Skutull - 24.12.1964, Blaðsíða 8

8
SKUTULL
Framkvæmdastjórinn Barði
Ólafsson liefur haft í mörgu
að snúast í sambandi við fönd-
urnámskeiðið og æfingar á
leikritinu.
Síðan Æskulýðsráð Isafjarðar
tók til starfa hefur það komið
æ betur og betur í Ijós, að
þörf er fyrir slíka starfsemi.
Æskulýðsráð hefur notið
styrks frá bæjarsjóði, en auk
þess standa að ráðinu nokkur
hinna ýmsu félaga í bænum.
Starfsemi Æskulýðsráðs,
Málfríður. Þó verið sé að sýna
einum hvernig hann á að bera
sig til, er sífelit kallað af
öðrum.
eins og annarra félaga flestra,
byggist þó fyrst og fremst á
starfi áhugamanna og kvenna.
Fólki, sem finnur tilgang í því,
að safna saman ungmennum
og beina kröftum þeirra og
sköpunargleði inn á skemmti-
legar og þroskavænlegar
brautir; fólki, sem fórnar tíma
Hér er Sjöfn að sýna Hans
hvernig hann eigi að ganga
frá jólakörfunni sinni.
og mikilli vinnu til að sinna
þessum nauðsynjamálum; —
fólki, sem ekki reiknar hverja
stund í krónum, heldur upp-
sker sín laun í ánægðum and-
litum ungmenna, sem gefa til
kynna vel heppnuð störf.
En til að segja hverja sögu
eins og hún er, þá eru þær því
miður of margar nöldurskjóð-
urnar, sem utan við standa og
vilja hvergi nærri koma, en
hægt að koma þeim öllum að.
Til þess er húsrými alltof lít-
ið.
— Þið skiptið þessu þá í
hópa?
— Já. Hóparnir eru þrír.
Flestir eru krakkarnir á aldr-
inum 8—14 ára, örfá eldri. 1
hverjum flokki eru 20—25
krakkar, en það er fullmikið.
Bæði eru það þrengslin og svo
er ekki hægt að kenna þeim
Hér gefur að líta munina, sem krakkarnir voru búnir með.
telja sig samt sem áður hafa
ráð á því að gagnrýna og gera
lítið úr störfum þessa áhuga-
fólks, í stað þess að þakka það,
sem gert er.
1 vetur fékk Æskulýðsráð
sérstakan mann til að taka að
sér framkvæmdastjórn og
skipulagningu starfsins. Var
til þess fenginn Barði Ólafs-
son, bankaritari, en formaður
ráðsins er Pétur Sigurðsson.
Nýlokið er föndurnámskeiði
á vegum ráðsins. Er við litum
þangað inn einn daginn í byrj-
un þessa mánaðar var allt í
fullum gangi. En þrátt fyrir
annríkið fengum við greinar-
góð svör við spumingum okk-
ar og ljósmyndarinn, Jón A.
Bjarnason, náði að taka þær
myndir, sem fylgja þessum
línum.
Kennarar á námskeiðinu
voru frúrnar Málfríður Hall-
dórsdóttir, Sjöfn Magnúsdótt-
ir og Lára Steinþórsdóttir.
— Hefur ekki verið mikil
aðsókn að námskeiðinu, Mál-
fríður?
— Jú. Alls munu milli 80—
90 börn hafa leitað eftir þátt-
töku, en því miður var ekki
eins mikið og leiðbeina hverju
barni fyrir sig, þegar fjöldinn
er þetta mikill.
— Og bömin hafa gaman af
þessu og eru áhugasöm?
— Þau em mjög dugleg.
Hér er ekki verið að ólmast.
Hvert barn gengur að sínu
verki og eins og sjá má þá
vantar ekki áhugann.
En nú er kallað Malla,
Malla. Einn vantar að vita
þetta og annan hitt. Og við
notum tímann og fylgjumst
með starfinu sjálfu og virðum
fyrir okkur munina.
Þarna em margir munir
haglega gerðir og skemmti-
legir. Kubbar úr umbúðapapp-
irsrúllum hafa verið vafðir
Lára leiðbeinir við tágavinnu.
basti og gerðir að kertastjök-
um. Plastdósir undan pipar og
öðru slíku eru límbornar, síð-
an velt upp úr skeljasandi og
þá skreyttar með skeljum og
steinum. Er þá breytingin orð-
in æði mikil og dósin orðin að
skrautlegri og skemmtilegri
hirzlu.
Jólapokarnir eru vinsælir á
meðal krakkanna. Voru þeir
saumaðir fyrir þá, en skreyt-
inguna önnuðust þeir sjálfir.
Jólasveinar, jólatré og greinar
eru klippt út og límt á pok-
ana. Og þegar verkinu er lok-
ið eru þeir orðnir mjög lit-
fagrir og glæsilegir. Þá er
vert að minnast á veggskildi,
skreytta skeljum og þurrkuð-
um þara og margs konar öðr-
um sjávargróðri.
Krakkarnir létu nærveru
okkar ekki á sig fá heldur
héldu áfram starfi sínu því
engann tíma mátti missa.
Þetta var fjórða kennslustund-
in og sú síðasta. Að námskeið-
inu loknu skyldi haldin sýn-
ing á mununum og að henni
lokinni ætluðu börnin að
pakka þeim inn í jólapappír,
en flest ætluðu þau að gefa þá
í jólagjöf.
Krakkarnir voru sammála
um að það væri mjög gaman
á námskeiðinu og þeim þótti
heldur leitt, að því skyldi vera
að ljúka.
Við eitt borðið hittum við
Þórð Jónsson. Hann var að
klippa út tré á jólapokann
sinn. Hann var furðu lipur
með skærin en hann gaf lítið
út á þá spurningu hvort hann
ætlaði að verða klæðskeri.
— Það get ég ekki, sagði
hann.
— Jæja, en þér finnst gam-
an að þessu er það ekki ?
— Jú.
— En hvað ætlarðu þá að
Ingibjörg Halldórsdóttir. Hún
átti afmæli þennan dag og
varð 11 ára. Það var ekki laust
við að hún væri feimin, en
eftir fortölur fengum við mynd
af henni með jólapokann sinn.
verða þegar þú ert orðinn
stór, fyrst þú ætlar ekki að
verða klæðskeri?
— Ætli ég verði ekki bara
múrari eins og pabbi.
Við náum snöggvast í Barða
Ólafsson og spyrjum hann um
frekari starfsemi.
— Fyrirhugað er að efna á
ný til föndurnámskeiðs í febr.
n.k. Þetta námskeið hefur
sýnt að það er geysi áhugi hjá
krökkum fyrir þessu og þess
vegna er sjálfsagt að reyna
að halda því áfram.
Fjórar stúlkur með jólapokana sína. Talið frá vinstri:
Ólöf Jónsdóttir, Sigrún Skúladóttir, Sigurveig Gunnars-
dóttir og Guðrún Halldórsdóttir.