Melkorka - 01.09.1949, Blaðsíða 11

1. Ár
* v~mm.v&.:ms*s^i&‘A. #&- PMÖSim»*«.’&&##&
SEYBISFlUDr S. JANUAR 1855.

Nju 3
Friimsúkn.
\' --o—
l'ram á ársínH fyrstiv (iaff
Fotum stig }>ú txauBtuin.
Fratn, og t-yng })á Ioiðurlag
Landsins konuin hrauetuin.
lírœ&'st' ei gpott nje hoimams glawiöj
fhif jjiim (! ;& í gt.ifni.
Stýr Hvo, unga F.rainsöknl fram,
Erlendis ko»ta,r blaðið 1 kr. 50 a. Aug-
lýsingar 15 anra líirtn eba 1*0 aára hvi"
j>ml. dálk>.
FránisOKu hoíur <
; Fjiirrád giptra ku'ima
i A tvoimnr pinguin, IxoSi 183t og 1893, koni frani
í frumtaip til laga «ra fjdrráð giptra kvomtó, ru á
! hvorugn jiÍHgiua varð fruravarpið útrajtt. Fmmvúrpiu
S voro J’vi mur’ samhljóða, rnda var aðal flutniugsmað-
j nr jif*irru biau siarai i bæði skiptia, afsSumstður Sktúi
Tliormhlstn. ' ''V-* 1
! Inntsk pt’ssa friiinvajrpa var J>að, að giptar kou-
1 ur si;yhhi vora liiírúðar (háUniymlugar) og fullváfiar
fjár sms á rama aiiiri arni knrimt-uD; afi skipa meetti
! fj' ruiálum niilii hjónn moð. Syúskaparmáhi,. Jiannlg að
;igi boðaó konm oiiK* konan gæti Imft sjeroign eptir ),* 1 er ókveíið yrði ;
Fraib, i desú itafbi!
í DrottiiiH nafni siignr Framsókn hib fvi>ta
vpc; ' S l 6g ■ únsar i.lltnn g 'öuin monnuin
'.di'óih’gt nvnr.4
ForsiÖumynd af 1. tölublaði Framsóknar
gömul kenning afturhaldsmanna, að það
hljóti að verða afleiðingin af því að víkkað-
ur verði sjóndeildarhringur kvenna og þeim
veitist meira frelsi og hluttaka í opinber-
um málum . . . Það eru engar fjarstæður,
sem við konur förum fram á. Við heimtum
aðeins fullkomin mannréttindi. Heimsins
mestu og beztu menn hafa fyrir löngu við-
urkennt að kröfur vorar séu réttlátar, en
hin gamla rígbundna þjóðfélagsSkipun og
fornar venjur er stór þröskuldur á vegi
framkvæmdanna í þessu efni.“
Það vekur því enga furðu þótt blað eins
og Framsókn, sem boðaði hinn nýja tírna og
byllti við rótgrónum hugsunarhætti gagn-
vart konunni og gömlum hleypidómum,
yrði fyrir töluverðu aðkasti eða ritstjórar
þess. Á einum stað þakka þær mæðgur Ól-
afíu Jóhannsdóttur, hinni þjóðkunnu merk-
iskonu, sem „ótilkvödd liefur horið hönd
fyrir höfuð okkar í Þjóðólfi, þegar hún fann
virðingu okkar var misboðið með ósönnum
og miður góðgjörnum tilgátum um útgáfu
blaðs okkar.“
Eins og kunnugt er fengu íslenzkar kon-
ur atkvæðisrétt í sveita- og safnaðarmálum
seint á öldinni og það á undan stallsystrum
þe'irra erlendis. Kvennaskólar risu upp í
landinu og nokkur kvenfélög voru stofnuð.
Framsókn brýnir stöðugt fyrir konum að
nota þau réttindi sem liafa unnizt. „íslenzk-
ar konur verða að læra að beita rétti sínum.
Þær má ekki skorta áhuga að þekkja hann
né einurð og alvöru að heita honum.“
MELKORKA
51