjóra eða umboðsmanni hans skýrslu um tekjur
s.l. árs og eignir í árslok. Skattskyldan er hins vera ákvörðuð í 1. kafla
laganna, en í 1. gr. segir, að hver maður heimilisfastur hér á landi sé
skyldur til, með þeim takmörkunum, sem ákveðin eru í lögunum, að
greiða skatt í ríkissjóð af tekjum sínum og eignum. Síðan er í kaflan-
um frekari útfærsla á skattskyldunni, og er sjálfsagt merkast í því
sambandi, að hjón eru skattlögð sameiginlega og telja fram saman
að aðalreglu. Einnig segir að tekjur barna innan sextán ára aldurs
skuli teljast með tekjum foreldra. Verða þannig börn ekki sérstakir
framteljendur að aðalreglu til, þó að heimilt sé að skattleggja þau
skv. sérframtali. Þá er ljóst af vísunum til skattskyldunnar, að þeir,
sem undanþegnir eru tekjuskatti og eignarskatti, eru ekki framtals-
skyldir. Þetta var nokkuð óljóst áður, þar sem framtalsskyldan var
tengd því, að menn hefðu tekjur eða ættu eignir. 1 reynd mun þó
aldrei hafa verið gengið eftir framtali frá þjóðhöfðingjanum, svo að
dæmi sé tekið. Auk einstaklinga eru svo skattskyld á landinu félög
alls konar, þó ekki þau, sem verja hagnaði sínum til almenningsheilla
og hafa það einasta markmið skv. samþykktum sínum. Það er hins
Skúli Pálsson hdl. rekur málflutningsskrifstofu
í Reykjavík. Hann var starfsmaður í rannsókna-
deild ríkisskattstjóra 1967—1971. Erindið, sem
hér birtist, var flutt 20. nóvember 1972 á skatta-
réttarnámskeiði því, sem Lögfræðingafélag is-
lands efndi til í samvinnu við Lögmannafélagið
og lagadeild Háskólans. I erindinu er fjallað
um lagareglur um framtalsskyldu, form fram-
tala, skyldu til að senda fylgiskjöl með fram-
tölum og um framtalsfresti. Þá er rætt um af-
leiðingar þess, að gallar reynast vera á fram-
tölum, og um það álitaefni, hvort og [ hvaða
mæli framtöl eru bindandi fyrir framteljandann
sjálfan og fyrir skattyfirvöld.
4