Hamar - 12.06.1937, Blaðsíða 4

4
H AM AR
finningum hans, er hann sjálfur kall-
ar.
TJt frá þessu sálarástandi valdhaf-
ans Kr. Linnets verður maður að
dæma meðferð lögreglunnar á föng-
um þeim, sem undanfarið hafa verið
luktir inni í óvistlegum og heilsu-
spillandi fangaklefum, svo mörgum
sólarhringum skiftir. Eftir lýsingu
eins fangans á opinberum fundi, var
hlutverk Linnets að líta við og við
eftir líðan hans og aumkva fangann;
aðrir þjónar réttvisinnar höguðu sér
þannig gagnvart fanganum, að hann
sagðist ekki vildi líta svo auma
jarðarmaðka fyrir framan sig upp
frá því. Það voru í þessu tilfelli und-
irmenn K. Linnets, þjónar hans sem
fullnægðu hinum sadistisku tilhneyg-
ingum yfirvaldsins."
„öðru máli hefði verið að gegna
hefðu stafimir K. L. staðið undir
greininni. Þá hefðu þankabrotin orð-
ið hverjum manni auðskilin. En eins
og áður var áminnst, í þessu blaði
var þvegin grunur af manni með því
fangamarki, að vera við blaðið rið-
inn, enda mjög óheppilegt í sambandi
INGJALDUR
IV irg | V«trmnnaey|um^i^^oV^^^$)l * 'b'

IV ir& | VcKniannaeyium 14 oJ<- •• •93) j tbl
„Yfirlýsing.
Þar eð ég sé, að J. Þ. J. kallar mig
í Morgunbl. Framsóknarmann, og
hér á víxl Alþýðuflokksmann eða
Framsóknarmann, vil ég lýsa yfir,
að ég er Utanflokkamaður, en fylgi
Alþýðuflokknum hér í andstöðunni
gegn Sjálfstæðisflokknum og komm-
únlstum og öðru því, er ég tel rétt.
Eins og ég hefi áður tekið fram, er
ég ánægður með gjörðir núverandi
stjómar í öllum meginmálum. Þar
eð Framsóknarflokkurinn hefir eng-
an fulltrúa hér í bæjarstjóm og eng-
an þingmann hér, er þetta eðlileg af-
staða fyrir mig sem utanflokkamann.
Kr. Linnet.“
NTR DAfiUR
tTtgefandi Vestmannaoyjadeild E. F. I.
s Ar I VESTMANNAEYJUM f MAl I9.V I 1-tbL
Samfylking - Breiðfylking
JBfiir Kr. Liunet, bæjarftígeta.
Kristján Linnet:
„Sjálfstæðisflokkurinn, Bænda-
flokkurinn og flokkur Þjóðemissinna,
hafa nú sameinast undir eitt merki og
ganga til omstu í einni fylking, sem
þeir kalla breiðfylking. Nafnið er
við atburðinn við fangahúsið kl. 6
sama dag og blaðið kom út.
Kristján Linnet ritar í blaðið Is-
lensk endurreisn, nokkuð af heim-
spekisræpu sinni. I öðru orðinu
kemst hann að þessari niðurstöðu:
„Það er ekkert ofbeldi og eng-
in bylting þegar menn bindast
samtökum um að styðja hið lög-
lega ríkisvald til þess, að fram-
kvæma það, sem lögin fyrir-
skipa."
Þessi orð em töluð fyrir munn
þeirra, sem eiga að gæta laga og
réttar i landinu. Næsta heimspekis-
klausa hljóðar þannig:
„Það er ekkert ofbeldi og eng-
in bylting þegar menn taka fyrir
kverkar þeim, sem em að beita
aðra ólögum og ofbeldi. — Það
er SJALFSVÖBN.“
Hér er blaðinu aftur snúið við og
talað fyrir munn þeirra, sem sýna
ríkisvaldinu ofbeldi. Þessar klausur
þurfa engra annara skýringa, en að
þetta er sú óskammfeilnasta og um
leið viðurstyggilegasta hræsni, sem
ég hefi séð á prenti.
Hins vegar skal það tekið fram, svo
engar getgátur eða hártoganir geti
átt sér stað, að ég stend nær Fram-
sóknarflokknum í skoðunum um að
samvinna og samtök sé æskilegra,
en viðtækur opinber rekstur, þó að
þess gæti lítið á þessum timum, er
gera opinberan rekstur næsta óhjá-
kvæmilegan í mörgum tilfellum.
Ég hefi áður um nokkur ár verið
utan flokka og hafði þá bandalag við
og kaus með Sjálfstæðisflokknum.
Eins er nú, nema að í þetta sinn er
ég i andstöðu við Sjáfstæðisflokkinn
og kýs á móti honum.
gott, og gott nafn hefir ekki litið
gildi. Á móti þessum sameinaða her
íhaldsaflanna i landinu ganga tvístr-
aðar sveitir frjálslyndra manna og
vega móti hver öðrum í orði og verki.
Ef slíku vindur lengi fram, geta úr-
slitin tæplega orðið sigurvænleg fyr-
ir vinstri flokkana. Sjálfstæðismenn
hafa í þessu áreiðanlega farið ólikt
viturlegari leið, en andstöðuflokkar
þeirra, sem ekki mega heyra nefnt
eina rétta svarið við þessu herbragði
Ihaldsins og vilja kasta burtu bitr-
asta vopninu í þeim bardaga, sem
í hönd fer — SAMFYLKINGUNNI.
Ég er enginn kommúnisti, því fer
fjarri. En ég tel það í fylsta máta
óréttmætt, og i fylsta máta fávís-
legt, að ætla sér að kúga pólitískan
flokk til þess að fremja sjálfsmorð.
Kjósendumir einir hafa rétt til þess
að stytta stjómmálaflokkum aldur.
Og þegar kúgurrartilraunimar ganga
svo langt, að menn víla ekki fyrir
sér að gera sér og flokkum sinum
skaða með þessu (eins og nú er
stofnað til), þá er kominn tími til
þess fyrir hina óbreyttu kjósendur,
að grípa til sinna ráða og fara sinar
götur, sem þeir vita og finna að eru
réttar.
Hér í Vestmannaeyjum eru alveg
sérstakar ástæður til þessa.
Af vinstri flokkunum em komm-
únistar enn lang fjölmennastir. Þeir
hafa ágætum manni á að skipa, til
þingmensku: Isleifi Högnasyni. Þeir
hafa auk þess ýmsa einbeitta og dug-
lega menn, sem þráfaldlega hafa
sýnt, að þeir hafa fullan hug á að
bæta kjör Eyjamanna, og brjóta
nýjar leiðir til þess, hvað sem kann
að líða því, sem ég og ýmsir aðrir
álítum ofurtrú á ágæti hins rúss-
neska þjóðskipulags. Þegar því svo
stendur á, virðist auðsætt, að ekki er
um annað hér en tvennt að velja:
sigur sömu afturhaldsstefnunnar og
hér hefir áður ríkt eða að fylkja sér
einhuga um þingmannsefni kommún-
istafiokksins. Og er ég ekki hrædd-
ur um að Isleifur Högnason reynist
slægari liðsmaður fyrir Eyjarnar á
þingi, en þeir Jóhann Þ. Jósefsson
eða Páll Þorbjarnarson. Hafa þeir á
undanfömum þingum haft slíka að-
stöðu, sem best hefir verið nú um
mörg ár, til þess að koma málum
vorum áfram, en þó má segja um
það, að verk þeirra „tali“ þögulli
tungu. Sjálfum sér hafa þeir getað
hjálpað, en okkur ekkert.
Það var hinn mesti yfirgangur í
garð vinstri flokkanna hér, að láta
ekki prófkosning taka af skarið um,
hver skyldi verða í kjöri hér, af
þeirra hálfu, í þetta sinn. Við gátum
og átttum að mynda samfylkingar-
flokk hér í Eyjum, og láta fara fram
prófkosning inan þess flokks um,
hver skyldi verða frambjóðandi hér.
Nýja dagblaðið segir frá, að Sjálf-
stæðismenn á Akureyri hafi haft
slika prófkosning, og þrír menn ver-
ið þar „í kjöri“. Mundi slíkt hafa
verið óframkvæmanlegt hér — hvað
þá heldur óleyfilegt? Því fer fjarri.
En ofurkapp jafnaðarmannaleiðtog-
anna að kúga kommúnista undir sig
og inn í sinn flokk — réði bagga-