Alþýðumaðurinn - 26.11.1963, Blaðsíða 4

M (r di frétta n| swiiogd-
ðeri ibi lunp on kjör
verkiilýðsfélflga?
Ýmiss konar undirbúningsstarfi er lokið. svo sem hvernig vinna
skuli að' samningagerð. f’annig hefur víðtæk samstarfsnefnd starfs-
greinafélaga verið skipuð og eru í henni fulltrúar frá ASÍ, Lands-
nefnd verkamannafélaga, félögum iðnverkafólks, félögum bókagerðar-
manna, samtökum verzlunarmanna, félögum málmiðnaðarmanna,
byggingaiðnaðarmanna og rafvirkja.
Þá hefur sáttasemjara ríkisins ásamt tveimur aðstoðarmönnum
verið falin meðalgangá í samningagerðum, og ríkisstjórnin hefur
valið þá Bjarna Benediktsson, forsætisráðherra og Emil Jónsson,
félagsmálaráðherra, af sinni hálfu til að auðvelda samkomulag og
samningsgerð.
Fréttir frá Húsavik
Nokkur félagsstarfsemi hefur
verið hér að undanförnu. M. a.
hafa kvenfélagið og Slysavarna-
deild kvenna haldið veglegar
skemmtisamkomur og 6 Bingó-
kvöld hafa verið hjá Sjálfsbjörg
og Félagi ungra jafnaðarmanna.
Þá héldu Alþýðuflokksfélögin
tveggja kvölda spilakeppni. Spil-
að var á 20 borðum. Eftir fyrra
kvöldið voru gömlu dansarnir
dansaðir af miklu fjöri og eftir
það síðara sýnd kvikmynd. —
Verðlaun hlutu: 1. Guðrún Jó-
hannesdóttir. 2. Sigtryggur Brynj-
ólfsson. 3. Þorgerður Þórðar-
dóttir.
Æ.F.A.K. Fundur verður í aðaldeild
Æskulýðsfélags Akureyrarkirkju n.k.
fimmtudag kl. 8.30 e.h.
Zíon. Samkomur verða á hverju
kvöldi kl. 8.30 e. h. frá sunnudeginum
24. nóv. til 1. des. að báðum dögum
meðtöldum. Frú Margrét Hróbjarts-
dóttir kristniboði og Gunnar Sigurjóns-
son guðfræðingur annast samkomurnar.
Allir velkomnir. — Sunnudagaskóli
hvern sunnudag kl. 11 f. h. 011 börn
velkomin.
Áskorun frá Sjáljsbjörg. — Munið
föndrið á hverju mánudagskvöldi kl. 8
e. h. •— Fjölmennið. — Nefndin.
sem slíkt námskeið er haldið hér.
Hér stendur einnig yfir dans-
námskeið hjá frú Rigmor Hans-
son, danskennara úr Reykjavík.
Þátttaka er mikil, allt frá 5 ára og
upp úr.
Tveir kunnir borgarar áttu
merkisafmæli í þessum mánuði,
Jón Haukur Jónsson, afgreiðslu-
maður í K.Þ. varð sjötugur 10.
þ. m. Aðalsteinn Halldórsson, af-
greiðslumaður í Oskju, varð
fimmtugur 12. þ. m. og var þar
geysilegt fjölmenni, enda vina-
margur og vinsæll svo af ber.
Nýkomnir
ENSKIR
NYLONSLOPPAR
Mjög hagstætt verð.
Kaupfélag
verkamanna
Vefnaðarvörudeild
tiusavik /1/11.
Gæftir hafa verið mjög stopul-
ar hér síðustu þrjár vikurnar og
afli rýr.
Einn stærri bátanna, Smári,
hefur verið á netum, en afli verið
mj ög rýr þar til nú 2 síðustu dag-
ana, þá var aflinn 5 og 6 lestir
eftir nóttina.
3 bátar hafa bætzt í bátaflota
Húsvíkinga í haust: Þ. e. Hall-
steinn, eigendur Olgeir Sigur-
geirsson og synir hans Sigurður
og Hreiðar, Vilborg (áður
Frosti), sem Halldór Þorvaldsson
skipstjóri kom með nú í vikunni,
og Kári frá Kópaskeri, en eig-
endur hans tveir eru nýfluttir bú-
ferlum hingað.
Þessir bátar eru frá 8—22 lestir
og mikil lyftistöng hér fyrir at-
vinnulífið.
Meiraprófsnámskeið fyrir bif-
reiðastjóra er haldið hér um
þessar mundir og eru þátttakend-
ur um 40. Kennarar eru þeir
Svavar bifreiðaeftirlitsmaður, sem
er forstöðumaður þess, Vilhjálm-
ur Jónsson og Stefán Finnboga-
son, tannlæknir, sem kennir hjálp
í viðlöuum. Er betta í annað sinn,
Frá Nlagfara tíl San Franctsco
(Framhald af 2. síðu).
Ford, frá Menlo Prak í New
Jersey, sett upp þarna, og allt gert
til að hlutimir litu út sem þeir
voru meðan það var í notkun.
Við vígslu þorpsins var Edison
sjálfur mættur, þá háaldraður.
Var eitt atriði vígslunnar það að
hann skyldi útbúa ljósaperu á
sama máta og þá fyrstu. Segir
sagan, að þegar hann hafði lokið
því, hafi Henry Ford spurt hann
hvort eitthvað vantaði eða væri
öðruvísi en þegar hann sjálfur
rak rannsóknarstofuna. „Nei,“
sagði Edison. „Þetta er allt full-
komið, en þó er eitt sem ekki er
eins og áður.“ „Nú, hvað er það,“
sagði H. Ford, fullbúinn þess að
leysa úr því. „Gólfið var aldrei
svona hreint,“ sagði Edison.
Margt er þama annað, sem
langt mál yrði að telja upp, en
allt er í hinum gamla, hefðbundna
aldamótastíl, jafnt ökutæki, hjóla-
skip á fljóti, búðir, kirkja, prent-
smiðja, kornmylla og fl. og fl.
I sambandi við þorpið er safn
gamalla bíla, járnbrauta og ým-
issa annarra ökutækja. Þar er og
rakin þróunarsaga margra hluta,
véla, hljóðfæra, búsáhalda, klæðn-
aðar, húsgagna og ljósatækja og
svo mætti lengi telja. í heild sinni
nefnist staður þessi The Henry
Ford Museum and Greenfield
Village, og er staðsettur í útborg-
inni Dearborn. Til gamans má
geta þess að Ford fyrirtæki greiða
um 70% af opinberum gjöldum
þessarar útborgar Detroit.
Einn daginn er ég var á göngu
á götu í Detroit, rak ég augun í
bifreið með akureyrskum núm-
eraskiltum, A 23. Var þar kominn
Jóhann Kristinsson, forstjóri
Þórshamars.
Urðu hinir mestu gleðifundir,
að hitta þarna íslending og það
Akureyring. Bauð hann okkur í
ökuferð um borgina sem við þáð-
um með þökkum.
—0—
Að lokinni viku dvöl í Detroit
var enn haldið áfram förinni, að
þessu sinni með Greyhound vagni
til smábæjarins Port Huron, sem
stendur suðaustan til við Huron-
vatn, eini staðurinn þar sem
Bandaríkin eru norðar Canada.
Þarna áttum við að taka þátt
í vikunámskeiði og kennslu um
verkalýðs- og kjarabaráttu og
skipulagningu verkalýðsfélaga, í
sumarskóla bílaiðnaðarmanna, U.
A. W., í Michigan fylki, ásamt
u. þ. b. 300 áhuga- og stjómar-
mönnum úr verkalýðsfélögum
fylkisins. Kennarar voru allir hin-
ir færustu menn, ýmist foringjar
alþýðusamtakanna (AF of L-CIO)
eða þrautreyndir forystumenn og
læðrir, og menn frá atvinnumála-
ráðuneytinu.
í heild sinni var þessi námsdvöl
eitt æfintýr, bæði var, að kennur-
um var lagið að gera námsefnið
heillandi og eftirsóknarvert, og
svo hinn góði félagsandi sem
þarna ríkti.
Allar byggingar skólans voru
það sem við myndum kalla skála-
byggingar (bragga), sá stærsti
var notaður sem matsalur, í
nokkrum smærri var sofið og í
öðrum var kennt, o. s. frv.
Á hverju kvöldi að loknu námi
voru haldnar kvöldvökur, annað
hvort á strönd vatnsins eða í sam-
komusal skólans, var þá oft glatt
á hjalla.
Ein var sú hefð sem þarna tíðk-
aðist í hverjum matmálstíma, en
það var að maður var settur í
pontuna, þar sem hann las upp
og uppbjó ýmis afbrot sem nem-
endur áttu að hafa á samvizkunni.
Fyrir brot þessi urðu þeir seku að j
greiða mismunandi peningasekt,1
eins sómamönnum og Íslending-
um sem þeim.
Það tjáðu okkur kunnugir að
ef þeir vissu af Islendingi innan
300 mílna hrings umhverfis borg-
ina væru þeir komnir í samband
við hann og leituðust við að
greiða götu hans á einhvern hátt.
í þessari merku háskólaborg
var margt að sjá og skoða í sam-
bandi við skólana. Þá stóð þar
yfir landbúnaðarsýning fylkisins,
svo að af þeim þrem dögum sem
okkur var ætlað þarna, varð lítill
afgangur til annarra starfa. Við
kveðjum því bræðurna og þökk-
um þeim glæsilegar móttökur. Enn
skal áfram. Við knýjum hestinn
gljáfagra, þotu sem flytur okkur
alla leið yfir á vesturströndina til
j Seattle í Washingtonfylki. Við
okkur blasti hafið, fjöll með snævi
Geimnálin. Frá heimssýningarsvæðinu í Seattle ■ Washington-fylki.
oftast nokkur cent. Ef menn ekki
greiddu með góðu, hafði áður
verið skipaður lögregluþjónn
staðarins og innheimti hann nú fé
þetta með valdsmannssvip. Minn-
ist ég þess að við Islendingarnir
greiddum sekt fyrir það að vera
gestir og að ganga með hálsbindi.
Allt var þetta græskulaus leikur
sem vel var tekið, og í lok nám-
skeiðsins rann allur sjóðurinn til
heilmikillar kveðjuhátíðar sem
okkur var haldin (að kostnaðar-
lausu!). Af öllu þessu varð hin
mesta skemmtun, og hef ég sjald-
an verið þátttakandi í eins
ánægjulegum hópi og þarna var
samankominn. Mun ég lengi minn-
ast þessa, bæði gagni og gamni.
—0—
Frá skólanum var enn haldið
vestur á bóginn og nú til Minnea-
polis í Minnesota fylki.
Þar hittum við bræðurna Valdi-
mar og Björn Björnssyni sem
tóku á móti okkur og veittu okkur
hinar innilegustu móttökur, er ég
þess fullviss að leitun sé á öðrum
þöktum tindum, norrænt landslag,
bátar við bryggju, fiskur, sjávar-
loft og gargandi fuglar.
Á stuttri dvöl tekst okkur að
komast yfir skoðunarferð um ný-
byggt hverfi heimssýningarinnar,
auk þess sem okkur eru sýndar
niðursuðuverksmiðjur, fiskverk-
un, háskóli fyrir fiskifræðinga,
sem er einn þekktasti í heimi, sög-
unarmyllur og skógarhögg, svo
eitthvað sé nefnt af öllu því mark-
verðasta.
En ekki er okkur til setu boðið.
Með Southern Pacific hraðlest-
inni er haldið suður með strönd-
inni, út úr Washingtonfylki,
framhjá liðu skógar og engi,
bændabýli og borgir, smáar og
stórar. Gegnum fylkið Oregon og
suður með strönd Californiu, alls
sólarhrings ferð til hinnar „hvítu
borgar“, San Francisco. S.
ALÞÝÐU
MADURINN