Morgunn - 01.06.1947, Blaðsíða 74

68
MORGUNN
gripið þá félaga mína, Jónas og Mr. Lovvel, er við komum
þama í fyrsta skiftið.
Ég hefi verið svo langorður um þetta af því ég veit að
margir hafa leitað til þessa helgidóms í raunum sínum, þeg-
ar allt annað hefir brugðizt, og ég get búizt við, að þá fýsi
að heyra hvernig þarna er umhorfs, og hvernig starfsem-
inni er háttað.
Ég vil minna þá, sem leita hjálpar til Mrs. Parish á þá
staðreynd, að hún er fátæk kona, sem ekki hefir neinar
fastar tekjur, og tekur ekki á móti borgun fyrir það, sem
hún gerir fyrir fólk, það er því nauðsynlegt að leggja inn-
an í bréf 2 svarmerki, sem fást hér í pósthúsinu, og helzt
umslag með utanáskrift sinni, þetta sparar henni fyrirhöfn
og útgjöld.
Margir setja innan í bréfið punds- eða hálfpundsseðil, ef
þeir eiga hægt með.
Hún lifir aðeins á því, sem þakklátt fólk sendir henni,
bæði til lífsviðurværis og daglegra gjalda.
Dásamlegar lœkningar.
Þetta var nú frásögnin um heimsókn mína til Mrs. Parish,
en ég var svo heppinn að sjá lækningaframkvæmdir hjá
öðrum frægasta lækningamiðli heimsins, Mr. Harry Ed-
wards, höfuðsmanni í brezka Indlandshernum.
Rétt eftir að ég kom til London, sá ég auglýst í Psychic
News að Mr. Edwards ætlaði að hafa lækningasýningu á
vegum „Marlebone Spiritulist Association" í Victoria Hall,
sunnudaginn 4. maí kl. 6 e. m. Aðgangur var ókeypis, svo
ekki hægt að tryggja sér aðgöngumiða.
Ég hugsaði mér nú gott til glóðarinnar að sjá fyrirbrigði,
er ég ekki hafði séð áður, og fór á staðinn þegar klukkan
var rúmlega 5, en þá brá mér heldur. Þarna stóðu í röðum
mörg hundruð manns, miklu fleira fólk en húsrúm leyfði,