Bjarmi - 01.04.2003, Blaðsíða 9

Hvaó er
Guólaugur Gunnarsson
Hinn sami andi veitir einum trú, öárum
lækningagáfu og öárum kraft til aé
framkvæma undur. 1. Kor. 12,9-10.
Gué gefur söfnuéinum náóargjafir fyrir
tilstilli heilags anda. Margar gjafir eru tald-
ar upp ( 1. Kor. 12, 7-11 og v.28-30. Þar
kemur fram aó þessar gjafir eru eölilegur
hluti af heilbrigðu safnaðarlífi. Þar á lækn-
ingagáfan einnig heima.
Lækningagáfan
Lækningagáfan ergefin til aó lina þjáning-
ar og lækna mein og stuóla aó líkamlegu,
andlegu og tilfinningalegu heilbrigði ein-
staklinga. Lækningin á einnig að vera
þeim, sem vitni veróa að henni, til tákns
og staðfestingar á valdi Krists og efla
trúna á hann og vera honum til dýröar.
Einstaklingar í söfnuóinum sem hlotið
hafa lækningagáfuna mióla yfirnáttúru-
legri lækningu frá Guói til sjúkra, oftast
með bæn og handayfirlagningu. Oft teng-
ist lækningagáfan gjöfum trúar og krafta-
verka. jesús gaf lærisveinum sínum vald til
að lækna. Sá sem hlotið hefur lækninga-
gáfuna gerir sér grein fyrir að það er Guó
sem læknar fyrir anda sinn.
Hvernig fer lækningaþjónusta fram?
Góð umgjörð fyrir lækningaþjónustu er t.d.
bænahópur í heimahúsi eða safnaðarsam-
koma, en getur í raun verió hvar sem þörf er
á. Gott er að byrja meó lofgjöró til Guós til
að allir vióstaddir séu opnir fýrir anda hans.
Einlæg lofgjörð eflir líka trú okkar. Lækn-
ingaþjónustan ætti að vera samhlióa pré-
dikun orðsins þar sem lögð er áhersla á
Jesú, mátt hans, orð og verk. Lækning fylg-
ir oft prédikun orðsins sem tákn til undir-
strikunar á valdi Guós og staðfestingar á
orðinu. (Post. 14,3.)
lækningagáfa?
Rétt er aó þessi þjónusta fari af og til
fram á venjulegri samkomu safnaðarins
svo allir geti fylgst meó og lært hvernig
hún fer fram. Góðan tíma þarf til að fá af-
slappað andrúmsloft og því hentugt aó
þjónustan fari fram í lok samkomu þ.e.
aóstandendur og aðrir geta verið áfram,
en öðrum sé frjálst að vera eða fara. Sá
sem þiggur fyrirbæn getur staðið, kropið
við altari, eóa setið á stól úti í sal eða í
hliðarherbergi ef meira næðis er þörf. Oft
skapast nægilegt næói við að vera fremst
eða aftast í sal þar sem aðrir samkomu-
gestir sitja í kyrró eða lágværri lofgjörð.
Mikilvægt er að sá eóa sú sem beóió er fyr-
ir geti slakað á og viðkomandi sé hlíft við
hvers konar vandræðakennd. Fyrirgefning
og vilji til að fyrirgefa öðrum skiptir einnig
miklu máli. (Jak. 5,14-16).
Fyrirbiðjendur undirbúa sig meó því að
biðja Guó aó hreinsa sig af allri synd og
áhrifum hins illa og biðja anda Guós að
fylla sig að nýju (Sálm 51,12) og sýna sér
hvað hann vilji gera. Þeir gera sér grein fyrir
aó þeir geta ekkert í eigin mætti. Tveir til
þrír fýrirbiðjendur leggja hendur yfir hinn
sjúka og biðja fyrir honum. Þeir bjóóa
heilagan anda velkominn í Jesú nafni og
fylgjast meó og hlusta eftir því sem andi
Guós gerir og segir og taka eftir því hvenær
heilagur andi kemur yfir þann sem beóið er
fyrir. Aðstandendur geta staðió álengdar
og tekió þátt með því að biðja.
Sérstök einkenni
Stundum fá þeir sem hafa þessa náóargjöf
skýra hugsun sem lýsir ástandi hins veika,
eða sjá sýn. Einnig getur verið um sterka
vissu eóa hugmynd að ræða. Sumir eru
minntir á ákveðin ritningarvers eða fá þekk-
ingarorð sem lýsa ástandinu. Sumir finna
fyrir hita eða þyngslum eóa eins og nála-
dofa í hendinni og meðaumkun meó ein-
staklingi og vita þá að þeir eiga að biója fyr-
ir viðkomandi. Sumir finna engin slík ein-
kenni.
Þeir sem taka þátt í lækningaþjónustu
finna oft fyrir andstöóu og árásum hins illa
jafnt á undan, á meðan sem og eftir þjón-
ustuna. Þetta birtist t.d. í þunglyndi, magn-
leysi, efa, neikvæðum hugsunum eða öðr-
um truflunum.
Þeir sem beóió er fyrir upplifa stundum
hita eða kulda, roóa á hörundi, hreyfingu á
skinni eða undir því, finna smákippi í augn-
lokum, geta jafnvel fundió eins og straum
fara um sig og skolfió eóa titraó. Sumir
fara að gráta en aðrir fýllast gleði. Mikill
friður samhliða djúpum andardrætti er
einnig algengur. Þessi einkenni eru þó eng-
in óræk merki þess að lækning hafi átt sér
stað. Það mun aðeins einstaklingurinn vita
sjálfur og ætti alltaf að fá staðfestingu
læknis á því.
Hvers ber aó gæta?
Þörf er á auðmýkt, þolinmæði og fúsleika
til að taka nægan tíma. Oft gerist lækning-
in ekki fýrr en eftir langan tíma eða síóar
eða alls ekki. Það er mikilvægt að sýna þeim
sem er sjúkur fulla virðingu og umhyggju á
öllum sviðum. Sá sem þjónar þarf að hafa
stjórn á tilfinningum sínum.
Trú og jákvæð eftirvænting eru mikilvæg-
ar í þessarri þjónustu. Trúin getur verið hjá
einhverjum þeirra sem vióstaddir eru, fýrir-
biðjanda, sjúklingi eða einhverjum sem er á
staðnum og biður með. Verði ekki lækning
er mjög varhugavert að segja við þann sem
leitaói lækningar: „Þú læknastekki afþví aö
þig skortir trú!“ Það getur valdió viókom-
andi miklum andlegum erfióleikum. Við
megum ekki falla í þá gryfju aó trúa á trú
okkar eða setja traust okkar á trúna í staó
Guós. Það er ekki sönn trú. Sönn trú er
sterk vegna þess aó hún væntir einskis af
sjálfri sér, en alls af Guói og honum er ekk-
ert ómáttugt.
9