Stúdentablaðið - 01.12.2008, Blaðsíða 8
8 STUDENTABLAÐIÐ
FONDRAÐ
rPáll íjU’dst ini’d
meindýraeyð-
iinuni Skaplu ug
Skafla aií lokinni
allnherjartiltekt á ItlJV
„Þegar fjölmiðlafólk er gagnrýnt [...]
reiðist það mjög. Það segir og það
réttilega: „Enginn segir mér hvað ég
á að skrifa. Ég skrifa hvað sem mér
sýnist Allt þetta tal um þrýsting og
höft er bull og vitleysa því ég er
aldrei undir neinum þrýstingi." Sem
er fullkomlega satt, en málið er að
fólk væri ekki þama hefði það ekki
þegar sýnt að enginn þarf að segja
því hvað það á að skrifa, því það
mun skrifa hið rétta."
(Noam Chomsky)
..og hér gefur að líta upphaf
10 lítílla bankastráka eftir
Óttar Martin Norðfjörð.
Leiðréttið mig ef ykkur finnst ég vera á
villigötum: Tilgangur fjölmiðla í lýðræðis-
þjóðfélagi á að vera að halda uppi gagnrýninni
umræðu, veita upplýsingar, kafa djúpt, spyrja og
hætta ekki að spyija fyrr en það koma einhver svör.
Fjölmiðlar eiga alltaf að vera í stjómarandstöðu.
Fjölmiðlar eiga aldrei að æla upp fréttatilkynningum
stjómvalda ómeltum. Fjölmiðlar eiga ekki að vera
skósveinar yfirvalda.
Ég hélt þetta væri nokkuð borðleggjandi, en Páll
Magnússon útvarpsstjóri er bersýnilega ósammála
mér. Fyrrum starfsmaður RÚV til 15 ára leggur fram
upptöku sem sýnir forsætisráðherra hella sér yfir
fréttamann fýrir það eitt að ætlast til þess að hann
svari spumingum sem varða störf hans og stefnu.
Páll Magnússon bregst við með því að hóta
fréttamanni lögsókn, því birting myndbrotsins vegi
að trausti almermings á fjölmiðlinum. I hvaða liði
er Páll? Ekki með gömlum starfsmönnum og ekki
með almenningi sem má ekki sjá raunverulega
framkomu forsætisráðherra við fréttafólk.
Sennilega er hann bara í liði með hinum strákunum
í smaragðshúðaða glysjeppaklúbbnum. Fyrmm
útvarpskona, Helga Vala Helgadóttir, segir einnig
frá reiðilátum útrunnins forsætisráðherra og
hótunum núverandi ráðherra og Björg Eva
Erlendsdóttir fyrrum starfsmaður fréttastofu RÚV
hefur nú tilkynnt að blátt flokksskírteini hafi verið
nauðsyn á fréttastofu Sjónvarps og afskiptin
endalaus.
En bíðum við, hér er lykilorðið „fyrrum“, því allt
er þetta fólk horfið frá störfum við RÚV og talar því
úr sæmilega ömggri fjarlægð. Betra er seint en
aldrei - en hvers vegna í ósköpunum fengum við
ekki að vita þetta á sínum tíma? Hvers vegna lét
þetta annars vel gefiia og upplýsta fólk þessa kúgun
yfir sig ganga? Og ef þetta er það sem hefur
viðgengist á RÚV undanfarin ár, hvað er þá að
gerast þar nú, þegar stjómvöld hafa meiri hag af
stjómun orðræðunnar en nokkm sinni fyrr?
Ríkissljómin, eftirlitsstofrianir á fjármálasviði
og Alþingi era ekki einu fyrirbærin sem við
höfum misst trúna á. Þar fylgja íslenskir
fjölmiðlar fast á eftir. Um daginn var byrjað að
grisja mannskapinn á RÚV undir yiirskini spamaðar,
enda slaga laun morgunleikfimistjórnenda,
hljóðmanna og fréttaritara á Norðurlandi eflaust
gasalega hátt upp í laun þeirra Páls og Þórhalls
Gunnarssonar. Hversu duglegt æth fólk sé annars
að gagnrýna eigin yfirmenn þegar uppsagnaröxin
er komin á loft?
" *f*ir ----——
ölfar n. N«rifjbrJ^
„Margur verður af aurum api.“
Hávamtíl v. 75
Bankastrákar fóru í útrás og þá voru þeir tíu.
Einn drukknaði á leiðinni og eftir voru níu.